- امام جمعه ایلام: چریک های پژاک در جشن نوروز ایلام جلودار رقص شدند
- واکنش دبیرکل جامعه پزشکی به مرگ دکتر پرستو بخشی: فشار ها بر پزشکان جوان به مرز هشدار رسیده
- اعمال مخصوص شب قدر 19 نوزدهم ماه مبارک رمضان
- جزییات افزایش شدید جریمه تحلفات رانندگی
- اعمال مشترک شب های قدر
- سید جلال ساداتیان: شما نمیتوانید با یک بخشی از جامعه بینالمللی کاملا در تضاد دائم باشید و صرفا بخواهید با یک بخش کوچکی از این جامعه کار کنید/ روسیه و چین در همه امور پای شما نایستادهاند/ هرچه محدودیتها را افزایش بدهید، زندگی و سفره مردم محدودتر میشود
- افشاگری جدید حسن روحانی از ماجرای گرانی بنزین و اعتراضات: من واقعا از زیرنویس شبکه خبر فهمیدم بنزین دیشب گران شده! رئیسی اولین کسی بود که توییت زد و مخالفت کرد، در حالی که نامه سران قوا را با خط خودش امضا کرده بود!
- آقا گفتند من تمام جامعه ایران را انقلابی میدانم نه عده خاصی را
- ادعای بایدن: کشورهای عربی برای اولین بار آماده هستند اسرائیل را کاملاً به رسمیت بشناسند
انجمنهای اسلامی دانشجویان 35 دانشگاه کشور در نامهای به رییس دولت اصلاحات به نقد جریان اصلاحات پرداختند و خواهان بازگشت اصلاحطلبان به رویکردهای عدالتطلبانه شدند.
به گزارش ایرنا ، در این نامه با طرح این پرسش که چه نیروهایی سیاسیای هستند که بتوانند راه تحولات آتی را روشنتر کنند، برخی مؤلفههای لازم برشمرده شده است: «. نیرویی که با مدنظر قراردادن جایگاه ایران در اقتصاد جهانی، آنهم در وضعیتی که تعدیلات اقتصادی کمر بخش تولید را شکسته است، نسبت به تبدیل ایران به بازار مصرف قدرتهای اقتصادی بدبین بوده و موضعی مشخص داشته باشد؛ همچنین با تمرکز بر الگوهای اقتصاد مولد و تأکید بر توسعهای پایدار و همهجانبه، هدررفت سرمایههای انسانی و سرمایههای ملی این کشور را هدف گرفته و در پی بهبود وضعیت معیشتی تمامی احاد جامعه باشد. نیرویی که با بازگشت به عدالت، جمعیت بزرگ مردم زیر خط فقر را ببیند و فریاد تظلمخواهی گرسنگان و مظلومین را بشنود.»
در ادامه این نامه آمده است: «امروز باید به صراحت گفت که تنها معدودی از کنشگران با منظرگاهی استراتژیک برای ایجاد تغییرات ساختاری، آگاهانه پای در میدان گذاشتهاند. در این میان اصلاحطلبان نیز بهجای آنکه در راستای تحقق آرمان عدالت در انقلاب 57 همت گمارند، از اقشار فرودست که پایههای اصلی انقلاب بودند، چشمپوشی کردهاند. از طرف دیگر نیروهایی که آگاهانه پای در میدان گذاردهاند نیز بهمرور توسط اصلاحطلبان 'غیر خودی' قلمداد شده و گوشهگیر میگردند.»
در این نامه با اشاره به اینکه اصلاحات با هدف توسعه سیاسی، صدای محرومان را فراموش کرده بود تأکید شده است که اصلاحات در حال حاضر « قادر به عملی کردن شعار اولیهی خود یعنی 'توسعهی سیاسی' هم نیست.
در ادامه آمده است : از نگاه ما، در بازسازی مورد نظر، هیچیک از دو خواست 'عدالت' و 'آزادی' نباید فدای یکدیگر شوند. افزایش اختلاف طبقاتی و کاهش قدرت خرید مردم از یکسو و بیاعتبارتر شمردن حقوق اولیهی شهروندان از سوی دیگر، وجود ارتباط معنادار و پیوند ناگسستنی بین دو خواست 'آزادی' و 'عدالت' را بیش از پیش نمایان ساخت؛ امروز نمیتوان سخن از آزادی گفت و حق زبالهگردهای زیر برجهای شهر را برای تأمین حداقل مسکن، شغل و بهداشت نادیده انگاشت. از طرف دیگر نمیتوان با شعار عدالت، به حذف و خشونت علیه دیگری و زیر پا گذاشتن حقوق اولیهی افراد پرداخت».
در ادامه این نامه با اشاره به بحرانهای سیاسی و اجتماعی کشور تأکید شده است که: «مسئولیت اخلاقی این را ایجاب میکند که بگوییم اصلاحطلبان نقش پررنگی در ایجاد شرایط بحرانی فعلی داشتهاند و عملکرد آنها موجب ناامیدی مردم از اصلاحات در قالبهای فعلی شده است. عملکرد ضعیف و دور از انتظار لیست امید در مجلس شورای اسلامی و شورای شهر، در کنار عدم قبول مسئولیتِ «محافظهکاری و ناکارآمدی لیستها و گاهی فساد برخی نمایندگان» توسط اصلاحطلبان، خود به تقویت بیش از پیش این ناامیدی و عدم باور به کارآمدبودن شورای عالی اصلاحطلبان دامن زدهاست.»
نویسندگان این نامه شرط اصلی تحقق اصلاحات را «رجوع به پایگاه مردمی و احیای سیاست مردمی و عدالت محور» دانسته و نوشتهاند: «به زعم ما امروز وقت آن رسیده که نیروهای مختلفی که بر لزوم اصلاحات ساختاری و دموکراتیک باور دارند به بازسازی خود اقدام نمایند و همپیمان و مصرانه به عرصهی عمومی بازگردند. اصلاحاتی ساختاری با تکیه بر مردم و در جهت باز پسگیری حق تعیین سرنوشت و نفی تحمیل آن.»
لینک کپی شد
نظر شما