کتابی که سال ها بعد از نگارش هنوز در اجلاس انتفاضه مورد توجه قرار می گیرد

در ششمین اجلاس حمایت از انتفاضه فلسطین کتاب سرگذشت فلسطین نوشته اکرم زعیتر مورد توجه و از دختر این مرحومه قدردانی به عمل آمد.به گزارش  خانه ملت،  ششمین اجلاس حمایت از انتفاضه فلسطین روزهای سوم و چهارم اسفندماه سال جاری در تهران برگزار شد. در مراسم اختتامیه ششمین کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه مردم فلسطین که عصر روز (چهارشنبه 4 اسفندماه) در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی برگزار شد، کتاب " سرگذشت فلسطین یا کارنامه سیاه استعمار" مورد توجه قرار گرفت و از دختر نویسنده کتاب ، مرحومه اکرم زعیتر قدردانی شد.

همچنین از محسن هاشمی ، فرزند مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی که ترجمه این کتاب را درزمان حیات خود انجام داده بودند نیز قدردانی شد.

این کتاب که بسیاری آن را بهترین  اثر درباره فلسطین می دانندیکی از آثاری است که می توان مطالعه آن را به همه جوانان علاقه مند به اتفاقات مربوط به فلسطین توصیه کرد.

فلسطین پیشینه‌ای کهن دارد و از اهمیت ویژه ای درمنطقه برخوردار است در طول تاریخ پر فراز و نشیب این سرزمین حاصلخیر همواره حوادث و اتفاقات بسیاری بر این خطه از خاورمیانه رفته است. در طول تاریخ، اقوام مختلف بر آن تاخته‌اند و همواره از این تهاجم‌ها سربلند بیرون آمده است. اما تقریباً در ابتدای قرن بیستم استعمار انگلیس به تدریج یهود را بر این خطه، یعنی مکان انبیای ابراهیمی و قبلة اوّل مسلمانان مستولی ساخت و دو قدرت بزرگ، آمریکا و شوروی، از آن حمایت کردند و اکنون سال‌هاست که مردم مظلوم فلسطین از سرزمین خویش رانده شده‌اند و با ستم حزب صهیونیسم مواجهند. نویسندة کتاب با شناخت کاملی که از فلسطین داشته، تاریخ پرفراز و نشیب فلسطین را از گذشته‌های دور به تصویر کشیده است که می‌تواند خوانندگان را با این سرزمین و حوادث رفته بر آن آشنا گرداند.

نویسنده این کتاب که نخستین بار در سال 1342 منتشر شد، اکرم زعیتر سفیر اردن بود که با مقدمه آیت الله هاشمی رفسنجانی و ترجمه ایشان در مدت کوتاهی توانست جایگاه ویژه در محافل فرهنگی و حتی سیاسی آن زمان پیدا کند به گونه ای که حتی دکتر«محمد مصدق» نیز بر این کتاب یادادشت نوشت.

خود هاشمی درباره مقدمه این اثر گفته است:«مقدمه را خودم نوشتم که خیلی تند بود؛ چون آن موقع مسئله استعمار جزو مهم‌ترین مسئله مبارزین بود. برای مجوز دچار مشکلی نشد. هرچند در آن زمان گرفتن مجوز هم چندان رسم نبود و سخت نمی‌گرفتند.»

در بخشی از این اثر می خوانیم:

درست در همان روزهایی که اعراب با انگلستان در موضوع استقلال مشغول مذاکره بودند، متفقین در میان خودشان برای تقسیم میراث دولت عثمانی، یعنی کشور عربی، مذاکرات مخفیانه ای انجام می دادند. رفته رفته، پرده از روی توطئه های استعماری متفقین، در مورد تقسیم سرزمین های عربی بالا رفت و نقشه هایی که با وعده های انگلستان به اعراب، در تناقض بود کشف گردید. قبل از همه، قرارداد سایکس_پیکو کشف شد. این قرارداد بین انگلستان و فرانسه در 26 مه 1916 منعقد شد و دولت روسیه تزاری هم آن را امضا نمود. طبق این قرارداد، کشورهای عربی که از دولت عثمانی جدا شده بود، بین دو دولت فرانسه و انگلیس تقسیم گردید، نقشه طوری تنظیم شده بود که نگذارند این منطقه تحت یک قدرت و زیر یک پرچم درآید که مبادا روزی موی دماغ استعمارگران شود! به مقتضای این تصمیم قرار شد فلسطین، غیر از دو بندر حَیفا و عَکا که سهم انگلیس بود، تحت سلطه ­ی یک اداره ­ی بین المللی در آید...

«جنگ جهانی اول شروع شد و دامنه ­ی آن به حدود فلسطین رسید. یکی از رهبران حزب صهیونیسم به نام هربرت ساموئل یادداشتی به اعضای کابینه ی انگلستان و نمایندگان مجلس عوام آن کشور عرضه داشت و پیشنهاد نمود که دولتی یهودی تحت نظارت انگلستان در فلسطین به وجود آید و بین سه تا چهار میلیون نفر یهودی پراکنده در اروپا به آنجا روند و بدین ترتیب انگلستان یک حکومت دست نشانده و حافظ منافع خود را در کنار مصر و کانال سوئز ایجاد کرده و نقطه ­ی حساسی را در دست خواهد داشت. جمعی از رهبران یهود و در رأس آن ­ها دکتر وایزمن، در مورد تشکیل این دولت، با مقامات مربوط انگلیسی مشغول مذاکره شدند و از طرفی برای جلب موافقت فرانسه و آمریکا فعالیت های زیادی صورت گرفت. پس از جلب موافقت آن دو کشور، بالفور وزیر خارجه ی انگلیس رسماً قول تشکیل دولت یهودی را به آن ها داد!...»