- حضور کاظم صدیقی و چهره های سیاسی در ختم معاون اول احمدی نژاد (عکس)
- میزان رشد قیمتها در ۲ سال و نیم اول دولت رئیسی و روحانی (اینفوگرافی)
- جعفرزاده: نه رئیسی، رئیس جمهور دو دوره ای می شود نه بایدن/ مردم دارند له می شوند، آخر مگر این میز چقدر ارزش دارد؟!
- آیتالله جوادی آملی: اگر مردم گرفتار فقر بشوند، دین از بین خواهد رفت/ آبروریزی پیش زن و بچه قابل تحمل نیست
- مقام سپاه: ۵ ساعت قبل از شروع عملیات علیه اسرائیل از خاک ایران، به کشورها خبر دادیم
- واکنش ایران به خبر آسیب دیدن سامانه های پدافندی در اصفهان
- امیرعبداللهیان: سلاح های مورد استفاده در اصفهان، بیشتر اسباب بازی بچه ها بود
- بمباران سنگین مقر الحشد الشعبی در عراق توسط اسرائیل
- روایت عجیب سیدحسن خمینی از درگذشت پدر و عمویش
نواندیش: همهگیری کرونا سبب شد تا در سال ۲۰۲۰، در اروپای غربی از جنگ جهانی دوم به بعد و در اروپای شرقی از فروپاشی اتحاد شوروی به بعد، بزرگترین میزان کاهش امید به زندگی رخ دهد.
به گزارش زهرا حسین زاده از سرویس سلامت نواندیش، امید به زندگی یکی از پرکاربردترین شاخصها برای ارزیابی سلامت مردم است و اثر منفی همهگیری بر آن در تحقیقی که «اینترنشنال ژورنال آو اپیدمولوژی» دوشنبه منتشر کرد، ارزیابی شده است. این پژوهش را مرکز علوم جمعیتشناسی لورهولم دانشگاه آکسفورد انجام داده است.
بر اساس این بررسی، در سال ۲۰۲۰، امید به زندگی زنان ۱۵ کشور و مردان ۱۰ کشور در مقایسه با سال ۲۰۱۵ کاهش یافته است. اما در بیشتر کشورها بیشترین کاهش امید به زندگی در مردان رخ داده است.
بدترین وضعیت را مردان آمریکایی داشتهاند که امید به زندگی آنها ۲.۲ سال کاهش یافته است. مردان لیتوانی نیز با ۱.۷ سال کاهش در جایگاه دوم قرار داشتند.
علاوه بر این تحقیق، بر اساس آمار جدید سازمان ملی آمار بریتانیا، امید به زندگی مردان در این کشور هم بعد از ۴۰ سال کاهش یافته است.
بنا به شواهد مستند، امید به زندگی مردان ۱۱ کشور و زنان هشت کشور دستکم یک سال کم شده است. در کل از ۲۹ کشور مورد بررسی در این تحقیق، امید به زندگی در ۲۷ کشور کاهش نشان میدهد.
بر اساس این بررسی، فقط مردان و زنان دانمارک و نروژ و زنان فنلاند در جلوگیری از کاهش امید به زندگی موفق بودهاند.
بر اساس این تحقیق، دخالتهای غیردارویی و برخورداری از نظام سلامت قوی عامل این وضعیت در کشورهای یاد شده بوده است. کاهش امید به زندگی در ۲۲ کشور بیش از شش ماه بوده است.
در تمام کشورهایی که امید به زندگی کاهش یافته، برای آنکه امید زندگی یک سال افزایش یابد، به طور متوسط ۵.۶ سال وقت لازم بوده است.
این بررسی حکایت از آن دارد که کرونا در بسیاری از کشورها ضربه روحی ویرانگری به مردم وارد کرده است. بر اساس این بررسی، افزایش مرگومیر در ایالات متحده عمدتا در افراد در سن کار و زیر ۶۰ سال رخ داده است و این گروه سنی در کاهش امید به زندگی در مردان بیشترین سهم را داشتهاند.