- اقدام جدید آمریکا علیه سپاه: علیرضا شفیعی نسب، کمیل برادران سلمانی و رضا کاظمیفر تحریم شدند
- آقای رئیسی! کمر مردم خم شد! گرانیهای افسار گسیخته را چه زمانی مهار خواهید کرد؟
- تتلو: [در حوادث سال ۱۴۰۱]، یکی از بازیگران زن کشور من را تحریک کرد تا آهنگی درست کنم / بابت همه اشتباهاتم عذرخواهی میکنم
- مقایسه نحوه استقبال پاکستان از رئیسی و روحانی (عکس)
- علی اکبر رائفی پور در افغانستان و یمن کیسه های آرد و برنج و خرما خیرات می کند
یک استاد حوزه با بیان اینکه مطالبات نسل جوان در حوزه های دینداری و فرهنگی بی پاسخ مانده است، اظهار کرد: با کمال شرمندگی باید گفت متولیان حکومت دینی ما اصلا به فکر دینداری نسل جوان نیستند. مشکل اساسی که در کشور داریم این است که نهادهای فرهنگی فراوان داریم اما متولی فرهنگی نداریم.
یک استاد حوزه با بیان اینکه مطالبات نسل جوان در حوزه های دینداری و فرهنگی بی پاسخ مانده است، اظهار کرد: با کمال شرمندگی باید گفت متولیان حکومت دینی ما اصلا به فکر دینداری نسل جوان نیستند. مشکل اساسی که در کشور داریم این است که نهادهای فرهنگی فراوان داریم اما متولی فرهنگی نداریم.
حجت الاسلام مجید حیدری فر در گفت و گو با خبرنگار شفقنا در رابطه با مسیر تحولات دینداری جوانان اظهار کرد: بر اساس تجزیه و تحلیل و واکاوی که از ابعاد وجودی انسان داریم، انسان سه طبقه وجودی دارد، طبقه اول بینشها و اندیشه های او، طبقه دوم گرایش ها و گریزها، و طبقه سوم کنش ها و واکنشهای وجودی انسان است. در میان این سه بخش رابطه علیت و معلولیت وجود دارد یعنی بینش ها و اندیشهها علت برای پیدایش گرایش ها و گریزها و گرایش ها و گریزها علت برای پیدایش کنش ها و واکنش ها هستند.
در حوزه دینداری ابتدا باید معرفتها و اندیشه ها درست شود
او در ادامه افزود: به عبارت دیگر اگر اندیشه، اندیشه پاکی باشد، گرایش و گریز پاکی تولید می شود و بر سایه گرایش و گریز پاک، کنش و واکنش پاکی تولید می شود و بالعکس اگر اندیشه ناپاکی باشد گرایش و گریز ناپاکی تولید میشود و در نتیجه کنش و واکنش ناپاکی هم تولید خواهد شد. اگر ما خواسته باشیم در حوزه دینداری جامعه حرف بزنیم باید این طبقات وجودی سه گانه را دنبال کنیم. پس بنیان وجودی انسان بر اندیشه های او استوار است لذا در حوزه دینداری، ابتدا باید معرفتها و اندیشه ها درست شود.
اگر بخواهیم در عرصهای توفیق لازم را داشته باشیم با حرف زدن ولو حرف خوب زدن نتیجه نخواهیم گرفت
حیدری فر با بیان اینکه با حرف زدن به نتیجه مطلوب نمیرسیم اظهار کرد: اگر بخواهیم در عرصهای توفیق لازم را داشته باشیم با حرف زدن ولو حرف خوب زدن نتیجه نخواهیم گرفت البته زمینه ها و بسترها را برای تربیت عینی، حرف زدن و مخصوصاً حرف خوب زدن و خوب حرف زدن فراهم میکند، اما تا زمانی که به نمونه موفق دست پیدا نکردیم نمی توانیم اسم مان را به عنوان یک فردی که در این زمینه فعال است، بگذاریم. وقتی می خواهیم از الگوهای عینی بحث کنیم باید در این زمینه نمونه خارجی داشته باشیم تا بتوانیم آن را به عنوان الگو معرفی کنیم. مثلا مجید قربانخانی شهید مدافع حرم اهل خالکوبی بود اما یکباره متحول میشود و به سوریه رفت و در آنجا شهید می شود. لذا نمونههای عینی مهم است و تا زمانی که نمونههای عینی و خروجی نداشته باشیم نمی توانیم تحول موفقی را رقم بزنیم.
مشکل ما در رابطه با دینداری جوانان این است که نتوانستیم متناسب با نیازها و مطالبات آنها حرف بزنیم
او ادامه داد: از میان سه مورد حرف زدن، خوب حرف زدن و حرف خوب زدن، حرف زدن و حرف خوب زدن را زیاد داریم اما مشکل ما خوب حرف زدن است؛ خوب حرف زدن یعنی شناسایی مخاطب، شناسایی نیازهای او، کیفیت و کمیت روحی و میزان اثرپذیری مخاطب است. در قرآن موارد زیادی را داریم که حرف های خوبی دارند اما اینکه چگونه این حرف های خوب را به مخاطبمان بیان کنیم مهم است که در شیوه امامان بسیار به چشم می خورد. روزی شخصی از امام علی(ع) می پرسد که آیا خدا میتواند سنگی بیافریند که چنان سنگین باشد که خودش هم نتواند بلندش کند؟ آیا خداوند می تواند این آسمان و زمین را در تخم مرغ جای بدهد؟ حضرت او را به بیرون از خانه می برد و می گوید چه میبینی؟ آن مرد جواب می دهد آسمان و آفتاب که خیلی بزرگ است. حضرت می پرسد آن را چگونه میبینی و فرد جواب می دهد با عدسی چشمم میبینم. حضرت می گوید خدایی که آفتاب به این بزرگی را در عدسی چشم جای داده است پس می تواند آن را در تخم مرغ هم جای دهد. لذا مشکل ما در رابطه با جوانان این است که حرف می زنیم و حرف خوب هم می زنیم اما خوب نمی توانیم حرف بزنیم. یعنی متناسب با شأن، نیازها و مطالبات جوانان نمی توانیم حرف بزنیم.
جوانان تصویر درستی از آینده خودشان ندارند
حیدری فر دررابطه با چشم انداز دینداری جوانان گفت: به نظر من جوانان تصویر درستی از آینده خودشان ندارند .علتش هم این است که ما در روند حکومتی که تشکیل دادیم توفیق چندانی پیدا نکردیم و در نمونه عینی موفق، به توفیقات زیادی نرسیدیم.
شبکه های اجتماعی فضای حقیقی هستند نه مجازی و تاثیر این فضاها بیشتر از مساجد و حسینیه ها نباشد کمتر از آنها هم نیست
او با بیان اینکه شبکه های اجتماعی را باید حقیقی نامید نه مجازی ادامه داد: من معتقدم این فضاها، مجازی نیستند بلکه حقیقی در حقیقی هستند چون حقیقت و مجاز بر اساس اثرگذاری شکل می گیرد و اثرگذاری که در این شبکه ها است اگر بیشتر از فضاهای حقیقی اعم از مساجد و حسینیه نباشد کمتر از آنها هم نیست. جوانان وقتی در این فضاها اخبار مربوط به اختلاسها و مشکلات سیاسی را می بینند سردرگم می شوند. وقتی می بینند که اصولگراها، اصلاح طلب ها را قبول ندارند و اصلاح طلب ها اصولگراها را قبول ندارند و علیه یکدیگر نقدهای تندی را مطرح می کنند با خود میگویند کدام از اینها مسلمان هستند؟ یعنی سردرگمی اینگونه وجود دارد و من آینده روشنی را برای جوانان متصور نیستم.
گرایش های معنوی به شدت افزایش یافته است
حیدری فر در خصوص گرایش های موجود در جهان تصریح کرد: با توجه به نزدیک شدن به آخرالزمان گرایش های معنوی به شدت افزایش پیدا کرده است و دو عرصه گرایش های معنوی ساده و کاذب را شاهد هستیم. گرایش های معنوی ساده را در حرم ها و عتبات می بینیم اما گرایش های کاذبی را هم شاهد هستیم که نمونه آن احمداسماعیل یمانی است. عده ای قصد دارند از گرایش های معنوی که به نام امام زمان(عج) و فرزند امام زمان(عج) به وجود آمده است استفاده کنند و عده ای را گمراه کنند و مراجع را تخطئه کنند که اینها حق ندارند وجوهات را دریافت کنند و باید وجوهات را به ما بدهید. وقتی گرایش های معنوی کاذب و عرفان های کاذب به وجود آمد یک سلسله آسیب هایی هم به دنبال دارد که جوانان را به سمت خود میکشاند.
معنویت گرایی و دوستداری کارهای خیر در دنیا روند رو به رشدی دارد
او بیان کرد: در عرصه جهانی هم معنویت گرایی حرف اول را در اروپا می زند؛ در میان قشر تحصیلکرده، دین گرایی به معنای معنویت گرایی و دوستداری کارهای خیر و خوب در دنیا روند رو به رشدی دارد و به نظر من این هم یکی از نشانه های آخر الزمان است که در این آستانه باید بسترهایی فراهم شود که مقبولیتش درصد بیشتری ایجاد کند.
متولیان حکومت دینی ما اصلا به فکر دینداری نسل جوان نیستند
نهادهای فرهنگی فراوان داریم اما متولی فرهنگی نداریم
حیدری فر در رابطه با نقش متولیان در امر دینداری جوانان گفت: با کمال شرمندگی باید گفت متولیان حکومت دینی ما اصلا به فکر دینداری نسل جوان نیستند. مشکل اساسی که در کشور داریم این است که نهادهای فرهنگی فراوان داریم اما متولی فرهنگی نداریم. وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی، اوقاف و … داریم و هر کسی برای خودش عنوان و وظایف فرهنگی را تعریف کرده است اما در عمل توفیقی را شاهد نیستیم. ما عنوان فرهنگی و بودجه فرهنگی کم نداریم اما در عمل کسی که متولی فرهنگ باشد، سازماندهی و مدیریت کند و مبادی، مبانی و اصول و قواعد آن مشخص باشد را نداریم.
وزارت ورزش و جوانان فقط اسم جوانان را با خود دارد و همه بودجه هایش صرف ورزش می شود
حیدری فر تصریح کرد: ما وزارتی به نام وزارت ورزش و جوانان داریم اما فقط اسم جوانان را با خود همراه کرده است و همه تلاش ها و بودجه هایش صرف ورزش میشود؛ ورزشی که دولتی است؛ یعنی اگر سیستم دولتی از ورزش کنار برود چیز زیادی از آن باقی نمی ماند. چون ورزش های اصلی در کشور ما فوتبال، والیبال و بسکتبال و چند مورد دیگر است که همه دولتی هستند و بودجه های کلانی خرج ورزش میشود و اخیرا هم شاهد بودیم که تبانی هم صورت گرفت. زیرا هر جا پول و قدرت باشد انحراف هم به وجود میآید مگر اینکه در کنار آن تقوا وجود داشته باشد؛ اگر تقوا همراه با مال باشد تبدیل به احسان میشود، اگر همراه با قدرت باشد تبدیل به مدیریت درست می شود، اما اگر تقوایی وجود نباشد قدرت و پول حرکت خودمحوری را به وجود می آورد.
مدیریت درستی در حوزه تحولات دینداری جوانان و نوجوانان نداریم
این استاد حوزه تصریح کرد: سازمان ارتباطات که به عنوان یکی از نهادهای فرهنگی فقط در حوزه ارتباط کار میکند اگر کسی رابطهای داشته باشد و به جایی وصل باشد به کشوری اعزام می شود اما اگر ۱۰۰ برابر از این آقازادهها، افراد هنرمندتر و باسوادتری داشته باشیم نمی توانند اعزام شوند و با این شرایط توقع داریم که ایرانی ها و مسلمانان خارج از کشور هم از ما الگو بگیرند! بنابراین مدیریت بسامانی در حوزه تحولات دینداری جوانان و نوجوانان نداریم.
آسیب هایی که در حوزه دینداری و در مسیر تحول دینداری جوانان وجود دارد را شناسایی نکردیم
حیدری فر در پایان ضمن انتقاد از عملکرد آموزش و پرورش دررابطه با جوانان خاطرنشان کرد: آموزش و پرورش و وزارت علوم کجا هستند؟ چه کاری برای امر دینداری انجام داده اند؟ اسم این نهاد وزارت آموزش و پرورش است و بودجه کلانی می گیرد اما پرورشی در کار نیست. این مسایل نشان میدهد که آسیب هایی که در حوزه دینداری و در مسیر تحول دینداری جوانان وجود دارد را شناسایی نکردیم. باید از کارشناسان مختلف برای این آسیب ها راه درمان طلب کنیم و در اختیار شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار دهیم و از آنها مطالبه کنیم که اقداماتی را انجام دهند و وظایف مربوط به جوانان را بین نهادهای مختلف تقسیم کند. زیرا تا وقتی این نیازها مطالبه نشود و رسانه ای نشود و خبرنگاران فعالیت نکنند آنها هم کمتر احساس مسوولیت میکنند.
لینک کپی شد
نظر شما