اظهارات مجيد امامي و میثم مهدیار در برنامه شيوه: بنياد تعاون ناجا مال مى سازد، گشت ارشاد جلوى آن مال ها افراد را جمع مى كند / سفیدنماها بدانند همان جور به جمهوری اسلامی ضربه می زنند که سیاه نماها می زنند

جماران؛ مجید امامی، پژوهشگر در برنامه شیوه در شبکه چهار سیما گفت: احزاب، سندیکاها و رسانه ها رشد نکرده اند.

*آنچه ما الان می بینیم ابتذال خیابان است.

*اعتراض یک امر طبیعی در جامعه است، مثل وفاداری. اعتراض هم مثل وفاداری طبیعی است. اگر اعتراض نهادینه مورد رسیدگی قرار نگیرد، اگر خیابان بستر امنی و سالمی برای اعتراض نباشد این طور نیست که در خود بماند، به سمت خروج می رود، چون یک گروه سومی داریم به نام خارجی و اپوزوسیون. آنها اراده به اسقاط نظام دارند.

*خیابان عرصه بازتولید امر سیاسی است. از یک انسداد وارد جریان می شویم.

*ما به شدت به نهاد اعتراض بی مهری کرده ایم.

*اعتراضات بسیار خشونت آمیز و نوجوانانه است.

*در جمهوری اسلامی هیچ نهاد سیاستگذار و مجری بدردبخوری برای نوجوانان وجود ندارد!

*این نسلی است که آینده برایش ممتنع است، برای همین اکنون تو را به آتش می کشد.

جامعه ای که روش هایش را تغییر نمی دهد جامعه ای بی آینده است

*جنبش انقلاب اسلامی تکلیف امر سیاسی را در خیابان مشخص می کرد؛ چون حزب، سندیکا و سایر نهادهای سیاسی چالش های جدی داشتند.
*انقلاب اسلامی یکی از کم خشونت ترین انقلاب های مدرن است. سرنوشت رژیم پهلوی را انتخابات تعیین کرد.

*یک زمانی هر گروهی با پلاکارد خودش به نماز جمعه می آمد، الان دم نماز جمعه می ایستند که کسی پلاکارد نیاورد!

*حتی وفاداران نمی توانند در نماز جمعه اعتراض کنند، همه چیز را به سطح رسمی برده اند. به خاطر بروکراتیک کردن نهادهای انقلابی.

*نماز جمعه ها هنوز زبان همه اعضای جامعه نیستند، دارند به زیر 3 درصد و 2 درصد شهرهای بزرگ می رسند!
*اینقدر زمینه تغییر را سخت کرده اند، کاری کرده اند که تغییر سیاست مستقیما به معنی دشمن شاد شدن تلقی شود.

*تغییر طبیعی و امر بدیهی یک جامعه است.


هیچ اتفاقی نمی افتد که اگر حرف مخالف من در تلویزیون زده بشود؛ نظام می تواند از خودش دفاع کند.

مهمترین معاونت در وزارت کشور معاونت سیاسی است؛ الان بی خاصیت ترین است، زمان اصلاحات مهمترین بود!

*در دوران اصلاحات مهمترین معاونت، معاونت سیاسی بود. همیشه صدا داشت، همیشه اثر داشت و همیشه نبودنش حس می شد.

*ما دوست نداریم با هم حرف بزنیم.

*در شبکه های اجتماعی ما از مارپیچ سکوت عبور کردیم، الان لانه زنبور است! همه در خدمت ملکه ایم که الان سعودی اینترنشنال است!

میثم مهدیار، پژوهشگر: در سیستم حکمرانی خود تناقضات ساختاری زیادی داریم

نمی شود بنیاد تعاون ناجای ما مال سازی داشته باشد (شرکت های اقماری نیروی انتظامی ما) و چندین مال در تهران داشته باشد - این گونه سبک خاصی از زندگی را ترویج می دهد - و آن وقت خودش هم گشت ارشاد را جلو ببرد و جلوی همان مال ها کسانی را که قربانی چنین توسعه ای می شوند را جمع آوری و ارشاد کند.

در سیاست های توسعه شهری فرهنگ بومی و محلی را داریم از بین می بریم؛ محله زدایی. محلات تهران عمدتا تخریب شده اند. این باعث بیگانگی افراد می شود و این خودش تبعات فرهنگی و اجتماعی دارد.

سیاست های اقتصادی ما تبعات فرهنگی دارد.

ما در دوران جنگ توانستیم جلوی جهان مقاومت کنیم، به خاطر آن پشت صحنه اجتماعی ماجرا که بعد از جنگ عامدانه نادیده گرفته شد.
توسعه ی ما یک توسعه ی ترجمه ای و وارداتی بوده است

در شرایط برابر امر سیاسی معنا دارد؛ در این شرایط امر سیاسی معنا ندارد.

الان شرایط متعادلی نیست، شرایط امنیتی است. کشور ما دائم مورد حمله و فشار بوده است.

ما فکر کردیم دموکراسی کالای لوکسی است که وارد کنیم و بیاوریم و دور هم بنشینیم.