- مرگ جو لیبرمن، سناتور ضدایرانی آمریکایی
- اتفاقی که پایان حیات سیاسی قالیباف را رقم زد!
- امان الله قرائی مقدم: کوچک شدن طبقه متوسط؛ مهمترین تغییر اجتماعی سال ۱۴۰۲/ جامعه ایران دیگر یک جامعه سنتی نیست
- روایت نشریه اماراتی از جزئیات مذاکرات محرمانه ایران و امریکا
- واکنش ماجد علم الهدی به ادعای ارتباط با هولدینگ گردشگری قطع کننده درختان
- سفر نوروزی شاه به مشهد و دیدار با علما و رعایا (تصاویر)
- عضو شورای شهر تهران: ساخت این مسجد وقفی در پارک قیطریه، خلاف قانون است
- واکنش معین به خبر حضور پنهانیاش در ایران
- آیا حمام کردن و یا شنا در استخر، روزه را باطل میکند؟
- یک پیش بینی خطرناک از قیمت دلار در سال ۱۴۰۳
غلامحسین کرباسچی:
اداره یک شهر بزرگ و کسی که اداره آن را برعهده میگیرد، در معرض افکار عمومی قرار گرفته و درباره کارهای او قضاوت میشود. اما اگر کسی در شهرداری کاری انجام دهد که نتیجه آن برای رسیدن به ریاستجمهوری باشد، آفت است. طبیعی است اگر کسی ١٠ سال یا کمتر و بیشتر در شهری مثل تهران کاری و فعالیت ارزندهای داشته باشد، مشکلات را حل کند و شهر را بهخوبی مدیریت کند و به صورت طبیعی مردم هم در سطح کشور به این نتیجه برسند که مدیریت خوبی صورت گرفته، ایرادی ندارد، نهاینکه به قصد ریاستجمهوری وارد شهرداری شود. حرف من این است که اگر شهرداری روند مدیریتی را به صورت طبیعی طی کرده و مدیر موفقی باشد، رسیدن به جایگاه ریاستجمهوری ایرادی ندارد.
شخصیت شهردار تهران باید یک شخصیت ملی باشد و باید یک شخصیت باتجربه و با نگاه کلان باشد. به نظر من شورای شهر قبل از اینکه شهردار را انتخاب کند باید فکر کند که در این چهار سال، چه اتفاقی را قرار است برای شهرداری برنامهریزی کند و بعد هم برای آن اتفاق یک مدیر را انتخاب کند.
اعضای جدید باید بنشینند و از اطلاعات و تخصص یکدیگر استفاده کنند یا حتی اگر لازم بود، از بیرون مجموعه مشاوران و کارشناسانی را دعوت کنند، جلسه بگذارند و بگویند که در شرایط کنونی تهران با چه بحران یا بحرانهایی درگیر است و برای این بحرانها باید چهکاری انجام شود. اگر این اتفاق رخ دهد، در این صورت انتخاب شهردار سادهتر و مشخص میشود که چه کسی باید زمام شهر را در دست بگیرد./ شرق
لینک کپی شد
نظر شما