- واکنش سخنگوی سپاه به بحث مهاجرت پزشکان ایران
- سردار ایرج مسجدی کیست؟
- به چه دليل هزينه برخورد با بی حجابی را ما چادريها بايد بدهيم و مورد نفرت و متلكگويي قرار بگيريم؟
- این موضع جنجالی ساداتی نژاد درباره حجاب دختران دانشجو را دیده بودید!؟ (تصویر)
- حمله ایران به اسرائیل را چه کسی فرماندهی کرد؟
- مذاکرات ایران و آمریکا تائید شد
- تصویری هولناک از آسمان مشهد (عکس)
- افشاگری از تراکنش مالی موسسه رائفی پور /برخی پولها به حساب خواهر و پدرش واریز شده + جزئیات
- توصیه معنادار عباس عبدی به رئیسی بعد از ادعایش درباره بچه دار شدن
نواندیش_رضا امیری: تنها ۴ روز تا انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان باقی مانده و اینطور که به نظر می رسد اقبال چندانی برای حضور در این انتخابات حداقل در شهرهای بزرگ وجود ندارد. در شرایط موجود گمانه زنی در مورد میزان مشارکت چندان دقیق نیست اما با مشاهده برنامه های صدا و سیما و تلاش های عمومی می توان مدعی شد که خود حاکمیت نیز پذیرفته اشتیاقی برای حضور پررنگ بخش گسترده ای از مردم وجود ندارد.
با توجه به این نکات می توان انتظار داشت که نرخ مشارکت در کلان شهرها مثل تهران رقمی زیر ۵۰ درصد یا در خوشبینانه ترین حالت ۵۰ درصد باشد، البته با توجه به جنس انتخابات مجلس می توان انتظار داشت که این نرخ در شهرهای کوچک بالاتر باشد.
اما چه کسانی در انتخابات شرکت نخواهند کرد؟! جامعه ایران در آستانه انتخابات ها همواره به ۳ گروه تقسیم می شده، گروهی که شرکت در انتخابات را تکلیف شرعی دانسته و تحت هر شرایطی در آن شرکت خواهند کرد، گروه دومی که به دلیل ضدیت با نظام هرگز در انتخابات شرکت نمی کنند و گروه سوم که اتفاقا بخش بزرگ تری از دو گروه قبلی است قشر به اصطلاح خاکستری اند، طیف مرددی که همواره با ورود به صحنه انتخابات در آخرین لحظه ورق را به نفع شخص یا جریانی خاص بر می گردانند، ما حداقل در ۳ انتخابات ۹۲، ۹۴ و ۹۶ شاهد حضور پررنگ این طیف بودیم که امید داشت با حضور در صحنه بتواند اصلاحات مدنظر خود را در فضای سیاسی کشور محقق کند.
حالا اما به نظر این طیف به کلی از تحقق چنین امری حداقل در انتخابات پیش رو ناامید شده چنان که در انتخابات سال ۱۴۰۰ نیز چنین بود، برای آن هم می توان دلایل بسیاری را از جمله عدم تحقق خواسته ها و حتی نبود کاندید اصلح بر شمرد.
برخی معتقدند رد صلاحیت ها یکی از دلایل کاهش نرخ مشارکت است که البته هم می تواند موثر باشد اما این ناامیدی در بین گروهی از مردم چنان پررنگ است که بعید به نظر می رسید حتی تایید صلاحیت محبوب ترین چهره های سیاسی سال های نه چندان دور هم بتواند در آن تاثیری ایجاد کند.
امروز متاسفانه بخش عمده ای از مردم از هر دو جریان اصلی سیاسی کشور ناامید شده اند و این آن چیزی است که خود این دو جریان و بسیاری دیگر آن را نمی بینند یا نمی خواهند ببیند و همچنان در مناظره های سیاسی تلویزیونی شاهد جنگ و جدل این دو طرف هستیم، به هر حال آنچه مشخص است این ناامیدی به ضرر کشور خواهد بود چرا که انتخابات و صندوق رای همواره باید به عنوان روزنه ای برای تغییر نگریسته شود.
از منطقه ایی گذر می کردم و ستادی برای یکی از کاندیداها برپا شده بود ، چند دقیقه ایی را آنجا نظاره گر بودم که هرکسی رد میشد ، ناسزا می گفت.