اتهام ظریف چیست؟

دكتر مهدى ذاکریان در روزنامه اعتماد نوشت: همصدايي با دشمنان خارجي. برخوردهای مخالفین و معترضین آقای ظریف، اخلاقی نبوده است.

نهادهای قدرت در ایران سه دسته اند؛ انتخابی. انتصابی و تلفیقی. وزیر امورخارجه از جنس دسته سوم است، به این معنی که هم نظر مردم مهم است و هم نظر رهبری؛

انتخاب وزیر خارجه از سوی رییس‌جمهور است که منتخب مردم بوده و معمولا در برنامه‌های انتخاباتی به مردم اعلام می‌کند که چه دیدگاهی در سیاست خارجی خواهد داشت.

زیر سوال بردن ایشان با عبارات و جملاتی که نامناسب و توهین‌آمیز است جای تاسف دارد. اینکه به وزیرخارجه کشور در برخی برنامه‌ها می‌گویند خیانتکار، امریکایی، طرفدار غرب، سازش پذير و... آدم واقعا متعجب می‌شود.

ما در این پنج سال مطالبی شنیدیم که آنها را رسانه‌های اسراییل، امریکا و انگلیس پخش می‌کردند. همان دشنام‌هایی که اسراییلی‌ها و مخالفان خارجی به آقای ظریف نسبت می‌دهند همان را در داخل افرادی که مدعی دین‌داری و اصولگرایی هستند تکرار می‌کنند.

اتهام آقای ظریف چیست؟ آیا ایشان متهم به انجام مذاکرات هسته‌ای هستند؟ واقعیت آن است که مذاکرات هسته‌ای بدون اجازه مقام‌های عالی نظام امکان‌پذیر نبود. وقتي رهبري به ديوارهاي يك بانك توجه دارد و آن را زير ذره بين مي برد، آيا برجام از ديد ايشان مغفول مي ماند؟

البته این به معنی عدم انتقاد به وزارت خارجه نیست. شخصا بارها و بارها در خصوص ایرادهای وزارت خارجه نقدهایی در رسانه‌های مختلف بیان کردم.

هیچ‌کس معتقد به این نیست که رویه تعریف، تمجید و تملق را باید پیشه کرد. اتفاقا نقد و اعتراض باید وجود داشته باشد، ولی توهین و حرف‌های ناروا نسبت به وزیر بسیار زشت و ناپسند است؛

البته برخی اظهارنظرهای علمی از سوی اساتید دانشگاهی است، آنها هم نقد علمي مي كنند ولي مبادا نقد آنها در اردوي جناح ها، حسادت ها و سهم خواهي ها باشد.

من نقد آن عده معدود دانشگاهي را مي بينم و در ميان شماري از آنها نظراتي مي بينم كه يا منصفانه نیست و يا ممکن است در تعارض با حرف‌ها و نوشته های پیشین آنها باشد.

اينكه يك دلال رابطه با امريكا با يك ميدان دار تظاهرات خياباني با يك استاد روابط بين الملل دانشگاه بر عليه ظريف همصدا مي شوند نشانه دوري از نقد علمي، انصاف و تقوا است.

زمانی که بحث استیضاح مطرح شد، در جایی عنوان کردم که استیضاح در یک جامعه پویا و دموکراتیک حق نمایندگان مردم است... اما اگر استیضاح به منظور گرفتن امتیاز و اقدام جناحی باشد کاملا ناپسند است.

برخی عنوان می‌کنند که نگاه آقای ظریف به غرب است. اتفاقا باید گفت که نگاه همه دولت‌های جهان به غرب است. این حقیقتی غیر‌قابل انکار است.

چینی‌ها اولین جایی که تلاش دارند کالاهای خود را به فروش برسانند امریکا است. بیشترین معاملات کره با امریکا و اروپاست. بیشترین معاملات برزیل نیز همین‌گونه است. چرا اکثر کشورها سعی می‌کنند مقصد اصلی فروش محصولات صادراتی‌شان و خريد فن آوري هاي پيشرفته شان امریکا و اروپا باشد؟

آیا آقای ظریف تاکید داشتند که روابط بازرگانان ما تنها با اروپا و امریکا باشد؟ خیر هیچ‌گاه چنین نبوده است. ایشان در تلاش است که اولین و بهترین رابطه را با کشورهای منطقه داشته باشیم. حتی در قانون اساسی به این موضوع تاکید شده است که اولویت اصلی سیاست خارجی با کشورهای همسایه است. ولي نبايد از بازار مصرف اروپا و امريكا و فن آوري پيشرفته آنها غفلت كرد.

در دوره‌های گذشته آقایان رفتند به ترکیه، برزیل و روسیه التماس کردند که مسائل هسته‌ای ما حل شود. بنا بود غنی‌سازی را به داخل خاک سایر کشورها منتقل کنند اما بازهم به نتیجه نرسیدند. امریکا به آنها اجازه نداد.

ما این‌بار با امریکایی‌ها با شرایط خاصی که خودمان می‌خواستیم آنها را وادار کردیم که قراردادی را بپذیرند. هرچند قراردادی بود که همه منافع ما را تامین نمی‌کرد اما بخشی از خواسته‌های ما را دربرمی‌گرفت.

اگر قرار بود برجام همه منافع ما را تامین کند که آن‌وقت شاهد تسلیم امریکا بودیم.

برجام بخشی از منافع ما و امریکا را تامین کرد، اگر همه منافع امریکا نیز تامین می‌شد باز ما تسلیم بودیم. که هیچ‌گاه این اتفاق رخ نداد و اگر تسلیم شده بودیم دیگر ترامپ نسبت به برجام معترض نبود و از برجام خارج نمی‌شد. پس انتقادی که به آقای ظریف در مورد برجام می‌شود کاملا غلط است.

بیشترین ملاقات‌های آقای ظریف در منطقه و کشورهای اسلامی و همسایه بوده است.

بعضي حتي نمي توانند روابط دو جانبه و چند جانبه را تفكيك كنند، لذا ملاقات هاي ظريف در امور چند جانبه را در بيلان ملاقات هاي با غرب قرار مي دهند.

مخاطبان گرامی : به شما عزیزان پيشنهاد مى كنيم "مطالب پیشنهادی" زير را هم مطالعه كنيد:

گزارش خطا