فعال اصولگرا: شکست آبرومندانه از روحانی پیروزی است

حمید نظری: اختلاف نظر اصولگرایان، چند سالی بود که هرروز پررنگ‌تر می‌شد. اعلام برائت و استقلال، به امری عادی در اصولگرایی تبدیل شده است. یک روز احمدی‌نژاد و نزدیکانش، یک روز جبهه پایداری، یک روز هم لاریجانی، و همین‌طور این سیر ادامه پیدا کرده است. تمام تلاش‌های انتخاباتی اصولگرایان برای بهبود وضعیت این اختلاف نظرها، راه به جایی نبرد و امروز شاهدیم که این اختلاف نظرها به «شکاف» تبدیل شده است. در روزهای اخیر، شاهد موضعگیری‌های جالب توجهی از سوی چهره‌های بانفوذ جریان اصولگرایی بوده‌ایم. چهره‌هایی مانند علی لاریجانی و محمدرضا باهنر که همیشه نام این افراد به اصولگرایی پیوند خورده بود، امروز صحبت‌هایی را مطرح می‌کنند که رنگ‌وبوی دیگری دارد و احتمال می‌رود این دو شخصیت نیز از جرگه اصولگرایان فاصله بگیرند. البته لاریجانی در انتخابات سال ۹۴ نیز با اصولگرایان ائتلاف نکرد و مستقلا وارد انتخابات شد و به ریاست مجلس هم رسید. همواره از او به عنوان شاخص میانه‌روهای اصولگرایی نام برده مي‌شود. لاریجانی را یکی از حامیات روحانی مي‌دانند. برای بررسی وضعیت این ماجرا، «آرمان» با حسن بیادی، یکی از چهره‌های اصولگرایان گفت‌وگو کرد که متن آن را در ادامه می‌خوانید.

در روزهای اخیر شاهد موضعگیری‌هایی از سوی دكتر على لاریجانی و مهندس محمدرضا باهنر بوده‌ایم که به نظر می‌رسد میل به جدا شدن از دیگر جریانات اصولگرایی به‌ویژه بدنه تندرو اصولگرایی داشته باشند. آیا در آینده شاهد جدایی این افراد از اصولگرایان خواهیم بود؟

ببینید من درباره مواضع اشخاص قصد صحبت کردن ندارم، اما علی لاریجانی مدت‌هاست که در جلسات اصولگرایی شرکت نکرده و در ائتلاف‌های اصولگرایی وارد نمی‌شود. لاریجانی چند سالی است که راه خود را از اصولگرایان جدا کرده و مشی دیگری را دنبال می‌کند. همان‌طور که مشاهده کردید، در انتخابات سال۹۴ نیز به صورت مستقل وارد شد و نام او در لیست اصولگرایان وجود نداشت. در تهران نیز نزدیکان لاریجانی وارد لیست اصلاح‌طلبان شدند و با لیستی تحت عنوان لیست «امید» وارد مجلس شدند. هرچند در فراکسیون اصلاح‌طلبان عضو نشدند، اما ائتلاف آنها نشان داد که مشی آنها به سمت اصلاح‌طلبی است. لاریجانی در مواضع خود، همواره از روحانی حمایت می‌کند و حامی اوست. بنابراین توقعی نیست که از کاندیدای اصولگرایان حمایت کند، یا از وضعیت جبهه جديد «جمنا» خبری داشته باشد.

جدایی لاریجانی از دیگر طیف‌های اصولگرایان از کجا شروع شد؟

اینکه لاریجانی به چه دلیلی خط خود را از اصولگرایان جدا کرد و اصطلاحا استقلال خود را از آنان اعلام کرد را نمی‌توان به‌طور دقیق ریشه‌یابی کرد، اما در دوران احمدی‌نژاد اتفاقاتی افتاد که بسیاری از اصولگرایان از یکدیگر فاصله گرفتند. احمدی‌نژاد با اظهارات و اقدامات خود باعث شد که لاریجانی علیه او شود که نمونه بارز آن نیز همان اتفاقاتی بود که در مجلس افتاد و کلیپی غيرشرعى و غيرقانونى پخش شد. لاریجانی نیز موضع تندوتیزی علیه احمدی‌نژاد گرفت و به او گفت شأن مجلس را رعایت نکرده است. احمدی‌نژاد بسیاری از اصولگرایان را از خود رنجانده بود و لاریجانی‌ هم مانند بسیاری دیگر؛ لذا تصمیم گرفت که مواضع خود را مستقلا بیان کند.

محمدرضا باهنر نیز به‌رغم تمام تلاش‌هایی که هميشه برای حفظ وحدت اصولگرایان داشته، صحبت‌هایی مطرح می‌کند که به نظر می‌رسد او هم راه لاریجانی و دیگر میانه‌روها را در پیش گرفته باشد. ايشان با اینکه اصولگرا نامیده می‌شود، از احتمال بالای انتخاب مجدد روحانی صحبت کرده است.

محمدرضا باهنر وضعیت دیگری دارد. او همواره شخصیتی است که تلاش بسیار زیادی برای انسجام اصولگرایان انجام داده و تلاش بسیاری برای حفظ شاکله آنان به کار گرفته است. باهنر اكثرا مواضع عقلانی و سنجیده‌ای دارد و با همین تفکر توانسته که اصولگرایان را به وحدت نزدیک کند. باهنر شخصیتی است که با تجربه‌اندوزی از اتفاقات اخیر می‌تواند در آینده افق روشنی را برای اصولگرایان ترسیم کند و آنها را به موفقیت برساند. اما در مجموع این نکته قابل ذکر است که جریان اصولگرایی به یک یا دو فرد وابسته نیست.

به هرحال باهنر شخصیتی است که نفوذ بسیار بالایی دربین اصولگرایان، میانه‌روها و حتی جریان حامی دولت دارد و می‌تواند نقش مهمی در جریان اصولگرایی ایفا کند.

در اینکه آقای باهنر صاحب نفوذ است، شکی وجود ندارد. من هم اشاره کردم که آقای باهنر قادر است وضعیت خوبی را در آینده برای اصولگرایان رقم بزند. ايشان از جمله افرادی است که جامعه سياسى کشور به او نیاز دارند، اما اینکه باهنر از روحانی حمایت کند، یا او را رئیس‌جمهور آینده بداند، دلیل بر این نیست که او تغییر مشی داده باشد. به هرحال او در تلاش است که اصولگرایان را به وحدت برساند و وقتی او درصدد یافتن رقیب قدرتمند برای روحانی است و سعی می‌کند که اصولگرایان بر نام این فرد اتفاق نظر داشته باشند، نشان می‌دهد که میل قلبی او به سمت اصولگرایان است. ممکن نیست از یک سو باهنر را حامی روحانی بنامید، ولی از سوی دیگر، او کسی باشد که به دنبال به وحدت رساندن اصولگرایان باشد. آنچه واضح است، این نکته است که باهنر در عمل ثابت کرده که گرایش او به سمت اصولگرایان است و اگر حالا از شانس روحانی برای دولت دوازدهم صحبت می‌کند، دلایل دیگری دارد. شايد با توانايي‌ای كه دارد، بتواند اصولگرايان را به‌نفع روحانى متقاعد نمايد.

باتوجه به صحبت‌های اصولگرایان به نظر می‌رسد که محمدرضا باهنر موفق شده بخشی از اصولگرایان را برای معرفی کاندیدای واحد با خود همراه کند. از سوی دیگر باهنر چند مرتبه در رسانه‌ها به آقای جلیلی گفته که از موضع خود کوتاه بیاید.

بالاخره به وحدت رساندن جمعیتی که بدنه گسترده‌ای دارد، کار ساده‌ای نیست. در این میان ممکن است برخی کاندیداها دوست نداشته باشند که انصراف دهند و تن به ائتلاف‌ها بدهند، اما باید دانست که باتوجه به تجربه انتخابات سال ۹۲، انتخابات بدون ائتلاف، بخواهند يا نخواهند، به نفع رقیب بوده و بدون رسیدن به وحدت ممکن نیست که به ریاست‌جمهوری رسید. بنابراین باید همه کاندیداهای همفکر و هم‌مشی، دور یک میز بنشینند و تلاش کنند که به وحدت برسند تا بتوانند رقیبى شايسته در انتخابات باشند، لذا شكست آبرومندانه و قهرمانانه هم خود يك پيروزي است. باهنر هم به این نکته واقف است و تلاش می‌کند که دیگر افراد هم باتوجه به این موضوع، کوتاه بیایند و بر سر نام یک نفر به وحدت برسند.

گزارش خطا