سياسي‌کاري خطرناک عليه ايران‌

آرمان ملى- یوسف مولایی: سازمان‌هاي بين‌المللي نظير آژانس بين‌المللي انرژي اتمي که حوزه فعاليت‌شان به نوعي امنيتي است، در چارچوب روش‌کاري خود دست‌شان براي هر کاري باز است. يعني براي نمونه در موضوع اتهاماتي که آژانس پيرامون عدم‌همکاري ايران با بازرس‌ها و جلوگيري از بازرسي مکان‌هاي خاص مطرح کرده، مي‌تواند پرونده‌هاي سابق ايران را دوباره به جريان بيندازد. يعني اگر اجماعي حداقلي هم ايجاد شود و شوراي حکام آژانس بين‌المللي انرژي اتمي تصميمي درباره ايران اتخاذ کند، از نگاه حقوقي اين تصميم لازم‌الاجراست.

در شرايط کنوني که هنوز شوراي حکام به مسأله وارد نشده و تصميمي نگرفته است، ايران مي‌تواند اعتراض کرده و بگويد آژانس از حدود اختيارات خود خارج شده اما به طور کلي عملا نمي‌توانيم خللي در فرآيند کاري آژانس وارد کنيم. اگر شوراي حکام آژانس تصميم بگيرد براي اعتمادسازي و شفاف‌سازي بيشتر و رصد کردن فعاليت‌هاي ايران، بار ديگر پرونده‌هاي گذشته را که به هر دليلي بسته شده بود، فعال کند، تصميم شوراي حکام براي ايران لازم‌الاجراست. ايستادگي در برابر اين تصميم‌ها نيز مي‌تواند منجر به بازگشايي پرونده PMD شود.

اساسا اگر دست‌اندرکاران آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بتوانند براي تصويب يک موضوع اکثريتي هرچند حداقلي ايجاد کنند، مي‌توانند قطعنامه‌اي عليه ايران صادر کرده و آن قطعنامه براي ايران لازم‌الاجرا خواهد بود. تنها راهي که مي‌تواند مانع اقدامات سياسي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي عليه ايران باشد، اين است که ديپلمات‌ها و مقامات کشورمان بکوشند در گفت‌وگو با کشورهاي عضو شوراي حکام آنها را قانع کنند تا به اقدام عليه ايران رأي مثبت ندهند. در گذشته آمريکا توانسته با همکاري آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در شوراي حکام اقليتي شکننده عليه ايران ايجاد کند و به همين دليل تعداد زيادي قطعنامه شوراي حکام عليه کشورمان صادر شد.

اين قطعنامه‌ها نيز به شوراي امنيت رفت و به صدور قطعنامه‌هاي شوراي امنيت عليه ايران منجر شد. در شوراي امنيت سازمان ملل متحد ديگر چين و روسيه با آمريکا همکاري نخواهند کرد و به همين دليل بعيد است قطعنامه شوراي امنيت عليه ايران صادر شود، اما هنوز مساله صدور قطعنامه‌هاي شوراي حکام مطرح است و تا حد ممکن بايد تلاش کرد چنين قطعنامه‌هايي صادر نشود. ما رفتار افراد معمولي را نمي‌توانيم پيش‌بيني کنيم؛ چه برسد به دولت‌ها و شرايط پيچيده جهاني. ولي حداقل براساس رفتار اروپا مي‌توان نتيجه‌گيري کرد که اروپايي‌ها تا به امروز اراده سياسي براي اينکه برجام را حفظ کنند، داشته‌اند؛ اما در عمل نتوانسته‌اند خيلي از انتظارات ايران را در زمينه اقتصادي مخصوصا مثل خريد نفت و... به درستي برآورده کنند. اروپايي‎ها اراده لازم براي اينکه برجام را حفظ بکنند، دارند.