- ناگفته های عجیب جهانگیری از وضعیت خودرو در ایران
- توماج صالحی به اعدام محکوم شد
- عصبانیت رسانه دولت از طرح نام رئیسی به عنوان عامل بازگشت گشت ارشاد
- کیهان: چرا مسئولان ایران مثل آمریکا و اروپا با بدپوششی دانشجویان برخورد نمی کنند!؟
- درباره محرومیت سیدحسین حسینی و برخورد مومنانه با کاظم صدیقی!
- شیخ حسین انصاریان: نماز جماعت در کشور به خط پایان رسیده است
- اقدام جدید آمریکا علیه سپاه: علیرضا شفیعی نسب، کمیل برادران سلمانی و رضا کاظمیفر تحریم شدند
- آقای رئیسی! مردم زیر بار گرانی ها له شدند
- آقای رئیسی! کمر مردم خم شد! گرانیهای افسار گسیخته را چه زمانی مهار خواهید کرد؟
- حمایت قاطع آقاتهرانی از بازگشت گشت ارشاد به خیابان ها /جزئیات جلسه کمیسیون فرهنگی با سردار رادان
آفتاب یزد نوشت: بعد از 43 روز تعطیلی بالاخره صحن مجلس نمایندگان را به خود دید. از همان روزهای اولی که کرونا وارد ایران شده خانه ملت تعطیل شد و صندلیهای سبز آن خاک میخورد تا همین دیروز! نمایندگان مردم زودتر از خود مردم به قرنطنیه رفتند آنهم درحالی که برای بخشی از جامعه مشکلات معیشتی موجب شد هیچگاه نتوانند طعم قرنطنیه برای حفاظت از جانشان را بچشند! البته در این فاصله مجلس یکی دوباری هم تلاش کرد که از طریق سامانههای الکترونیکی جلسات آنلاین برگزار کند که موفق نبود... اما درحالی که مجلس عملا دیروز هیچ تصمیمی برای وضعیت فعلی نگرفت همچون روزهایی که تعطیل بودند بار دیگر نمایندگان تنها به نسخه پیچی با اظهاراتی که در آن «باید»ها را تاکید کردند، روی آوردند...
در واقع دستاورد دیروز مجلس نسخههای تجویزی و بایدهایی بود که معلوم نیست چگونه میخواهند به نتیجه رسیدن آن را پیگیری کنند. درحالی که وظیفه مجلس قانونگذاری و نظارت بر اجرا است اینکه تنها کلی گوییهایی بشود که باید فلان شود و باید بهمان شود را مشخصا همه میدانند و نیازی به تشکیل جلسه نیست... با این روال و خروجی نشست دیروز به نظر میرسد مجلس دوباره به تعطیلات برود هم اتفاق خاص نیفتد!... بنابراین به طور کلی آنچه از مجلس شاهد بودیم بیشتر موج سواری روی اخبار بوده و در عمل آنها نتوانستند اقدامی را در راستای رضایت موکلان خود انجام دهند.
محمدصادق جوادی حصار، فعال سياسي اصلاح طلب در اين باره معتقد است: به طور کلی مجلس باید باور کند در سیاست گذاریهای کلان کشور حداقل نقش اول را ندارد. اینکه قوه مقننه در ماجرای کرونا چه اقداماتی انجام داد و وزن تاثیرگذاری آن چقدر است را میتوان با یک تشبیه روشن کرد. در زبان عامیانه به باتری میگوییم «قوه»، مانند چراغ قوه. حال اگر قوه مقننه را به باتری تشبیه کنیم در ماجرای اخیر عملکردش به اندازه یک باتری یک و نیم ولتی بود!