رمز تندخویی جناح مقابل دولت

سردبیر روزنامه ایران در سرمقاله خود نوشت: حوادث روزهای اخیر صحنه سیاست ایران نشانه هایی از یک اتفاق جدید را به اذهان متبادر می کند این اتفاق جدید به صورت ملموس و روشن در رفتار و مناسبات جناح مخالف دولت بروز و ظهور کرده است. نه تنها زبان و ادبیات سیاسی جریان مخالف دولت تندتر شده، بلکه فعالیت ها و تلاش های آنها در داخل و خارج سیستم برای اخلال در کار دولت، حالت سازمان یافته پیدا کرده است.

مثال ها و مصداق های این سخن پرشمار است. تنها ظرف دو هفته اخیر، محافل مخالف دولت به صورت زنجیره ای چند تصمیم کلیدی دولت در عرصه اقتصادی و سیاست خارجی را به چالش کشیدند. از تصمیم دولت درباره مؤسسات مالی غیرمجاز تا اصلاح حقوق کارگران و معلمان و از مأموریت دولت در اجرای دو مصوبه مجلس برای یارانه پردرآمدها و تعدیل قیمت بنزین تا کارشکنی در روند مذاکره تیم هسته ای در وین.

در موج مقابله جویی که گروه مخالف با برنامه های دولت به راه انداخته همه واحد ها و شعبه های این جریان شرکت جسته اند شعب دانشجویی، تشکیلات حزبی و شاخه های پارلمانی این جناح هر کدام با ایراد سخنرانی ها یا ارائه طرح ها و برگزاری میتینگ ها، برای توقف کار دولت تلاش کردند.

البته در این میان بالاترین سهم را تریبون های تبلیغاتی و شبکه های پرشمار سایبری و رسانه های مکتوب و غیرمکتوب آنها داشته است تا جایی که حتی رسانه متعلق به یک سازمان اسم و رسم دار نظام نیز با ترتیب دادن میزگردی 4 چهره ضد مذاکرات هسته ای را فراخواند تا از تریبون این خبرگزاری در حرکتی برخلاف سیاست اعلام شده رهبر معظم انقلاب خواستار توقف مذاکره هسته ای شوند.

ناظران سیاسی حدس و گمانه های مختلفی در تحلیل انگیزه این حرکت سراسیمه وار مخالفان علیه دولت مطرح کرده اند. آنها بیش از همه روی دو عامل «انتخابات مجلس دهم» و نیز نزدیک شدن زمان مقرر برای «توافق هسته ای» انگشت تأکید می نهند. به باور این ناظران این دو رویداد یک حس واحد را در ذهن جریان تندرو ایجاد کرده است، حس هراس عمیق از یک شکست و انزوا. این نگرانی بویژه از زمانی تشدید شد که دولت روحانی توانست یک اجماع چشمگیر میان شخصیت ها و نهادها و مراجع مؤثر نظام بر سر پیشبرد گفتمان اعتدال در سیاست خارجی و داخلی برقرار سازد به گونه ای که امروز کمتر فرد مؤثری از نخبگان نظام است که با اصل تعامل و اعتدال در دیپلماسی مخالفت ورزد یا آنکه اصل مورد تأکید رئیس جمهوری مبنی بر انجام رقابت عادلانه و سالم در انتخابات آینده را نفی کند.

جریان مخالف دولت امیدوار بود که در سال دوم از فعالیت دولت بتواند با تکیه بر پاره ای مشکلات بویژه رکود اقتصادی برجای مانده از دوره گذشته، شکاف هایی را درون دولت یا میان دولت و نهادهای دیگر به وجود آورد جریان تندرو حتی در روز معلم، کارگر و روز دانشجو تلاش کرد تا زمینه ای برای بی ثباتی در فضای جامعه فراهم کند اما با وجود تلاطم ها و فراز و نشیب ها، دولت یازدهم توانست علاوه بر حفظ انسجام درون دولت مانع از بروز تنش در فضای سیاسی داخل و خارج شود.

در چنین فضایی است که اغلب ناظران سیاسی معتقدند واکنش ها و رفتارهای شتاب زده جبهه مخالف دولت نشانه ای از هراس و تشویش درونی آنها است نه نمایش قدرت. به نظر می آید روحانی و همکارانش نیز به این واقعیت پی برده اند سخنان اخیر رئیس جمهوری که در آن از جنگ روانی و حاشیه سازی مخالفان سخن به میان آورد گویای همین واقعیت است. 

برهمین اساس رئیس دولت اعتدال برای روشن ساختن افکار عمومی نسبت به اهداف و مقاصد جنگ تبلیغاتی مخالفان دائم سعی می کند مردم تصویری شفاف از وضع امروز و دیروز جامعه بدست آورند و آنها در این قیاس و مقایسه به خاطر آورند که گروه تندروها در فرصت چند ساله ای که در اختیار داشتند چه سرنوشتی را برای اقتصاد و سیاست خارجی کشور رقم زدند کما اینکه روحانی در دو سفر استانی اخیر خویش به صورت بارزتر این بحث مقایسه ای را پیش کشید. 

بی شک هدف رئیس دولت اعتدال از بازگویی و بازنمایی وضعیت مدیریت اقتصادی و سیاسی گذشته تلافی یا انتقامجویی از حریف سابق نیست، بلکه او به صورت روشن در پی انتقال این پیام به جامعه است که اقلیت کم شماری که اکنون مقابل دولت صف بسته اند مجریان همان سیاست های خسارت بار