- آزادی «بابک زنجانی» اشتباهی بزرگ بود
- کاشان هم مثل مشهد مستقل شد! (+تصویر)
- توصیه سخنگوی دولت اصلاحات به پزشکیان
- آیا اصلاحطلبان به پیشنهاد مهدی کروبی عمل میکنند؟
- ایران در حال برنامهریزی برای خرید ۳ نوع جنگنده جدید از روسیه و چین است + جزییات
- والرین، امپراتور رومی اسیر شده به دست شاپور چه سرنوشتی داشت؟
- واکنش سفارت ایران در مکزیک به ادعای تلاش برای ترور سفیر اسرائیل
- وزیر خارجه عراق: تماس وزیر جنگ آمریکا با ما درباره گروههای مقاومت جدی است / ما با طرف ایرانی خیلی صریح هستیم، آنها مشکلشان با آمریکاست
- نامه ایران به شورای امنیت برای شکایت از ترامپ
"چین" بازنده بزرگ تنش های "ایران و آمریکا": چرا پکن بیش از همه کشورها خواهان پایان تنش های منطقه است؟
نواندیش: بر اساس آمار ها اقتصاد چین در هفتهای که گذشت کمترین رشد سالیانه خود در این 30 سال اخیر را تجربه کرد، اتفاقی که حتی در اوج جنگ تجاری پکن و واشنگتن هم سابقه نداشت و باعث شد تا تحلیلگران در مورد احتمال تاثیر تنشهای خاورمیانه بر اقتصاد چین هشدار دهند. به نظر می رسد چین بیش از همه از تنش های بین ایران و آمریکا ضرر کند.
به گزارش نواندیش، ژاپن تایمز با اشاره به تنش های اخیر در منطقه و تاثیر آن بر چین نوشت: به شهادت رساندن سردار قاسم سلیمانی، فرمانده ارشد ایرانی باعث شد نگرانیها در جهان برای آغاز جنگی دیگر در منطقه خاورمیانه به عنوان بزرگترین مرکز تولید نفت خام افزایش یابد. از زمان اعمال مجدد تحریمهای آمریکا علیه ایران در نوامبر 2018، چین مجبور شده وابستگی خود به نفت ایران را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

با این حال تحلیلگران معتقدند که از آن جایی که چین بزرگترین وارد کننده نفت در جهان است و در زیرساختهای منطقه هم سرمایهگذاری گستردهای داشته، تشدید تنش در روابط آمریکا و ایران تهدیدهای بسیار جدی ای برای امنیت اقتصادی چین خواهد داشت.
این تحلیلگران همچنین تاکید میکنند که ایران به لحاظ امنیت انرژی و قرار گرفتن در مسیر ابتکار کمربند جاده ابریشم جدید از نظر استراتژیک برای چین مهم است، اما به هر حال برقراری توازن در روابط با تهران و واشنگتن برای چینی ها کار دشواری خواهد بود. بر هیچ کس پوشیده نیست که آمریکا با قدرت سیاسی و اقتصادی بالایی که دارد میتواند به روند توسعه چین آسیب بزند.
تجارت چین با ایران از جمله خرید نفت خام از این کشور تحت تاثیر تشدید تنش بین ایران و آمریکا، طی سالهای اخیر به طرز چشمگیری کاهش یافته و به نظر می رسد با تشدید تنشها روابط با ایران برای چین دردسرهای خاص خود را خواهد داشت.
هنگامی که برجام امضا شد تا تحریمهای بینالمللی علیه ایران در ازای محدود کردن برنامه هستهایاش لغو شود چین به سرعت برای حضور در بازار ایران اعلام آمادگی کرد.
شرکتهای چینی در همان سال امضای برجام قراردادهایی به ارزش 1.5 میلیارد دلار با ایران امضا کردند. در جریان سفر شی جینپینگ، رئیس جمهور چین به تهران در ژانویه سال 2016، ایران و چین توافق کردند كه روابط دو جانبه را گسترش دهند و حجم تجارت را تا سال 2025 به 600 میلیارد دلار برسانند.
پس از آنكه دولت دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریكا در اوایل ماه مه 2018 از توافق هستهای ایران خارج شد و دوباره تحریمها را اعمال كرد، واردات نفت خام چین از ایران از 650 هزار بشكه در روز به طور میانگین به 140 هزار بشکه رسید.
لی کینگزی، استاد دانشکده مطالعات بین المللی دانشگاه پکن، گفت: چین جدا از نفت خام ایران احتمالا فرصت صدها میلیارد دلار سرمایه گذاری در این کشور را از دست بدهد. برای چین آسان نیست سرمایه فعلی خود را از ایران خارج کند. سرمایه گذاری در زیرساختها مانند چاههای نفتی دهها سال طول میکشد تا به سودآوری و بازده برسد، بنابراین هرگونه تلاش برای بیرون کشیدن این سرمایه در این مقطع منجر به ضرر میشود.
علاوه بر این، تحلیلگران هشدار میدهند که جنگ با ایران باعث بی ثباتی کل منطقه از جمله تنگه هرمز خواهد شد، تنگهای که تقریباً یک پنجم نفت جهان از آن عبور میکند و برای چین و آینده اش اهمیت فراوانی دارد.
بیش از نیمی از نیازهای انرژی چین از خاورمیانه و شمال آفریقا تأمین میشود. بی ثباتی عمده در این منطقه تأثیرات منفی بزرگی بر ادامه رشد اقتصادی چین خواهد گذاشت.
علاوه بر نفت، موقعیت جغرافیایی ایران از جمله در اختیار داشتن طولانی ترین خط ساحلی در امتداد خلیج فارس، کنترل کامل بر تنگه هرمز و نقش آن به عنوان دروازه ورود به آسیای مرکزی و اروپا از طریق ترکیه باعث می شود تا چین برای جاهطلبیهایش در مورد کمربند و ابتکار جاده ابریشم روی ایران حساب ویژهای باز کند.
چین در حالی که تلاش میکند با امضای فاز اول توافق تجاری با آمریکا روابط خود با این کشور را سر و سامان دهد، همزمان مصمم است تا از هر ابزاری برای جلوگیری از فاجعه اقتصادی و سیاسی در ایران استفاده کند. به بیانی دیگر چین بیش از همه کشورهای جهان خواهان پایاین این تنش ها است، حتی بیشتر از ایران و آمریکا!
