کد خبر: ۲۴۸۲۰

تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۷:۲۸

صفحه نخست » طنز و کاریکاتور

روحانی اگر روزنامه بود توقیف می‌شد!

آیدین سیارسریع

یک)

در سال 93 دولت به اکثر وعده‌هایش عمل کرد:

- توانست با تدابیر اقتصادی خود تورم را به 14 درصد برساند.

- توانست از طریق چانه زنی در سطوح مختلف سیاسی تورم را به 14 درصد برساند.

- توانست با مهار تندروها و ایجاد فضای باز سیاسی تورم را به 14 درصد برساند.

- توانست با دفاع تمام قد از مطبوعات، دانشجویان و جریان‌های حامی خود در کمال تعجب تورم را به 14 درصد برساند.

و در پایان سال 93 تنها کسی که از دولت احساس رضایت می‌کرد محمد غرضی بود.

دو)

در سال 93 مجلس:

- صدها تذکر و ده‌ها کارت زرد به کابینه دولت داد.

- با تهدید وزرا به استیضاح آنها را وادار به عقب نشینی کرد.

- رضا فرجی دانا وزیر علوم مورد تایید دانشجویان را استیضاح و در نهایت برکنار کرد.

- این در حالی است که مجلس از آغاز کار دولت تا الان 1560 سوال از وزرا پرسیده است.

برخی کارشناسان علت این رفتارها را ضعف دولت روحانی در تهیه فیلم در ژانر دوربین مخفی عنوان کرده‌اند.

سه)

در سال 93 همایشی به نام ارتقاي سلامت اداری و مبارزه با فساد برگزار شد:

- در این همایش ابراز نگرانی شد که مدتی است زیر میزی به روی میز آمده است.

- در این همایش آقای روحانی حرف‌هایی را مطرح کرد که اگر به جای رئیس جمهور، روزنامه بود توقیف می‌شد.

- در این همایش رئیس جمهور پرسید: مگر می‌شود در جامعه‌ای کارهای مردم با رشوه حل و فصل شود؟ متاسفانه کسی نگفت به کوری چشم دشمنان ما توانستیم و شد.

پس از پایان همایش مفسدان اقتصادی که برای لحظه‌ای از فعالیت دست کشیده بودند گفتند: اگه حرفاتون تموم شد ما بریم به کار و زندگی و مفسده‌هامون برسیم.

چهار)

در سال 93 علی مطهری:

- در مجلس خواستار رفع بعضی مشکلات شد و نمایندگان مجلس به او حمله کردند.

- برای سخنرانی حول موضوع آزادی در اسلام به شیراز رفت که نیروهای خودسر به او حمله کردند.

در سال 93 متاسفانه موجودات فضایی به دلیل مشکلات فنی سفینه‌شان نتوانستند به علی مطهری حمله کنند که از همین‌جا از ملت شریف ایران عذرخواهی می‌کنند.

مهاجمان با چه چیزی مخالف بودند؟ الف) رفع مشکلات ب) آزادی بیان ج)‌آزادی در رفع مشکلات د) آزادی در بیان مشکلات

جمله قصار: یک علی مطهری خوب، یک علی مطهری حداقل زخمی است.

پنج)

در سال 93 محمود احمدی نژاد:

- حرکات بدون توپ خود را آغاز کرده و تلویحا اعلام کرد که کامینگ سون.

- سایت خود را راه اندازی و خون تازه‌ای به رگ‌های خشکیده طنز مطبوعاتی کشور تزریق كرد.

- با شکستن سکوت خود در مسجد شهرری طنزنویسان را از جام بیاناتش سیراب کرد ولی متاسفانه بعد از یک هفته متوقف شد و طنزنویسان دوباره در چنگال دولت لوس و بی نمک یازدهم گرفتار شدند.

شش)

در سال 93 دلواپسان:

- مکررا مخالفت خود را با مذاکرات ایران و 1+5 اعلام کردند و گفتند آمریکا قابل اعتماد نیست.

- از پیاده روی جواد ظریف و جان کری وزیر امور خارجه آمریکا به شدیدترین شکل انتقاد کردند.

- اعتراض‌شان را مبنی بر عدم لغو تحریم‌ها اعلام کردند.

البته خیلی‌ها می‌گفتند چرا دلواپسانی که امروز از عدم لغو تحریم‌ها گله می‌کنند دیروز می‌گفتند تحریم‌ها تاثیری در زندگی مردم ندارد؟ خب این اصلا درست نیست. چون تحریم‌ها اگر هم تاثیری در زندگی مردم نداشته باشد به‌طور مستقیم با زندگی کاسبان تحریم در ارتباط است. شما خودت شغلت به خطر بیفتد معترض نمی شوی؟

هفت)

در سال 93 بان کی مون دبیرکل سازمان ملل:

- ابراز نگرانی کرد.

دیگه کاری بود که از دستش بر می‌اومد.

هشت)

در سال 93 جمهوریخواهان کنگره آمریکا

- از نتانیاهو دعوت کردند که در کنگره سخنرانی کند.

- با کف مرتب و دوانگشتی از سخنان نخست وزیر اسرائیل حمایت کردند.

- به ایران نامه نوشتند و گفتند اگر توافقی صورت بگیرد تنها تا پایان دولت اوباما اعتبار دارد. کارشناسان محتویات این نامه را مخالف با قانون اساسی آمریکا که قائل به برتری قوانین بین المللی بر قوانین داخلی است دانستند.

- آنها در نهایت توانستند نگرانی ما را از وضعیت کاری طنزنویسان آمریکایی تا حدود زیادی کاهش دهند.

نه)

در سال 93 مطبوعات:

- در تعداد قربانیان با حوادث جاده‌ای رقابت تنگاتنگی داشتند.

- ثابت کردند که لازم نیست حتما برای توقیف شدن کار خاصی کرد، منتشر شدن کافی است.

- توزیع خود را در سرزمینی جدیدالاکتشاف به نام لیدی گاگا آغاز کردند.

ده)

در سال 93 وضعیت فرهنگی کشور:

- طوری بود که اجرای موسیقی سنتی به دلیل مغایرت با فرهنگ ایرانی لغو می‌شد.

- طوری بود که وزیر ارشاد به دلیل مجوز دادن به آلبوم تکخوانی زنان تا پای استیضاح می‌رفت و بعد مشخص می‌شد که خواننده آلبوم مذکور مرد است و از استیضاح صرف نظر می‌شد.

- طوری بود که تیراژ کتاب‌ها به تعداد فامیل‌های نویسنده می‌رسید. نه سینماها رونق خاصی داشتند نه تئاتر و ...

- با این وضعیت هنر مملکت که هیچکس نه اثری می‌خواند و نه اثری نگاه می‌کند مدیونید یک درصد فکر کنید گیر دلواپسان به آثاری که نهایتا پانصد تا مخاطب هم ندارند سیاسی است. خودتان را الکی مدیون نکنید.

*روزنامه قانون

گزارش خطا