يك سوال از احمد توكلى و حدادعادل

عصرایران نوشت: بنزین با تصمیم سران قوا سهمیه بندی و گران شد. بعد از سال‌ها ثابت ماندن قیمت بنزین ناگهان بالا رفتن این سوخت تاثیر گذار بر اقتصاد ایران به شوک عجیبی به مردم وارد کرد.

این ثابت ماندن قیمت بنزین، بذر عقیمی بود که در مجلس هفتم پاشیده شد. در دولت اصلاحات هر سال قیمت بنزین افزایش پیدا می‌کرد. مردم بعد از پایان تعطیلات آماده رشد قیمت‌ها با توجه به بالا رفتن قیمت بنزین بودند.

همه می‌دانستند که هر سال مقداری به روی کرایه تاکسی، قیمت‌ خانه، کالاها و ... افزوده می‌شود. تقریبا کسی هم با آن مشکل نداشت. در مجلس هفتم اما احمد توکلی به عنوان یکی از اقتصاددان‌های مجلس و حداد عادل به عنوان رییس پارلمان هفتم، با این تصمیم دولت مخالف بودند و در آخرین سال دولت اصلاحات و اولین سال مجلس هفتم طرحی را با عنوان«تثبیت قیمت‌ها» مطرح کردند. البته عنوان رسمی طرح اصلاح برنامه توسعه بود و منظور از تثبیت قیمت ها تثبیت قیمت ۹ قلم کالا ( حامل های انرژی) بود.

بر اساس این طرح دیگر دولت اجازه نداشت هر سال قیمت سوخت و سایر اقلام سوخت را افزایش دهد. از سال ۸۳ که آخرین سال دولت سید محمد خاتمی بود یعنی ۱۵ سال پیش دولت مجبور شد قیمت سوخت را ثابت نگه دارد. یک تصمیم پوپولیستی برای رسیدن به اهداف سیاسی، کشور را درچار یک ایست بزرگ کرد. بذری کاشتند تا میوه آن را در انتخابات ۸۴ بچینند.

اگر همان روند دولت اصلاحات در دولت احمدی نژاد و روحانی هم ادامه پیدا می‌کرد، الان هم قیمت به آن جایی می‌رسید که دولت می‌خواست و هم مردم دچار شوک‌های اقتصادی نمی‌شدند. معلوم نیست چرا طراحان تثبیت قیمت‌ها امروز ساکت هستند و حرفی نمی‌زدند و از مشکلاتی که تصمیم آنها به روی دوش مردم گذاشته است، سخن نمی‌گویند.

تصور کنید اگر از سال ۹۲ دولت هر سال ۱۰۰ تومان به روی قیمت بنزین می‌گذاشت الان بنزین به ۱۷۰۰ تومان رسیده بود و مردم هم دچار شوک اقتصادی نمی‌شد و تورم همگام با افزایش قیمت بنزین حرکت می‌کرد.

امروز بنزین ۳ هزار تومانی مردم را اذیت می‌کند و زندگی آنها را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. کاش مسؤولان حداقل از امروز دست از پوپولیست بازی بردارند و با طرح‌های بلند مدت در اندیشه آینده ایران و مردم باشند.برای مردم افزایش تدریجی قیمت‌ها قابل تحمل‌تر است و این معنا برای آنها بهتر از این است قیمت‌ها مثل فنر آزاد شوند.