جمشيد بسم‌الله امروز کيست؟!

غلامرضا بنی اسدی در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:

"خبر دقيق داريم عده‌اي شبانه‌روز در تلاشند همزمان با مذاکرات، نرخ ارز را بالا ببرند و مذاکرات را به اقتصاد گره بزنند تا خواسته‌هاي خود را به ملت تحميل کنند."

اين، سخن صريحِ رئيس‌جمهور است از يک "بيماري اقتصادي". بيماري هولناک اقتصادي که دامنه‌اش را در همه عرصه‌هاي زندگي هم پهن کرده است. سياست درگير ماجراهايي از اين دست است و جامعه نيز، فرهنگ هم، امنيت نيز هم.

خواندن اين خبرِ تلخ ما را به يک سؤال مهم مي‌رساند. همان که يک دانشجو از رئيسي مي‌پرسد؛ "چرا اين افراد را معرفي نمي‌کنيد؟" حتي اين را هم مي‌شود اضافه کرد که چرا "برخورد" نمي‌کنيد؟ شما که – الحمدلله – مبسوط‌اليد هستيد و توانا به برخورد؟ جواب بخش اول را رئيس شوراي امنيت ملي به آن دانشجو مي‌دهد؛ "دستگاه‌هاي اطلاعاتي پيگير موضوع هستد."

اما بخشِ دوم سؤال يا به تعبيري ديگر سؤال دوم به قاعده مي‌ماند براي بعد از شناسايي و احتمالا دستگيري. اما اميد واريم اين بار قصه شبيه ماجراي "جمشيد بسم‌الله" نشود. يادمان هست که بعد از نام بردن او توسط معاون اول دولت دهم، او دستگير و مشهور شد اما دلار و ديگر ارزها راه خود را رفتند. بازار به راه خود رفت و نه دستور‌‌ها که بازداشت‌‌ها هم چندان توفيقي نيافزود.

رئيس جمهور در توضيح گزاره نخستِ خويش اين را هم گفت که: "برخي از اين افراد در داخل و برخي نيز در خارج از کشور در محافل و فضاي مجازي و واقعي به دنبال بالا بردن قيمت ارز هستند." با اين حساب مسببان داخلي موضوع که در دسترس هستند.

خارج‌نشينان دخيل را هم مي‌شود از طريق اينترپل پيگير احوال شان شد. نگذاريم اين بار هم قسر در بروند آناني که قصر آرزوهاي خود را بر آواره اميد مردم جستجو مي‌کنند.

اين از آقاي رئيسي هم انتظار است و هم ساخته است که در کنار سخن، حتما عمل کند. شرايط او با دولت سابق فرق مي‌کند. منتظريم آقاي رئيس‌جمهور در عمل ثابت کند که واقعا اين يک فرافکني نيست، ان‌شاالله!