معرفی و نقد فیلم ناکس می رود Knox Goes Away 2023 : نمایش مهیج با حضور آل پاچینو و مایکل کیتون!

نواندیش: ناکس می رود یک فیلم هیجان‌انگیز آمریکایی محصول سال ۲۰۲۳ است. فیلم Knox Goes Away به کارگردانی مایکل کیتون و نویسندگی گریگوری پویریر است. 

بازیگران فیلم
    مایکل کیتون
    آل پاچینو
    مارسیا گی هاردن
    جیمز مارسدن
    سوزی ناکامورا
    جان هوگناککر
    جوانا کولیگ
    ری مک کینون
    للا لورن

داستان فیلم
داستان این فیلم در مورد یک قاتل قراردادی است که پس از تشخیص زودهنگام نوع زوال عقلش، تصمیم می‌گیرد جان پسر بالغ خود که از او جدا شده، را نجات دهد. اما برای انجام این کار، او باید با پلیسی که به او نزدیک شده و همچنین با تیک تاک ساعت ذهن خود که به سرعت رو به زوال است، مسابقه دهد. در این راه، او با چالش‌ها و موانع زیادی روبرو می‌شود و باید تلاش کند تا هدفش را به دست آورد.

درباره فیلم
در این فیلم مخاطبان با بازی بسیار عالی مایکل کیتون روبرو خواهند شد اما برخی انتقادها نیز وجود دارد در مورد پیچیدگی خط داستان و عدم واقع‌بینی فیلم. این فیلم دومین فیلم مایکل کیتون به عنوان کارگردان است و همچنین حضور جیمز مارسدن در آن به عنوان بازیگر نقش جالب دیگری است.

نمرات فیلم

در Rotten Tomatoes، میانگین امتیاز 5.7/10 مثبت هستند.

اجماع این وب‌سایت چنین است: «مایکل کیتون کارگردانی  Knox Goes Away را بر عهده دارد، و عملکرد فوق‌العاده‌ای را از خود به دست می‌آورد - البته بازی‌ای که در اثر فیلم‌نامه‌ای غافلگیرکننده رها شده است.»

همچنین فیلم با امتیاز 54 از 100، بر اساس 19 منتقد، نشان دهنده نقدهای "مختلط یا متوسط" است.

نقد فیلم

لس آنجلس تایمز: مایکل کیتون به عنوان یک ستاره سینما، بازیگر ماهر و خنداننده مجبور نیست چیزی را ثابت کند. یک دهه و نیم پس از اینکه کیتون اولین حضورش را پشت دوربین با «آقای خوشبخت» انجام داد، که در آن او در نقش یک قاتل قراردادی بازی کرد که از طریق دوستی با زنی ناآگاه، موفق به رستگاری شد، او انتخاب شد تا دوباره خودش را در فیلمی مشابه کارگردانی کند. داستان آرامی که مردی خشونت‌آمیز را به تصویر می‌کشد که راه خروجی را نشان می‌دهد. در مطالعه شخصیت کم انرژی - «Knox Goes Away»، مزدوراجیر شده کهنه‌کار جان ناکس (کیتون) با شبح یک بیماری عصبی کشنده روبرو می‌شود.

از دست دادن رو به وخامت حافظه، البته زمانی که فردی در دقت، بی رحمی و فرار بی ردی آموزش دیده باشد، هیچ مزیتی ندارد. بنابراین، وقتی ناکس کاری را که باید یک تکلیف خشک و بریده شده بود، خراب می‌کند و به جای یک جسد، سه جسد را باقی می‌گذارد، تصمیم می‌گیرد قبل از اینکه زوال عقل به او نزدیک شود، همان طور که در مورد تعداد بی‌شماری دیگر انجام می‌دهد، امور خود را حل و فصل کند. ما می شنویم که قربانیان او از نوع "مستحق" هستند: قاچاقچیان و امثال آن.

با این حال، ناکس می رود با یک تماس خطرناک پیچیده‌تر می‌شود، دیدار اواخر شب پسرش مایلز (جیمز ماردن) خون‌آلود و ناامید، که خودش هم به‌تازگی یک نفر را در یک انتقام عادلانه کشته است. ناکس اکنون باید نجات مایلز از قانون را به لیست کارهای خروج خود اضافه کند، که نیاز به برنامه ریزی دقیقی دارد که به دلیل وضعیت بدتر او و یک کارآگاه سرسخت (سوزی ناکامورا) که سرنخ های آن ضربه نادرست را مستقیماً به درب خانه اش دنبال می کند، دشوارتر شده است.

  کیتون از رویکرد داستان سرایی پیکان مستقیم به عنوان یک فیلمساز استفاده می‌کند، رویکردی که هرگز فراتر از سرعت و لحن یک رویه تلویزیونی با خلق و خوی ملایم نیست.

حتی سخت‌تر از آن آشتی دادن این است که چقدر با یک بازیگر حسادت‌انگیز انجام شده است، بازیگری که در آن مارسیا گی هاردن در نقش همسر سابق ناکس و آل پاچینو در نقش دزد بازنشسته و دوست قابل اعتمادی به نام خاویر، به‌طور عجیبی، بی‌تفاوت‌ هستند. به خصوص پاچینو گیج به نظر می رسد که چرا نمی تواند ما را به سادگی با تکان های انرژی معمول خود ناآرام کند. حتی تنش غیرقابل پیش‌بینی که او برای خواندن از روی پاکت در اسکار به ارمغان آورد، از هر چیزی در «ناکس می‌رود» قانع‌کننده‌تر بود.