احمد جنتى: هاشمی را خداوند رحمت کند، با جمله ای از امام، مشکل انتخاب رهبرى را حل کرد

ايسنا: بخشى از گفتگوى آيت الله احمد جنتى با برنامه تلويزيونى بنيانگزار:

*دوست دارم از جلسه حساس خبرگان هم برای ما بگویید. تصمیم بزرگی که روز ۱۴ خرداد گرفته شد.

مسأله باورناکردنی و معجزه‌آسا در انقلاب اسلامی این بود که همه فکر می‌کردند اگر روزی امام (ره) از دنیا رفت، این انقلاب وابسته به امام (ره) است و با رفتن او همه چیز بهم می‌خورد. باور نمی کردند کسی بتواند جای امام (ره) را بگیرد. حتی خود ما هم شاید به این صورت باور نمی‌کردیم، دشمن هم باور نمی کرد که به این سادگی بتوان یک رئیس حکومتی با آن قدرت و سوابق و دشمن هایی که دارد، با پیروزی‌ها و شکست هایی که به دشمن داده، دشمن هم انتظار روز مرگ او را می کشید، این از دنیا برود و بعد آب از آب تکان نخورد.

من به یاد دارم همان شب‌هایی که شب رحلت حضرت امام (ره) بود، در دفتر ایشان در جماران نشسته بودیم، دوستان در این صحبت بودند که ممکن است این اتفاق بیفتد ما زودتر مرزها را ببندیم، دشمن حمله می کند، از مرزها وارد می شوند و مملکت را اشغال می‌کنند، زودتر باید به فکر مرزها باشیم. این فکر به ذهن همه کس می آمد ولی کار خدا ! جلسه خبرگان تشکیل شد. جلسه خبرگان هم مسئله این بود که باید چه کار کنیم و جای ایشان باید چه کسی باشد؟ یک نظری بود که نظر خوبی نبود و مخالفت می شد. خیلی افراد دیگر هم مخالفت می کردند که شورایی کنیم. می گفتند کسی را که بتوانیم جای امام (ره) بنشانیم نداریم. وقتی یک نفر را نداریم که جایگزین باشد ناچار چند نفر را باید پیدا کنیم و رهبری شورایی باشد و حکومت شورایی باشد و جای امام را شورا پر کند. این یک نظر بود که این نظر مخالفت شد و از جمله کسانی که مخالفت می کردند من بودم. صحبتی هم انجا کردم و گفتم این طور نمی شود، شورا نمی تواند جای امام (ره) را پر کند.

فرد باید باشد؛ حالا چه کسی باشد؟ این هم کار خدا بود. همه مقدرات الهی بود. بالاخره مقام معظم رهبری مطرح شد. آقای هاشمی را خداوند رحمت کند جمله ای از امام (ره) بیان کرد و مشکل را حل کرد که نظر امام (ره) همین بود که بعد از خود ایشان آیت‌الله خامنه ای می تواند جای ایشان باشد؛ می تواند همین طور اداره کند. همین سخن کار خودش را کرد. برخی در عین حال که تردید داشتند، چون بیان امام (ره) مطرح شد، جرات نمی کردند در مقابل حرف امام (ره) حرفی بزنند و کسی هم نداشتند که معرفی کنند. صرفنظر از صحبت امام (ره)، ایشان نباشد چه کسی باشد؟ خود ایشان هم صحبت هایی که آن روز کردند و برخی دشمنان سوءاستفاده کردند، خود ایشان هم آمادگی برای این کار نداشتند؛ یعنی این جایگاه را طوری می دانستند که می گفتند من نمی توانم جای امام (ره) را پر کنم. همان جمله را فرمودند، ولی باز هم کار خدا بود.

بالاخره در ظرف یکی دو روز مرزها حفظ شد، دشمن هم به مرزها تجاوزی نکرد، مملکت هم آرام شد. این ذهنیت بود با این مخالفین، منافقین و افرادی که وجود دارد مملکت را آشوب می کنند و مردم را در خیابان می ریزند و مغازه ها را غارت می کنند و دشمنی ها کار خودش کند. هیچ یک از این اتفاقات رخ نداد. به سادگی و به لطف خدا رای گرفته شد و ایشان تایید آورد. والسلام. این هم از الطاف خاص خدا بود. صرفاً باید به حساب خدا گذاشت. الحمدالله رب العالمین، خیال ما از خلا موجود راحت شد و جای خالی امام (ره) پُر شد.

گزارش خطا