پاسخ لیلاز به مصباح یزدی / چرا وقتی پول دارو برای پورشه رفت...

این فعال سیاسی در واکنش به اظهارات اخیر حجت الاسلام مصباح یزدی درباره آزادی و اینکه اساس آزادی در جهان بر مبنای بی بندوباری بنا شده است گفت: طبق روایات اسلامی کسی که معاش ندارد معاد هم ندارد؛ معلوم است وقتی فقر در جامعه گسترش یابد، فساد، فحشا و بی حرمتی به دین نیز گسترش می یابد.

یک فعال سیاسی گفت: اخلاق در سیاست لباسی است که بر تن منافع طبقاتی هر گروه سیاسی پوشانده می شود؛ گروهی منافع خودش را در قالب ارزش ها و گروهی دیگر منافع خود را در حفظ آزادی می داند.

سعید لیلاز در گفت و گو با ایرنا در باره اخلاق در سیاست افزود: هرکسی سعی می کند اخلاقی برای منافع خود دست و پا کند؛ بنابراین اخلاق در سیاست هیچ اصالتی ندارد چون فقط لباسی بر تن منافع طبقاتی اجتماعی هر گروه سیاسی است.

وی با بیان اینکه در سیاست هرکس بر اساس اقتضای منافعش عمل می کند، گفت: بعضی گروه های تندرو خود را تحت پوشش ظواهر فریبنده ای مثل دفاع از ارزش ها، حفظ و حرمت شهیدان و امثال آنها پنهان می کنند؛ آنها منافع ملی را در نظر نمی گیرند و فقط منافع خودشان را می بینند حتی اگر این منافع در تحریم کشور باشد.

این استاد دانشگاه اضافه کرد: منافع ملی این است که آیا مصالح و منافع اکثریت یک ملتی در یک رویه ای بازتاب پیدا می کند یا نه؟ بنابراین اگر من از آرامش صحبت می کنم و بازتاب دهنده نظر اکثریت ملت ایران هستم، خوب منافع ملی ما در آرامش است.

وی ادامه داد: ولی یک گروهی ممکن است بگوید من منافعم در رادیکالیزم است ولو اینکه اگر در اکثریت هم نباشد. دیدید که اینها وقتی منافعشان ایجاب می کند می گویند اکثریت مردم اهمیت ندارند؛ حرفهایی که آقای مصباح می گوید یعنی وقتی حرف هایشان با اکثریت مردم زاویه پیدا می کند، اصل مردمی بودن را زیر سوال می برند.

این فعال سیاسی در ادامه در واکنش به رفتارهای مخالفان دولت و برگزاری همایش هایی دراین خصوص، یادآور شد: شما ببنید رفتارهای جناح رادیکال که 8 سال دنباله روی کورکورانه از دولت سابق چه در سیاست خارجی چه در سیاست داخلی می کردند حتی سفرای کشورهای دیگر را دعوت می کردند و از آنها خواهش می کردند لطفا رییس جمهور و مقامات ما را به کشورتان دعوت کنید، هیچ انتقادی نبود و همه در سکوت کامل بودند.

لیلاز اضافه کرد: در حالی که دولت یازدهم با عزت تمام، با حکمت و مصلحت اندیشی کامل سیاست خارجی را پیش می برد، ولی چون مطابق منافع این گروه اقلیت کارها پیش نمی رود حاضرند به دشمن، گرا بدهند تا ایران را تحریم شدید کنند.

وی گفت: در سرمقاله های بعضی روزنامه ها توجه کنید؛ روحیه انزوا طلبی و تحریم طلبی را می بینید و معمولا تحت عنوان این شعار فریبنده مطرح می شود که ما در تحریم ها به سمت خودکفایی می رویم در صورتی که این استراتژی می گوید هروقت گشایش ارزی شد، بخورید و هروقت گشایش ارزی نشد و تنگنا شد، صرفه جویی کنید.

این کارشناس اقتصادی افزود: در برنامه چهارم توسعه کشور، در حالی که ایران در تحریم هم نبود، ما انضباط مالی را در پیش گرفته بودیم اما به محض این که دولت نهم بر سر کار آمد این انضباط ارزی و مالی را کنار گذاشت و کوچکترین صدایی هم از کسی در نیامد چون منافعشان حکم می کرد که این روش را دنبال کنند و این روش را پیگیری کنند.

وی در ادامه یادآور شد: گزارشی که به عنوان عملکرد 8 ساله زده اند ببینید: ارز2.5 میلیارددلاری داروی مردم که بیماران سرطانی دسته دسته به خاطر تحریم داروها مردند، دادند به واردات لوازم آرایشی و واردات پورشه؛ در آنجا چرا این گروه ارزشمدار هیچ یقه ای را پاره نکرد.

لیلاز اضافه کرد: تا به حال یک کلمه از یک نفر از آنها در تریبون مجلس یا بیرون مجلس شنیده ای که بگویند ˈما دلواپسیم در حالی که ما در سال 91 و 92 نیز دلواپسی خودمان را اعلام کردیم که بیماران سرطانی دارند می میرند.ˈ

لیلاز یادآورشد: چطور وقتی روند فقیر شدن ملت ایران از اوایل سال 1390 آغاز شد ، کسی صدایش در نیامد که مردم در حال فقیر شدن هستند.

وی اضافه کرد: در خرداد ماه 1382 یک تشکل عمده مذهبی با انتشار بیانیه ای علیه دولت وقت نسبت به رشد افسارگسیخته تورم در جامعه به رییس جمهوری هشدار داد و اعلام کرد که در برابر این موضوع ساکت نمی نشینند .

این اقتصاد دادن یادآورشد : در این درحالی بود که نرخ تورم در جامعه 13 درصد بود اما نرم تورم در مرداد 92 به 44 درصد رسید یعنی نزدیک به 4 برابر افزایش یافت اما جامعه مدرسین هیچ بیانیه ای در این زمینه صادر نکرد؛ پس اینها فقط برخوردهای سیاسی بر اساس منافع گروهی است.

گزارش خطا