معرفی و نقد فیلم تابستان گذشته Last Summer 2023 : خیانت غیرقابل بخشش!

نواندیش: فیلم تابستان گذشته Last Summer 2023 (L'Été dernier‎) به کارگردانی کاترین بریا است که بر اساس فیلمنامه‌ای از بریا با همکاری پاسکال بونیتزر نوشته شده‌است. این فیلم فرانسوی - نروژی یک بازسازی از فیلم دانمارکی ملکه قلب‌ها (۲۰۱۹) است.

بازیگران
    لیا دروکر در نقش آن
    ساموئل کیرشر در نقش تئو
    اولیویه رابوردین در نقش پیر
    کلوتیلد کورو در نقش مینا
    سرنا هو در نقش سرنا
    آنجلا چن در نقش آنجلا

 داستان
«آن» یک وکیل محترم است که با همسرش «پیِر» و دو دختر کوچکشان در پاریس زندگی می‌کند. «تئو»، پسر ۱۷ سالهٔ «پیِر» از ازدواج قبلی‌اش، به خانه نقل مکان می‌کند. ادامه فیلم به خطر افتادن حرفه آن و تناقض عمل او برخلاف شغلش که دفاع از نوجوانان آسیب دیده است، می باشد. اتفاقاتی که باتوجه به شخصیت شکننده تئو، خیانت و اتفاقاتی ناخوشایند را رقم می زند.

نقد فیلم تابستان گذشته

سایت دیجی کالا: فیلم «تابستان گذشته» تا حد متوسطی توانست نظر منتقدان جشنواره را به خود جلب کند. این فیلم از ۴ ستاره و ۱۲ رای، و مانند فیلم‌های «هیولا» و «چهار دختر» ۲.۳ امتیاز دریافت کرد. منتقدان بازی ساموئل کرشر را بسیار قابل توجه ارزیابی کردند و آن را به عنوان یکی از نقاط قوت فیلم ستودند.

ورایتی – پیتر دبروج

«تابستان گذشته» به کارگردانی کاترین بریا که برای نخل طلای کن رقابت می‌کند، بازتاب فیلم‌هایی است که پیش از این ساخته شده‌اند، به‌ویژه درام دانمارکی «ملکه‌ی قلب‌ها» محصول سال ۲۰۱۹. فیلم ازانگل خواندن هر یک از طرفین درگیر یک رابطه‌ی نامشروع فاصله می‌گیرد.

کارگردان «تابستان گذشته» را از نگاه آنه (با بازی لیا دروکر) به تصویر می‌کشد، که لایه‌ای مخرب دیگر به این فیلم می‌افزاید، زیرا از مخاطبان می‌خواهد ابتدا او را با جنایتی که مرتکب می‌شود و بعدا با پنهان‌کاری بشناسند. برای مدت کوتاهی از فیلم، آنه و تئو از نوعی صمیمیت لذت می‌برند. در یک لحظه، پسر یک ضبط صوت (به طرز عجیبی کهنه آن هم در عصر آیفون) بیرون می‌آورد و از آنه می‌خواهد تا بعضی از رازهای خود را با او به اشتراک بگذارد. آنه این کار را می‌کند تا زمانی که سوالات به رابطه‌ی آن‌ها ختم می‌شود، در این مرحله، او ساکت می‌شود، و شروع به توجیه کارهای خود می‌کند.

«ملکه‌ی قلب‌ها» عواقب بعدی این رابطه را به جهت ملودراماتیک‌تری سوق داد، در حالی که «تابستان گذشته» همان رویکرد همیشگی بریا برای رویارویی با ناامیدی‌ها و ناراحتی‌ها را دنبال می‌کند. در این مورد، این بدان معنا است که آنه را در تلاش برای آشتی دادن تناقض بین ارزش‌ها (در مقام یک وکیل، می‌بینیم که بچه‌ها را از موقعیت‌های آزاردهنده نجات می‌دهد) و هوس‌هایش نشان می‌دهد. تفاوت‌های بین «تابستان گذشته» و فیلمی که بر اساس آن ساخته شده است، شیفتگی بریا را به‌عنوان یک فیلمساز آشکار می‌کند، به‌ویژه در صحنه‌های آخر، زمانی که آنه بالغانه و آگاهانه تصمیم می‌گیرد چه چیزی را بپذیرد.

گاردین – پیتر بردشاو

کاترین بریا در این بازسازی جدید از «ملکه قلب‌ها» یک آشفتگی ایجاد کرده است و دقیقا مشخص نیست که چرا او احساس می‌کند باید نسخه‌ی متوسط خود را کارگردانی کند.

فیلم بریا تا زمانی که ماجرای پسر و نامادری در جریان است، به اندازه‌ی کافی به خوبی پیش می‌رود، اما وقتی رابطه آن‌ها خراب می‌شود، فیلم هم رو به نابودی می‌رود. بریا در ارائه‌ی سردی و بی‌تفاوتی حیاتی برای پرده سوم داستان خوب نیست، همان‌قدر که در بخش ابتدای فیلم خوب عمل نمی‌کند، تا جایی که تحولات داستانی بخش پایانی فیلم، به ویژه آخرین رویارویی آنه با تئو، احمقانه به نظر می‌رسد.

اسکرین دیلی – وندی آید

آنه (با بازی لیا دروکر) یک وکیل موفق با شوهری ثروتمند و دو دختر است که آن‌ها را به سرپرستی گرفته‌اند؛ او چیزهای زیادی برای از دست دادن دارد. اما این مانع از آن نمی‌شود که پس از نقل مکان پسرِ ۱۷ ساله‌ی مرد، به نام تئو (با بازی ساموئل کرچر) به خانه‌ی آن‌ها در حومه‌ی سرسبز پاریس، وارد یک ارتباط نشود. چیزی نمی‌گذرد که رابطه‌ی این دو نفر رو به تیرگی می‌گذارد و هنگامی که تئو جزئیات رابطه را به پدرش، پیر (با بازی اولیویه رابوردین) اعتراف می‌کند، آنه حالت دفاعی به خود می‌گیرد و نیروی قابل توجهی از مهارت‌های فریب‌کارانه‌ی خود را برای کنترل یک موقعیت نابسامان و ناراحت‌کننده به کار می‌برد. علیرغم ماهیت متجاوزانه‌ی موضوع، اولین فیلم کاترین بریا پس از یک دهه، یک ماجرای خیانت عجیب و مرموز است.

بریا برای شخصیت فیلمش بر انتخاب‌های لباس و طراحی صحنه تکیه می‌کند. کمد لباس آنه نشانگر زنی است که کنترل تمام جنبه‌های زندگی خود را به دست گرفته است، کسی که بعید است به‌هم‌ریختگی را تحمل کند. اما او یک رگه‌ی سرکش نیز دارد. حتی انتخاب موسیقی برای این فیلم هم به ما کمک می‌کند شخصیت او را بیشتر و بهتر بشناسیم.

تمام اینها تا حدی روشن می‌کند که چرا آنه تصور دارد که از اصل خود دور شده است، اما فیلم به طور کل در توضیح خود ماجرا کوتاهی می‌کند. دوربین بریا در نشان دادن زیبایی حسی تئوی غمگین کوتاهی می‌کند آن هم در حالی که کرشر یک اجرای فریبنده و بسیار سنگین ارائه می‌دهد. فضای بین شخصیت‌ها به طور فزاینده‌ای با تنش جنسی پر می‌شود. با این حال، باور اینکه شخصیت‌ها به میل خود عمل می‌کنند، کمی سخت و غیرممکن است. تمام صحنه‌های طولانی و ناخوشایندی که مملو از ناامیدی و خستگی هستند، نمی‌توانند دلیل قانع‌کننده‌ای در اختیار مخاطب قرار دهند.