ایندیپندنت: عملکرد ترامپ در قبال کرونا شانس انتخاب دوباره او را کاهش داده است

مشاور ارشد ال گور و جو بایدن، معاونین سابق رئیس‌جمهوری گفت: در دوران همکاری با جو بایدن و ال گور می‌دانستیم که همیشه راه‌هایی برای عکس‌العمل به هر بحرانی وجود دارد. رئیس‌جمهور حال حاضر آمریکا اما در واکنش به کرونا شکست خورده و پتانسیل شانس ورود دوباره به کاخ سفید را از دست داده است.

به گزارش شفقنا، در شرایطی که دونالد ترامپ و بیشتر اعضای دولت او خود را در چالش کرونا موفق می‌دانند و بر این باورند که دولت آمریکا عکس‌العملی به‌جا، به‌موقع و منطقی در قبال بحران جهانی شیوع ویروس کرونا نشان داده است، اما ظاهرا رسانه‌ها و کارشناسان سیاسی اغلب نقاط دنیا چندان با این دولت هم‌عقیده نیستند و شاهدیم که در قبال عکس‌العمل دولت آمریکا در مبارزه با شیوع کرونا، در داخل و خارج این کشور انتقادات و اعتراضات زیادی به انجام رسیده و بخش اعظمی از مقالات و یادداشت‌های روزنامه‌ها در چند هفته اخیر به این موضوع اختصاص داشته است.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا از ایندیپندنت؛ مای ولا، نویسنده، کارشناس سیاسی، کارآفرین، وکیل و مشاور ارشد کاخ سفید در دوران معاونت ریاست‌جمهوری ال گور و جو بایدن عملکرد دولت دونالد ترامپ را در بحران کرونا چنان ضعیف و غیرقابل دفاع و سرشار از ناکامی ارزیابی می‌کند که حتی می‌تواند بر آینده سیاسی آقای پرزیدنت تاثیر بگذارد. ولا بر این باور است که ناکامی در مقابله با شیوع کرونا چنان بر کارنامه ترامپ سایه انداخته که حتی می‌تواند احتمال شکست او را در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ تا حد قابل ذکری افزایش دهد.

مای ولا در این زمینه در ایندیپندنت می‌نویسد که «در شرایطی که کرونا کم کم دارد به پدیده‌ای عادی برای مردم دنیا تبدیل می‌شود، و آمریکا و دیگر نقاط جهان در حال کنار آمدن و تطبیق خود با این «وضعیت عادی جدید» هستند، اما تردیدی در این مساله وجود ندارد که این همه‌گیری از راه‌های گوناگونی بر انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا تاثیرگذار خواهد بود. البته هنوز نتیجه روشنی به دست نیامده که آیا همه‌گیری کرونا تنها بر روند انتخابات موثر خواهد بود، یا که بر نتیجه آن نیز تاثیر خواهد گذاشت؛ که پاسخ این پرسش را گذر زمان نشان خواهد داد. اما این‌که آیا احتمال این امر وجود دارد و قاعدتا باید چنین رخدادی چنین همگانی نتیجه انتخابات را متاثر از خود بکند یا نه؛ پرسشی است که منطقی‌ترین جوابش باید این باشد: قطعا!».

به عنوان رئیس دفتر و مشاور ارشد دو معاون سابق رئیس‌جمهوری، ال گور و جو بایدن، این شانس را داشتم که در دو گروه کاری مختلف در کاخ سفید نماینده این دو سیاستمدار باشم؛ که اولین مورد در گروه تدارکات موارد اضطراری بود و بار دوم در گروه تداوم کار دولت. در این گروه‌ها بود که به ظرفیت و قدرت و ارزش و اهمیت چهار فاکتور مهم در واکنش به‌موقع در موارد اضطراری واقف شدم. چهار فاکتوری که آن‌ها را در چهار کلمه برنامه‌ریزی، تدارک، پیشگیری و عمل می‌توان خلاصه کرد.

در دفتر ال گور آشکارا احتمال وقوع فاجعه پیش رویمان بود. در آن زمان در حال ورود به قرن جدید بودیم و مجهولات زیادی در آستانه هزاره جدید و سال ۲۰۰۰ در برابرمان بود. اما گروه کاری ما با سختکوشی از پس این قضیه برامد و بعد از یک سال دشوار و آمادگی برای عکس‌العمل در برابر بدترین سناریوهای ممکن، طرح و تدارکی برای واکنش در برابر رخدادها و سناریوها و نتایجی که می‌توانستند به کشور آسیب بزنند، تنظیم کردیم. در واقع ما در آن گروه با تدوین برنامه‌هایی جامع برای ورود به هزاره جدید تجربه‌ای بی‌دردسر برای شهروندان و کاخ سفید رقم زدیم و به شکل امن و موثر وارد سال ۲۰۰۰ شدیم.

اما ظاهرا دولت ترامپ چهار فاکتور برنامه‌ریزی، تدارک، پیش‌گیری و عمل را غیرممکن دانسته و هنوز هم می‌داند. اولین دلیلش این‌که ترامث دفتر واکنش به همه‌گیری‌ها را در کاخ سفید تعطیل کرده و البته بودجه مرکز کنترل بیماری‌ها را نیز کاهش داده است. در حقیقت برخلاف دولت‌های قبلی که همیشه سعی داشتند برای بدترین سناریوها آماده شوند، دولت امروز بدترین سناریوها را عملا اجرایی کرده و با عملکردش آمریکا را چنان آسیب‌پذیر کرده که دارد بهای سنگینی برایش می‌پردازد.

اما انگار این هم برای بدتر کردن اوضاع کافی نبود، و بنابراین ترامپ بارها و بارها به شیوه‌های گمراه‌کننده‌ای درباره این همه‌گیری صحبت کرده و اهمیت آن را ناچیز عنوان کرد و در نهایت با تاکید بر این ادعا که دولت اوضاع را تحت کنترل خود داشته و دارد، آمریکا را وارد دوره خوش‌خیالانه‌ای کرد که نتیجه‌اش را امروز در ورود به مارپیچ مرگ تصاعدی شهروندان می‌بینیم. موضوعی که در صورت وجود یک رئیس‌جمهور منطقی که ارزش و اهمیت برنامه‌ریزی، تدارک، پیشگیری و عمل را می‌دانست، کاملا قابل پیشگیری بود.

از همان آغاز کار معلوم بود که پرزیدنت ترامپ، به جای برنامه‌ریزی، تدارک، پیشگیری و عمل؛ فضل‌فروشی، پرگویی، دروغ‌گویی و زبان‌بازی را در دستور کار قرار داده است. ترامپ روز ۲۲ ژانویه در گفت‌وگویی تلویزیونی که با شبکه «سی‌ان‌بی‌سی» داشت، گفت که «اوضاع کاملا تحت کنترل ماست. فقط یک نفر مبتلا به کرونا در آمریکا هست که او نیز از چین آمده. در در حال کنترل کامل اوضاع هستیم. همه چیز خوب پیش می‌رود و داستان خوب تمام خواهد شد». ترامپ در روز سی‌ام ژانویه نیز در یک سخنرانی‌ گفت: «ما که فکر می‌کنیم اوضاع کاملا تحت کنترل است. تاکنون که مشکل چندانی چندانی در این کشور نداشتیم و تنها پنج نفر مبتلا شده‌اند که آن‌ها نیز همه در حال مداوا هستند. هم‌زمان داریم با چین و دیگر کشورها نیز در جوانب گوناگونی از نزدیک همکاری می‌کنیم و می‌دانیم که پایان این داستان برای ما خوب تمام خواهد شد. از این موضوع مطمئن باشید».

بعد از آن نیز نوبت به سفر به هندوستان رسید که آن‌جا هم جنبه‌های دیگری از علاقه و تمایل آقای پرزیدنت به لاف‌زدنی و گزاف‌گویی آشکار شد. چیزی که قاعدتا باید باعث نگرانی مردم می‌شد، ولی دور دیگری از دروغ و امیدهای واهی و فریب‌کاری آغاز شد و ترامپ گفت که «کاملا اطمینان دارم که کووید ۱۹ از بین خواهد رفت. دانشمندان ما درباره آن بسیار مطالعه‌ کرده‌اند و اطلاعات زیادی درباره‌اش دارند. حتی می‌توانم بگویم که خیلی به ساخت واکسن کرونا نزدیک شده‌ایم».

لفاظی و پرگویی‌های ترامپ در نشست خبری اواخر ماه فوریه ادامه داشت. او که سعی داشت از آشفتگی و سراسیمگی بازارها جلوگیری کند، در اظهاراتی که بعدتر بسیار مورد استناد مخالفانش قرار گرفت، گفت که «یک بار دیگر تکرار می‌کنم که صحبت از تنها ۱۵ بیمار است و این ۱۵ نفر هم در نهایت در طول چند روز به صفر خواهد رسید- که این امر نشان از این دارد که ما خوب عمل کرده‌ایم». رئیس‌جمهور ایالات متحده فردای این سخنان عجیب هم یک بار دیگر گفت که بیماری کرونا «یک روزه و مثل معجزه از میان خواهد رفت». حالا که این مطلب منتشر می‌شود، تعداد مبتلایان و درگذشته‌های کرونا در آمریکا از شمار گذشته و در هر دوی این زمینه‌ها رتبه اول را در جهان داریم.

حتی با خوش‌بینانه‌ترین تحلیل‌ها و بخشاینده‌ترین نگاه‌ها هم کتمان نمی‌توان کرد که سخنان، اعمال، بی‌عملی‌ها و البته لفاظی‌ها و حرافی‌های رئیس‌جمهور در وقوع این بحران بی‌تاثیر نبوده و حتی می‌توان گفت که ترامپ با کم اهمیت شمردن کرونا باعث گسترش این بیماری شده و مرگ هزاران نفر را موجب شده است.
آیا سخنان و رفتاری که از ترامپ در این مدت دیده‌ایم، مناسب یک رهبر مسئول است؟ آیا کوشش رئیس‌جمهور برای پنهان کردن یا کم اهمیت دانستن جدیت و سنگینی این همه‌گیری به دلیل اهداف سیاسی بوده است؟ آیا از نظر دونالد ترامپ اقتصاد مهم‌تر و بالاتر از بشریت است؟ آیا به راستی او باور دارد فدا کردن مردم بی‌گناه ارزش افزایش بهای بازار سهام را داشت؟

این‌ها پرسش‌هایی هستند که پاسخ مردم به آن‌ها نتیجه انتخابات ماه نوامبر را روشن خواهد کرد. این‌که آیا این‌ها باعث شکست ترامپ در انتخاب دوباره‌اش خواهند شد یا نه؛ هنوز معلوم نیست و پاسخش با گذر زمان روشن خواهد شد. شاید هم اتفاقی نیفتد و ترامپ دوباره رئیس‌جمهور شود. اما حقیقت و منطق و عدالت این است که چنین برخوردهای غیراخلاقی و غیرمسئولانه در شرایط بحرانی باید و باید موجب از دست رفتن امکان حضور دوباره ترامپ در کاخ سفید شود.

گزارش خطا