هیلاری بدون روتوش

پایگاه خبری و تحلیلی جمهوریت ؛ یک سال پیش زمانی که هیلاری کلینتون نخستین فعالیت های تبلیغاتی برای رسیدن به کاخ سفید را آغاز کرد رسانه های همه دنیا "شعارهای اقتصادی" وی را ثبت کردند.

مهم ترین کمپین انتخاباتی وی با تمرکز بر طبقه متوسط اقتصادی برگزار شد و هیلاری کلینتون با شعارهای عوام‌پسند قول داد که شکاف درآمدی را در این کشور کاهش دهد. او که خود را سخنگوی طبقه متوسط می‌داند، در کمپین انتخاباتی‌اش به این طبقه گفت: «رفاه نمی‌تواند فقط برای مدیران اجرایی و صندوق‌های تامینی و مالی باشد. دموکراسی نمی‌تواند فقط برای میلیاردرها باشد. رفاه و دموکراسی دو موردی هستند که شما به این کشور ارزانی داشته‌اید. این‌بار پس نوبت شماست. نوبت شماست تا امنیت به‌دست آورید و به‌جلو حرکت کنید».

در این کمپین که 5500 نفر شرکت کرده بودند به شدت پس از پایان هر شعار، هیلاری کلینتون را تشویق می‌کردند. او در آن زمان قول داد که اگر رئیس‌جمهوری ایالات متحده شود، «حداقلِ دستمزدها» را بالاتر ببرد و تبعیض را در محیط‌ های کاری که بین زنان و مردان و همچنین همجنس گراها وجود دارد از بین می‌برد.

یکی از تاثیرگذارترین بخش‌های سخنرانی هیلاری کلینتون به زمانی مربوط بوده که وی تصویری از مادر خود، یعنی «دوروتی رودهام» نشان می‌دهد و می‌گوید: «مادرم خانه‌های مردم را تمیز می‌کرد تا بتوانم دوره متوسطه را تمام کنم». او ادامه می‌دهد: «مردم به وی اطمینان داشتند و خانه‌شان را در اختیارش قرار می‌دادند تا او خانه‌ها را تمیز کند. او نیز به من این اطمینان را داد تا بتوانم ادامه تحصیل بدهم».

این روزها هیلاری کلینتون، نامزد قطعی و رسمی حزب دموکرات آمریکا است. حزبی که امروز نیز کاخ سفید را در دست دارد اما در تصاحب اکثریت کرسی های کنگره ناکام است. روزهای اخیر جمله جنجالی باراک اوباما، رییس جمهور وقت ایالات متحده درباره هیلاری کلینتون بازخورد زیادی داشته است: " هرگز هیچ رییس جمهور زن و یا مردی در آمریکا به خوبی رییس جمهوری که هیلاری می شود، نخواهد بود."

اما گذشته از حمایت های رییس جمهور فعلی آمریکا، رزومه فعال سیاسی و حمایت حزب دموکرات ، چه چیز هیلاری کلینتون را در سال های اخیر در نظرسنجی های مختلف جزء 10 زن محبوب آمریکا و بعضا نظرسنجی های مطبوعاتی در جهان قرار داده است. رویکرد هیلاری کلینتون نه به عنوان یک سیاستمدار که به عنوان همسر بیل کلینتون و مواجهه وی با مشکلات ازدواجش در پی رسوایی اخلاقی بیل کلینتون ، نکته ای است که مغفول مانده است. زنی که به اذعان خودش بعد از عدم توفیق در پذیرش در آزمون کانون وکلای واشینگتن، دی.سی و قبولی در آزمون آرکانزاس تصمیم گرفت از "قلبش و نه سرش" پیروی کند.

از لبخندهای زنده خانم وزیر و بانوی اول مقابل دوربین تا مبارزه ای  برای بقای ازدواج پنهان از هیاهوی رسانه ها

در هر موتور جستجوگری نام هیلاری کلینتون را سرچ کنید ابتدای امر تاریخ تولد و ازدواج ، رزومه قوی تحصیلی و موضوع ازدواج وی با بیل کلینتون را می یابید.

دکتری حقوق از دانشگاه ییل، عضو کمیته تحقیق پرونده واترگیت و هزاران پست و دستاورد سیاسی دیگر دیده می شود. انچه در موتورهای جستجوگر درباره هیلاری مخفی مانده و یا حداقل به خوبی دیگر بخش های زندگی او- اعم از وزارت امورخارجه و یا بانوی اول امریکا بودن- قابل لمس نیست، مساله رویارویی زنی به نام هیلاری با خیانت همسرش به نام بیل است!

در سال ۱۹۹۸ وقتی تحقیقات فاش کرد: رئیس جمهور وقت یعنی بیل کلینتون با مونیکا لوینسکی از کارآموزان کاخ سفید رابطهٔ خارج از ازدواج داشته است، رابطهٔ کلینتون‌ها در مظان تردید قرار گرفت. وقایع پیرامون رسوایی جنسی بیل کلینتون نهایتاً منجر به استیضاح بیل کلینتون از سوی مجلس نمایندگان شد.

وقتی اتهامات علیه شوهر هیلاری کلینتون علنی شد، او اظهار کرد که این اتهامات ناشی از یک «توطئه گسترده دست راستی است – بخشی از حزب دموکرات این موضوع را پاپوشی از جانب اسرائیل علیه کلینتون به دلیل مخالفت با توسعه شهرک سازی صهیونیستی می دانستند- و تهمت‌های مونیکا لوینسکی را جدیدترین بخش از یک رشته تهمت‌های طولانی، سازمان دهی شده توسط دشمنان بیل کلینتون توصیف کردند.

بعد از اثبات قطعی موضوع و استیضاح بیل کلینتون به دلیل دروغگویی، هیلاری گفت که ادعاهای ابتدایی شوهرش که هیچ رابطه‌ای به وقوع نپیوسته بوده ، او را به اشتباه انداخته بود . پس از این که شواهد روابط کلینتون با لوینسکی غیرقابل مناقشه شد، هیلاری کلینتون بیانیه‌ای علنی منتشر کرد و بر تعهد او به ازدواجشان تأکید کرد.

در تمام سال های بعد پرونده های دیگری در خصوص رسوایی های اخلاقی – فارغ از صحیح بودن یا جنجال های ناتمام رسانه های آمریکایی- مطرح شد ، اما هیلاری باز هم در کنار بیل کلینتون باقی ماند و بر اصولی هم چون گذشت و مبارزه برای حفظ خانواده تاکید کرد.

خانم وزیر سال ها بعد از رسوایی مونیکا لوینسکی در گفت و گویی با روزنامه سایکولوجی (روانشناسی) گفت که از توانایی ماندلا برای بخشش الهام گرفته است چرا که ماندلا توانست به این شیوه آینده جدیدی را به روی مردم آفریقای جنوبی بگشاید. با این حال وی تاکید کرد: اما این بدین معنی نیست که شما فراموش می‌کنید، بلکه مساله حقیقت و سازش است. شما باید صادق باشید. شما باید با این حقیقت که در چه شرایطی هستند و چه شخصیت و ملیتی دارید، مواجه شوید. اما ماندلا غالبا‌ً‌ به این نکته اشاره می‌کرد که اگر شما با خودتان تندی و خشم کنید،‌ در زندان باقی خواهید ماند. شما در آن صورت خودتان را زندانی می‌کنید و با خودتان غیرمنصفانه برخورد می‌کنید، چرا که نمی‌توانید فراتر از آنچه اتفاق افتاده را ببینید.

هیلاری کلینتون در سال های بعد هرگز به صورت علنی در خصوص این موضوعات صحبت نکرد اما در تمامی پرونده های مطرح شده علیه بیل کلینتون در کنار وی باقی ماند. واکنش ها به موضوع متفاوت بود. برخی زنان استحکام و وقار او در امور خصوصی علنی شده را ستودند، برخی با او به عنوان قربانی رفتار بی عاطفهٔ شوهرش همدردی کردند، دیگران او را به عنوان مؤید بی ملاحظگی شوهرش مورد انتقاد قرار دادند، و دیگران او را متهم به ماندن در ازدواجی شکست خورده به منظور روشی برای حفظ یا حتی پیشبرد نفوذ سیاسی خودش مورد انتقاد قرار دادند.

 میزان رضایت عمومی از او حین این وقایع به ۷۰ درصد رسید، بالاترین میزانی که هرگز او مورد رضایت عمومی بوده است.

 او در خاطرات سال ۲۰۰۳ خود تصمیمش را برای ماندن در ازدواج مرتبط با «عشقی که دهه‌ها پایدار مانده بود» دانست و افزود: «هیچ‌کس مرا بهتر از بیل نمی‌فهمد و بهتر از او نمی‌تواند مرا بخنداند. حتی پس از همهٔ این سال‌ها او هنوز جذاب‌ترین، نیروبخش‌ترین و سرزنده‌ترین شخصی است که هرگز دیده‌ام."

وی سوی مجلهٔ فوربس به عنوان پنجمین زن قدرتمند جهان در سال ۲۰۱۲ انتخاب شد و در همان زمان در پاسخ به سوالی درباره مهم ترین اتفاق و تغییر زندگی اش را تولد "چلسی" و "مادرشدن" عنوان کرد.

موتورهای جستجوگر، مجلات رنگ و وارنگ و وبلاگ های قشنگ اما هرگز مبارزه ای که هیلاری برای عبور از بحران زندگی زناشویی اش داشته است را به تصویر نکشیده و نمی کشند. مفهومی که برای بسیاری از زنان آمریکایی و حتی مردان ارزشی بسیار بالاتر از پست نمایندگی سنا، بانوی اول ایالات متحده و وزیر امور خارجه دارد. مبارزه ورای اتاق های مجلل کاخ سفید و صندلی های مارک دار وزارت امور خارجه ف مبارزه ای برای سر پا بودن زیر فشارهای رسانه های آمریکایی و سلاخی مطبوعاتی جمهور خواهان. مبارزه ای اینبار نه برای فرستادن یک کلینتون به کاخ سفید یا وزارت امور خارجه برای تداوم خانواده کلینتون.