بحران آموزش در مديريت بحران

نويسنده: دكتر شريف مطوف *

حادثه اي مانند زلزله غرب کشور خيلي زود ضعف هاي مديريت بحران کشور را به تصوير کشيد. ماجرايي که در حادثه هاي تلخ ديگر همچون ساختمان پلاسکوي تهران هشدارهايي براي ما به همراه داشت که به نظر مي رسد به آن توجه نکرده ايم. لازم به يادآوري است که اين شرايط، حکايت از اين دارد که فاصله نحوه مديريت بحران کنوني کشور نسبت به آنچه در دانشگاه ها تدريس مي شود بسيار زياد است.

اين قصه از زماني تاسف برانگيزتر جلوه مي کند که تاکيد کنيم دسترسي به دانشگاهيان نيز بسيار آسان است، اما همتي براي استفاده از دانش دانشگاهيان در چنين مواقعي وجود ندارد. در حالي که از نظر توليد دانش در مراکز علمي از سطح بالايي برخورداريم، اما مي بينيم که اتصال بين مديريت هاي اجرايي کشور و مراکز توليد دانش تضعيف شده در حالي که در بدنه اجرايي نهادي مثل ستاد مديريت بحران، بي دانشي بسياري ديده مي شود.

جالب اين که راه حل هاي بسياري براي مشکلاتي همچون توزيع اقلام مورد نياز زلزله زدگان که باعث گلايه افکار عمومي و همچنين افراد آسيب ديده در مناطق غرب شده است وجود دارد و مسئولان تا اين زمان اعتقادي به آن نداشته اند.

بايد بدانيم ما در ايران با مساله اي ناآشنا تحت عنوان «حوادث غيرمترقبه» روبه رو نيستيم، چراکه در محدوده اي جغرافيايي زندگي مي کنيم که هر چند سال يک بار در معرض طغيان رودخانه و سيل و البته زلزله هاي سهمگين است. بنابراين لازم است سازمان مديريت بحران کشور بسيار قوي تر از آنچه که هست شود.

در اين ميان بازوهاي مردمي اين سازمان هم بسيار مهم است و از اين منظر هم ضعف هاي جدي در اين سيستم وجود دارد. هر چند مهم ترين معضل، آموزش است. چراکه بخش اجرايي کشور از آموزش گريزان است. حتي از دوره هاي کوتاه مدت رايگان آموزش هم استقبالي نمي کنند. در حالي که مي بينيم در چنين رخدادهايي نيروهاي به کار گرفته شده از سوي آنها از کيفيت آموزشي لازم بهره مند نيستند. اين نبود آموزش در روزهاي اخير خودرا در سيستم توزيع اقلام موردنياز زلزله زدگان نشان داده است.

* استاد يار گروه بازسازي دانشگاه شهيد بهشتي

گزارش خطا