- عراق درج نام حزب الله و انصارالله یمن در گروه های تروریستی را لغو کرد
- رئیس جمهور بعدی آمریکا معرفی شد: جی دی ونس کیست؟
- سخنان مهم رئیس جمهور درباره بودجه 1405 / صدای کسانی که بودجهشان قطع شده بلند خواهد شد
- اژه ای: دستگاههای اطلاعاتی موظف به شناسایی جریانات سازمانیافته مروج بیعفتی و بیحجابی شدهاند
- گردآفرید کیست؟ / روایت مبارزه پهلوان زن سرزمین ایران با سهراب در شاهنامه
- حمله وحید شمسایی به سلیمانی اردستانی پس از مناظره با حامد کاشانی (تصویر)
- فحاشی ناموسی یک مدّاح به سلیمانی اردستانی/ یادآوری جامعه علوی و صادقی
- هشدار شمخانی به اعراب خلیج فارس
- گزارش عجیب خبرگزاری انقلابی از مهمانی بازیگران در منزل «ع.ش»: «تجمع غیرقانونی» بود!
- بیانیه تند شورای همکاری خلیج فارس درباره جزایر سه گانه ایرانی
نحوه برخورد امام با همسرشان چطور بود؟
باشگاه خبرنگاران جوان : صفحه اینستاگرامی ریحانه منتسب به دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب روایتی از همسر امام خمینی (ره) درباره رفتار ایشان در خانه را بازنشر داد.
صفحه اینستاگرامی ریحانه منتسب به دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله خامنهای رهبر انقلاب که رهنمودهای ایشان درحوزه زنان و خانواده را منتشر میکند، روایتی از مرحومه خدیجه ثقفی همسر امام خمینی (ره) درباره رفتار ایشان در خانه را بازنشر داد.
در این پست که بر اساس بخشی از کتاب «برداشتهایی از سیره امام خمینی» گزینش شده است، مرحومه ثقفی از احترام و اهمیتی که امام خمینی (ره) برای او قائل بودند روایت کردهاست.
در ادامه متن و پست منتشر شده توسط صفحه ریحانه را مشاهده میکنید:
" هیچگاه به من بیاحترامی نکردند
امام به من خیلی احترام میگذاشتند و خیلی اهمیت میدادند؛ یعنی یک حرف بد یا زشت به من نمیزدند. ایشان حتی در اوج عصبانیت، هرگز بیاحترامی و اسائه ادب نمیکردند، همیشه در اتاق، جای خوب را به من تعارف میکردند. همیشه تا من نمیآمدم سر سفره، خوردن غذا را شروع نمیکردند. به بچهها هم میگفتند صبر کنید تا خانم بیاید.
ولی اینکه من بگویم زندگی مرا به رفاه اداره میکردند، نه. طلبه بودند و نمیخواستند دست پیش این و آن دراز کنند.
حتی حاضر نبودند که من در خانه کار بکنم. یکبار وقتی ناهار تمام شد، من نشستم لب حوض تا ظرفها را بشویم، ایشان همین که دیدند من دارم ظرفها را میشویم گفتند: «فریده، برو، خانم دارد ظرف میشوید»
مرحومه خدیجه ثقفی (همسر امام)
برداشتهایی از سیرهی امام خمینی، ج ۱، ص ۸۴ "
