معلمان از «شاد» می‌گویند

وزارت آموزش و پرورش که از روزهای ابتدایی شیوع کرونا و تعطیلی مدارس بر سیاست تداوم آموزش تاکید کرده است در کنار آموزش‌های مکمل چون پخش دروس از طریق سه شبکه رسانه ملی، تهیه و ارسال درسنامه به مناطق محروم و عشایری و همچنین تدریس خودجوش معلمان در شبکه های اجتماعی، دست به راه اندازی شبکه‌ای موسوم به «شاد» زد که نحوه عضویت، ورود و استفاده از آن، حواشی و واکنش‌های مختلفی به دنبال داشت.

به گزارش ایسنا، نظام آموزشی کشور سال ۹۸ را با تعطیلی ناشی از شیوع کرونا به پایان رساند و سال ۹۹ را با تداوم تعطیلی‌ها ادامه می‌دهد و همچنان تصمیم گیری نهایی و دقیقی برای به پایان بردن سال تحصیلی و ارزشیابی‌های پایانی اتخاذ نشده است.

در پی تلاش‌های صورت گرفته به منظور تداوم آموزش، راه‌اندازی شبکه‌ای امن و نسخه شبیه سازی شده کلاس درس از فروردین ماه در دستور کار آموزش و پرورش قرار گرفت و به تدریج بعد از تعطیلات نوروز از معلمان و دانش‌آموزان خواسته شد که وارد شبکه شاد شده و به عضویت آن در بیایند. شبکه‌ای که طبق اعلام آموزش و پرورش ضریب امنیتی‌اش از نظر جنبه‌های اخلاقی، حفظ داده‌ها، اطلاعات و محتواهای تولید شده بسیار بالاست.

طبق جدیدترین آماری که مرکز برنامه‌ریزی و فناوری اطلاعات با انتشار اطلاعیه‌ای در روز هفتم اردیبهشت ماه اعلام کرده است تا کنون ۸ میلیون و ۴۰۴ هزار و ۴۶۳ دانش‌آموز، معلم و مدیر در شاد ثبت نام کرده‌اند و ۹۵۳ میلیون و ۲۸۹ هزار پیام در شبکه آموزشی دانش آموزان (شاد) تبادل شده است.

شبکه اجتماعی دانش آموزی، هرچند محسنات بسیاری دارد و می‌تواند در صورت تکمیل و ارتقای کارایی‌هایش، به نسخه بی چون و چرای آموزش و پرورش در مواقع بحران تبدیل شود و دست دانش آموزان و معلمان را در هنگام بروز بلایای طبیعی چون سیل و زلزله و یا تعطیلی‌های پیش بینی نشده‌ای که نظیر آن را هرساله در پاییز به علت آلودگی هوا شاهدیم بگیرد؛ اما هنوز در ابتدای راه است و عدم فراهم شدن کامل زیرساخت های مربوط به آن، صدای برخی خانواده‌ها و معلمان را درآورده و گلایه‌هایی را در پی داشته است.

در ادامه نظرات چند معلم که از شبکه شاد استفاده کرده‌اند را مرور می‌کنیم:

غیردولتی‌ها اپلیکیشن‌های دیگری دارند

یک معلم مدرسه هیئت امنایی که به صورت همزمان در یک مدرسه غیردولتی نیز تدریس می‌کند توضیحاتی درباره آشبکه شاد می‌دهد و می‌گوید: استقبال از سوی بچه‌ها در شاد متفاوت است اما از یک کلاس ۲۰ نفره چند نفری عضو گروه کلاسی خود شده‌اند. اما برخی مدارس غیردولتی که پول داشتند سامانه‌های دیگری را در اختیار گرفته‌اند و از آن‌ها استفاده می‌کنند و به نوعی شبکه شاد برایشان صوری است.

وی ادامه می‌دهد: به عنوان مثال اپلیکیشنی داریم که پنل مدیریتی خوبی دارد و معلم می‌تواند عملکرد دانش آموز را در زمان آزمون دادن و ورود و خروج از کلاس مشاهده کند و بازخوردهای خوبی دریافت کند اما شبکه شاد هنوز چنین امکاناتی را ندارد و در این حد است که معلم پیام صوتی ارسال کند و یک تعامل در قالب تبادل پیام برقرار شود.

این معلم دوره متوسطه به ظرفیت و حجم بارگذاری خیلی ضعیف فایل‌های تدریس نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: روز گذشته نمی‌توانستم یک فایل یک دقیقه‌ای را بارگذاری کنم. ضمن آنکه نسخه تحت وب از نسخه موبایلی ضعیف‌تر است.

وی با بیان اینکه در یک مدرسه دخترانه در منطقه ۱۹ نیز تدریس می‌کنم می‌گوید: در آنجا شاگردانی را دارم که واقعا گوشی تلفن ندارند و برخی خانواده‌ها موبایل داشتن را برای دختر بد می‌دانند. دسترسی به موبایل در همین تهران برای همه فراهم نیست چه برسد به مناطق دوردست و روستایی.

اینترنت رایگان؛ مزیت شبکه شاد

معلم یک دبستان در یکی از روستاهای استان همدان نیز درباره اینکه آیا همه شاگردانش موفق به نصب و ورود به شبکه شاد شده‌اند و برای آنها که دسترسی به شبکه شاد ندارند همچنان از پیام رسان‌های دیگر استفاده می شود؟ گفت: خیر، همه دانش آموزانم موفق به نصب نشده‌اند و از کلاس ۲۱ نفری ۱۳ نفر عضو هستند.

وی ادامه می دهد: مطالب در پیام رسان دیگری ارائه نمی شود؛ اما خب تعدادی هستند که گوشی هوشمند ندارند. این در حالی است که عدم حضور در سامانه شاد به منزله غیبت محسوب می‌شود.

این معلم اینترنت بسیار ضعیف را از اشکالات شبکه شاد می‌داند و می گویند: علاوه بر این خانواده‌ها برای نصب با مشکل مواجه بودند. البته یک مزیت شبکه شاد این است که اینترنت آن رایگان است.

وی معتقد است باید دستور بازگشایی مدارس با رعایت پروتکل‌های بهداشتی فراهم شود؛ چون بسیاری از دانش آموزان از آموزش محروم می‌شوند.

باید همزمان در ۲ پیام رسان درس بدهم

معلم دیگری که در یکی از دبستان‌های منطقه ۱۹ شهر تهران تدریس می کند نیز می گوید: ما یک هفته است هم در شاد هستیم و هم در واتساپ. چون برخی اولیاء از سرعت شبکه شاد راضی نیستند، مجبورم دوجا کامل درس بدهم و این یعنی دوباره کاری برای من هست.

وی از عدم رعایت حریم خصوصی و دسترسی اپلیکیشن به اطلاعات بخش‌های دیگر تلفن همراهش نیز گلایه دارد و در عین حال از نحوه بارگذاری فایل‌های ویدئویی و صوتی و کندی آن انتقاد می‌کند.

ناظرانی از ادارات عضو گروه‌های کلاسی و نقض حریم کلاس

یک معلم دوره دبیرستان نیز به ایسنا می‌گوید: به بچه‌ها گفته‌ایم که عدم حضور به منزله غیبت محسوب می شود، ولی با اولیاء هماهنگ می کنیم که دانش آموز جا نماند.

وی ادامه می دهد: اینترنت ضعیف، باز نشدن فیلم ها و بعضی مواقع فایل‌های صوتی و اینکه هر زمان وارد شبکه می‌شویم تا پنج دقیقه در حالت بروز رسانی است کار ما را با وقفه مواجه می‌کند. گروه‌های کلاسی که در پیام رسان‌های دیگر داشتیم جوابگو بود و معلم بر حسب توانایی هر دانش آموز چه در گروه و چه در خصوصی با او کار می کرد. واتساپ این مشکلات را نداشت.

این معلم از نحوه نظارت‌ها نیز گلایه دارد و می گوید: اینکه معلم ها به سختی و با هزینه این کارها را انجام می‌دهند بماند؛ از اداره یک نفر را در گروه‌ها عضو کرده‌اند تا بر کار معلم نظارت داشته باشند. این اتفاق خوبی نیست، اینجا هم به نوعی کلاس درس است و باید حریم داشته باشد.

گلایه از چندبرابر شدن حجم کاری

یک خانم معلم اهل کرمان هم از چندبرابر شدن حجم کاری با نصب و الزام آموزش در شبکه شاد گلایه دارد و می گوید: سرعت بارگذاری فایل‌های ویدئویی و صوتی مناسب نیست و برای تهیه فیلم‌ها و بارگذاری آن باید ساعت‌ها زمان صرف کرد.

وی می گوید: بعضا پیش آمده که تا دیروقت بیدار مانده‌ام و فایل‌های آموزشی لازم را با هزینه شخصی اینترنت و... آماده کرده‌ام. ورود به سامانه هم که در ابتدا مشکلات زیادی داشت و هنوز همه برخی از دانش آموزانم موفق به نصب شاد نشده‌اند ضمن آنکه برای چند نفری هم دسترسی به کامپیوتر و تلفن همراه مقدور نشده است.

این معلم کرمانی در ادامه پیشنهادی هم برای بهبود کارایی شبکه دارد و می‌گوید: بهتر است سامانه‌ای طراحی کنید که دانش آموزان و معلم همدیگر را ببینند و درس را متوجه شوند. اگر قرار است شاد، کلاس درس را بازسازی کند باید امکان تماس و ارتباط تصویری را هم فراهم کند. ضمن آنکه ابتدا باید به زیرساخت‌ها آماده و به هر دانش آموز تبلتی اهدا می‌شد تا بتواند از شبکه به نحو احسن استفاده کند. ای کاش در کنار شبکه شاد، فکری هم برای مدرسه شاد، معلم شاد و دانش آموز شاد می شد.

فراهم شدن بستر آموزش از راه دور، قدمی مثبت و رو به جلو

میثم حاجی پور، کارشناس آموزش و پرورش نیز با بیان اینکه در دنیای کنونی که کشورهای توسعه یافته علمی در تلاش هستند تا آموزش را برای دانش آموزان را در قالب حذف مکتوبات کاغذی دنبال کنند گفت: چندی پیش بود که استفاده از تلفن همراه، اینترنت و ... توسط دانش آموزان در کشورمان تقبیح شده بود و مدام در این خصوص هشدار داده شد اما اکنون شرایط به گونه‌ای است که باید از فناوری به بهترین شکل استفاده کنیم، اما همچنان از داشتن یک پلتفرم بومی و توانمند در جهت تعلیم و تربیت دانش‌آموزان کم بهره و یا بی‌بهره هستیم.

وی ادامه می‌دهد: به نظر ابتدا باید یک زیر ساخت امن، کارا، مفید، به روز و قابل مقایسه با نمونه‌های خارجی طراحی و سپس در خصوص محتواهایی که برای آموزش نیاز است، برنامه ریزی شود. در ادامه نیز نحوه استفاده از فناوری های نوین به معلمان آموزش داده شود.

حاجی‌پور با بیان اینکه در بخش‌های بعدی باید مخاطبان هم مورد بررسی قرار گیرند؛ اینکه چه تعدادی از دانش‌آموزان امکان استفاده از تلفن همراه هوشمند و اینترنت را ندارند یک واقعیت غیرقابل انکار است می‌گوید: مطمئنا در مقطع زمانی کنونی، شبکه آموزش سیما و شبکه شاد نتوانستند نیازهای مخاطبان خود که دانش‌آموزان و اولیاء هستند را فراهم کنند و در بسیاری از موارد ضعف، کُندی و نداشتن آموزش و زیر ساخت باعث این عدم موفقیت بوده است.

وی می افزاید: اما از طرفی، اینکه با استفاده از فناوری دیگر کلاس درس تعطیل نخواهد شد و امکان آموزش و حتی آزمون از راه دور فراهم می شود، یک قدم مثبت، ارزشمند و رو به جلو است.

به گزارش ایسنا، فارغ از مشکلات بسیاری از خانواده‌ها برای فراهم کردن گوشی هوشمند و اینترنت؛ در حال حاضر رفع اشکالات فنی، بهبود عملکرد و بهینه سازی این شبکه از مهمترین مطالبات معلمان برای تداوم آموزش در شبکه شاد است؛ شبکه‌ای خوب و دارای پتانسیل‌های بسیار که لازم بود پیش از آغاز به کار رسمی و اجباری کردنش برای معلمان و دانش آموزان به طور آزمایشی اجرا و زیرساخت‌هایش تقویت شود