- صدیقه وسمقی آزاد شد
- انتقاد تلویحی محسنی اژه ای از حکم اعدام توماج صالحی و تاکید بر مسکن معلمان
- کنایه سنگین جهرمی به زاکانی و قرارداد ۲میلیارد یورویی
- واکنش به اظهارات مهدی نصیری در بی بی سی درباره «از تاجزاده تا شاهزاده»
- عذرخواهی ناشر هندی بابت اقدام توهین آمیز به امام خمینی (ره)
- جمهوری آذربایجان اموال دولت ایران را مصادره کرد!
نواندیش - محمد صادقی: دو شب پیش امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه نکته ای را گفت که بسیار درست بود، نکته البته ساده و قابل فهمی که جزو الفبای دیپلماسی است و همه هم آن را می دانند، همه جز مخالفان برجام و مذاکره، البته شاید آنها نیز به این امر واقف اند اما حداقل تمایلی به پذیرش اش ندارند!
امیرعبداللهیان گفت: مجلس می گوید پیش نویس ایراداتی دارد، خب بالاخره طرف مقابل هم مطالباتی دارد، اما طرف مقابل ما، شش کشورند، ملاحظاتی هم دارند؛ توافق نتیجه تضارب آرا ما و ۱+۵ است.
این نکته درستی است، دیپلماسی یعنی همین امتیاز بدهید و امتیاز بگیرید، حال در این میان کشوری که از اهرم های قدرت بیشتری برخوردار است طبیعتا می تواند امتیازات بیشتری هم بگیرد، اینکه برخی مخالفان برجام انتظار دارند طرف مقابل همه امتیازات را به ایران بدهد این دیگر دیپلماسی و مذاکره نیست.
دو طرف مدت ها است مشغول چانه زنی هستند تا اینکه امتیازات هر چه بیشتری کسب کنند، اما در این بده بستان طبیعتا غرب نیز امتیازاتی می خواهد که برای آن تن به مذاکره داده است، برخی اما به گونه ای صحبت می کنند که گویا انتظارشان این است که ایران هر امتیازی مطلوب اش است را دریافت کند و چیزی جز این را شکست قلمداد می کنند، حال باید پرسید اصلا مگر چنین چیزی در مذاکره ممکن است؟!
مذاکره عرصه بده بستان است حالا در این میان کشوری موفق خواهد بود که بداند چی می دهد و چی می ستاند و به گونه ای این اقدام را انجام دهد که ارزش آنچه ستانده به آنچه داده سنگینی کند، این الفبای ساده مذاکره است که گویی برخی نمی خواهند آن را درک کنند یا بهتر بگویم منفعت شان در درک نکردن آن است!
اصلاحات حزی همیشه مغلطه کار