آقای بادامچیان! تازه یادتان افتاد که برخی دوستان‌تان حاشیه و شائبه دارند؟

عصرایران؛ مصطفی داننده- دبیرکل حزب موتلفه بر این باور است که رئیس مجلس نباید دچار حواشی فساد اقتصادی باشد. بادامچیان گفته است:« شایسته نیست در کارنامه ی خدمتی نامزدهای رئیس و هیئت رئیسه مجلس، حرف و حدیث و حاشیه و شائبه باشد.»

بادامچیان راست می‌گوید، رییس مجلس نباید حاشیه اقتصادی داشته باشد.نباید پشت‌اش حرف بزنند که در زمان مسئولیت‌اش چه‌ها کرده است و چه پول‌هایی گم شده است. اما در این نوشتار باید یه نکته کوچک اما اساسی را به دبیرکل حزب موتلفه یادآوری کنم و آن هم این است که آقای بادامچیان! هیچ مسؤولی در جمهوری اسلامی نباید دچار حواشی اقتصادی باشد نه تنها رییس مجلس.

کاش وقتی گعده تشکیل داده بودید تا لیست‌های انتخاباتی را ببندید به این نکته توجه می‌کردید که پشت برخی از چهره‌ها و نامزدها حرف است. کاش آن زمان تحقیق می‌کردید تا ببیند چقدر این حرف‌ها راست و چقدر ناراست است.

هیچ فرقی بین نماینده مجلس و رییس مجلس نیست. هیچ فرقی بین رییس جمهور و استاندار یک فرماندار نیست. هرکسی زندگی سیاسی‌اش شائبه دارد، نباید به او مسئولیت داد تا زمانی که غبار اتهام از او رفع شود.

این نمی‌شود که چشم خود را بر روی اتفاقات ببندیم و بعد وقتی می‌بینیم که هم حزبی‌مان سودای ریاست مجلس دارد، یاد حرف‌های گفته شده و اتهام‌های زده شده بیفتیم.

واقعا اگر میرسلیم نامزد ریاست مجلس یازدهم نبود، آیا بازهم این حرف‌ها از طرف دبیرکل حزب موتلفه زده می‌شد؟ کاش آقای بادامچیان پاسخ این سوال را می‌دادند و همچنین می‌گفتند که آیا در زمان بستن لیست انتخاباتی به این حواشی اشاره کرده‌اند یا نه؟

واقعا این پذیرفتنی نیست که برای شکست دادن رقیب که از نفس هم انداخته شده و سپاه آنچنانی هم ندارد، چشم خود را بر روی واقعیت‌ها و اتفاقات ببندیم و بعد وقتی همای سعادت روی شانه‌هایمان نشست، تازه یاد "حرف و حدیث ها" بیفتیم؟ باز دعواهای سیاسی خوب است وای به روزی که چشم خود را به روی فساد اقتصادی ببندیم تا رقیب را از صحنه خارج کنیم.

رقابت و دعوای حزبی و سیاسی خوب است و باعث می‌شود جریان‌های سیاسی مواظب ذره بین‌های رقبا باشند و به گونه‌ای رفتار کنند که گزک دست رقیب ندهند. سعی می‌کنند تا زمانی که در راس کار هستند از هر حاشیه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بپرهیزند  اما این رفتار که این روزها از اصول‌گرایان سر می‌زند قابل قبول نیست.

در فرهنگ سیاسی ایران این رسم رواج پیدا کرده است و جریان‌های سیاسی وقتی خیالشان ازرقیب راحت می‌شوند دست به تسویه حساب با هم مسلک‌های خود می‌زنند تا سهم بیشتری از قدرت داشته باشند. رفتاری که این روزها از منتخبین محلس یازدهم به روشنی سر می‌زند و هر جریان از اصول‌گرایان به دنبال سهم بیشتری از پارلمان یازدهم است.