از متحدین تا رقبا؛ چه کشورهایی بیشترین سود را از تحریم نفتی ایران می برند؟

افزایش قیمت نفت بیش از همه می تواند به سود اقتصادهای وابسته به نفت مانند عربستان سعودی، روسیه و عراق باشد، به ویژه از آنجایی که این کشورها می توانند اصلی ترین گزینه برای جایگزینی نفت ایران باشند.

نواندیش: ترامپ پس از خروج از برجام همواره اعلام کرده که در حال فشار آوردن بر متحدانش برای پایان دادن به واردات نفت از ایران است. علاوه بر این، در 26 ژوئن طی یک نشست خبری، یک مقام ارشد وزارت امور خارجه اعلام کرد که ایالات متحده در حال تنظیم یک جدول زمان بندی است. این بیانیه یک نوع احساس اضطراری ایجاد کرد و قیمت نفت نیز بیش از 3.5 درصد افزایش یافت.

به گزارش نواندیش، "اویل پرایس" در گزارشی به بحث تحریم نفتی ایران پرداخت و نوشت: بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران، در جریان مصاحبه با CNN، اقدامات رئیس جمهور ترامپ را اصلی ترین عامل بالا رفتن قیمت نفت دانست. در نهایت افزایش قیمت نفت بیش از همه می تواند به سود اقتصادهای وابسته به نفت مانند عربستان سعودی، روسیه و عراق باشد، به ویژه از آنجایی که این کشورها می توانند اصلی ترین گزینه برای جایگزینی نفت ایران باشند.

ایران سومین تولید کننده نفت در سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک) است و تا ماه مه سال 2018 حدود 2.7 میلیون بشکه در روز (bpd) نفت خام صادر می کند. چین، یکی از بزرگترین مشتریان ایران، تقریبا 27 درصد کل صادرات این کشور را وارد کرد، به دنبال آن هند با 16 درصد، کره جنوبی با 10 درصد، ژاپن با 7 درصد و ترکیه با 10 درصد در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

با توجه به این که صادرات ایران در دوره 2013-2015 تحریم های شدید اقتصادی (از حدود 2.5 میلیون بشکه در سال 2011 به حدود 1 میلیون بشکه در روز در سال 2013) و سپس به حدود 1 تا 1.5 میلیون بشکه در روز کاهش یافت، ما انتظار داریم اکنون صادرات ایران بین 200000 بشکه در روز و 1 میلیون بشکه در روز کاهش یابد.

این کمبود باعث می شود کشورهای منطقه به دنبال تامین کنندگان دیگر برای پرکردن شکاف باشند. به عنوان مثال، مخالفت با نفت ایران، ترکیه را به سمت روسیه خواهد کشاند.

در سال 2017، ترکیه 24.9 میلیون تن نفت خام، عمدتا از ایران (تقریبا 50 درصد) و بقیه از عراق، روسیه، کویت و عربستان سعودی وارد می کرد. عراق، یکی دیگر از تامین کننده های نفتی که می تواند نفت ایران را جایگزین کند. اگر ترکیه به محدودیت های مورد نیاز ایالات متحده عمل کند، روسیه در نهایت بیش از 60 درصد نفت آن را عرضه می کند، علاوه بر اینکه اکثر گاز طبیعی خود را نیز عرضه خواهد کرد.

در این بین عربستان سعودی یکی دیگر از اصلی ترین برنده های تحریم ایران خواهد بود. کاهش شدید صادرات نفت ایران (به عنوان مثال، با بیش از یک میلیون بشکه در روز) به احتمال زیاد تولید عربستان را به میزان قابل توجهی از اواخر دهه 1960 را برای برآورده شدن نیازهای بازار افزایش خواهد داد.

از سوی دیگر، کره جنوبی اعلام کرد که تا پایان ماه ژوئیه واردات نفت خام ایران را متوقف خواهد کرد و تمام حمل و نقل را نیز پایان خواهد بخشید. بر اساس گزارش بلومبرگ، ایران با چند گزینه دیگر به غیر از متقاعد کردن چین، بزرگترین مشتری خود، به خرید بیشتر نفت ایران، را ترک می کند. این امر می تواند روابط نامتعادل بین دو کشور ایجاد کند و ایران را به بیش از حد وابسته به چین کند. این رابطه نابرابر می تواند برای چین مثبت باشد، زیرا ممکن است آن را بزرگترین خریدار تنها نفت خام ایران بدست آورد و آن را به نفع قدرتمندانه بر اقتصاد ایران به عنوان یک کل قرار دهد.

گزارش خطا