- مراسم ختم زهرا شجاعی با حضور خاتمی (عکس)
- آیا افغانستانی های مقیم ایران، تابعیت می خرند؟
- مرگ جو لیبرمن، سناتور ضدایرانی آمریکایی
- اتفاقی که پایان حیات سیاسی قالیباف را رقم زد!
- قرائی مقدم: کوچک شدن طبقه متوسط؛ مهمترین تغییر اجتماعی سال ۱۴۰۲/ جامعه ایران دیگر یک جامعه سنتی نیست
- روایت نشریه اماراتی از جزئیات مذاکرات محرمانه ایران و امریکا
- واکنش ماجد علم الهدی به ادعای ارتباط با هولدینگ گردشگری قطع کننده درختان
من اعتقادی به موضوع گفتوگوی ملی ندارم زیرا این موضوعات اگرچه در ظاهر بسیار زیبا هستند اما از درون پوک و خالی از محتوا هستند.
صادق زیباکلام درباره علت بی نتیجه ماندن طرح گفتگوی ملی در روزنامه اعتماد نوشت: من اعتقادی به موضوع گفتوگوی ملی ندارم زیرا این موضوعات اگرچه در ظاهر بسیار زیبا هستند اما از درون پوک و خالی از محتوا هستند.
آيا در امريكا، كانادا، هند، ژاپن يا هركشور ديگري گفتوگوي ملي وجود دارد؟ قطعا خير. جريانات سياسي مختلف داراي ديدگاه و تفكراتي هستند كه براي پيشبرد اهداف خود از هيچ تلاشي مضايقه نميكنند.
ممكن است بحراني به وجود بيايد كه نيازمند كمك همگاني باشد اما اينكه گفته شود عدهاي از بزرگان دو جريان پيش قدم شوند تا اين فضا شكل بگيرد چه مقدار درست است؟ آيا اين راهبرد به بدنه منتقل ميشود؟ پاسخ من منفي است.
نكته بعدي آن است كه اصولگرايان در قدرت چرا بايد گفتوگو كنند؟ آيا اصلا اين جريان اعتقادي به گفتوگو با رقيب سياسي خود دارد؟ آنها معتقدند دولت عملكرد خوبي نداشته اما حاضر به پذيرش انتقاد درباره دوستان خود نيستند. اصولگرايان معتقدند همه مشكلات گردن دولت است. درواقع جريان اصولگرايي تنها يك مشكل را حاضر به پذيرش است و آن دولت است.
اين جريان حاضر به عدول از سياستهاي خود نيست بنابر اين موضوع گفتوگوي ملي خواه يا ناخواه از دستور خارج ميشود. اول بايد مشخص شود موضوعات گفتوگوي ملي چيست تا شايد بعد بتوان درباره آن صحبت كرد. آن بخشي كه قدرت را در دست دارد اصلا حاضر نيستند از موضع خود عدول كنند و در واقع نيازي هم به اين كار نميبينند.
لینک کپی شد
نظر شما