چرا روحانی،قلب نظام ارتباطی دولت را به یاران روزهای سخت خود واگذار نمی کند؟

سایت روز نو با انتشار مطلبی نوشت:

اگر جناح مقابل، رسانه ملی را در دست دارد و اگر جناح مقابل در زمینه چهره‌های شاخص آشنا به رسانه و مطبوعات، دچار فقر جدی است؛ اما در میان همه فعالین رسانه و اصحاب مطبوعات، مشهور است که اصلاح‌طلبان، رسانه را به خوبی شناخته و هم در حوزه مجازی و هم در حوزه مکتوب، چهره‌های شاخص رسانه‌ای و رسانه‌های اثرگذار به وفور دارند.


 مهمترین و اثرگذارترین مطبوعات، خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری- تحلیلی، یا رسما از درون جریان اصلاح‌طلبی متولد شده‌اند، یا از دل جریاناتی بیرون آمده‌اند که بعدها مشی اصلاح‌طلبی خود را شفاف‌تر نشان داده‌اند و یا به یاری نیروهای اصلاح‌طلب جان گرفته‌اند.

حتی اگر بعدها همه غنا و توانایی همین رسانه‌ها، با روی کارآمدن دولت‌های دیگر، به تاراج رفته باشد و از آنها چیزی جز یک ارگان روابط عمومی دستگاه‌های دولتی باقی نمانده باشد؛ اما کسی را یارای انکار دوران طلایی و درخشان حضور آنها نیست؛ دورانی که در تنهایی و با کمترین امکانات، بیشترین اثرگذاری را در جامعه ایرانی، همین رسانه‌های دست خالی داشتند.

همین جریان رسانه‌ای، در ایامی که سرزمین ایران به دست یک جریان ناشناخته  اداره می‌شد، همه تلاش خود را کرد تا با تجمیع نیروهای اصلاح‌طلب و عقلای اصولگرا، چهره اصلی این جریان را به مردم بنمایاند و آنان را متوجه خطری کند که با تداوم حضور این جریان، ممکن بود کشور را تهدید کند.

و باز همین جریان قدرتمند، فعال و توانای رسانه‌ای، در ایام انتخابات سال 92، به یاری جمع عقلای کشور آمد تا از وقوع یک فاجعه در انتخاب مردم جلوگیری کند و همه تلاش خود را کرد تا جریان اعتدال بتواند بر سریر قدرت بنشیند و مهر "خاتمه یافت" را بر پیشانی افراطیون بکوبد.

از آن روز تاکنون، اصحاب اصلاح‌طلب رسانه و مطبوعات، در انتظارند که:

1- نقدهایشان به عرصه اطلاع‌رسانی دولت یازدهم شنیده شود و...
2-دولت یازدهم، به یاد بیاورد که جریان اصلاحات، خود مهمترین، اثرگذارترین و توانمندترین چهره‌های رسانه‌ای را دارد که می‌توانند اعتقادی و ایمانی، همراه و همسو با دولت اعتدال کار کرده و پای اعتقاد خود بایستد و به جایگاه خود، به چشم یک باور بنگرد.

هفته گذشته، "پرویز اسماعیلی" از چهره‌های مطرح در تیم رسانه‌ای محمدباقر قالیباف، به سمت معاونت ارتباطات دفتر رئیس جمهور منصوب شد؛ جایی که پیش از آن، تحت مدیریت "علیرضا معزی" از نیروهای رسانه ای علی لاریجانی اداره می‌شد.

پرویز اسماعیلی علاوه بر اینکه مدیرعاملی خبرگزاری مهر، مدیر مسئولی روزنامه انگلیسی زبان تهران تایمز، مدیر مسئولی روزنامه تهران امروز و مشاورت وزیر کشور را در کارنامه خود داشته، سخنگوی ستاد محمدباقر قالیباف در ایام انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود.

به گزارش روز نو،خبر انتصاب "پرویز اسماعیلی" به سمت معاونت ارتباطات دفتر رییس‌جمهوری، هرچند که آنقدر جالب توجه بود که خود اسماعیلی را نیز از سر غافلگیری به واکنش واداشت و هرچند که برای جامعه رسانه‌ای می‌توانست کورسویی از امید به حساب آید؛ اما روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب همچنان چشم به در دارند تا شاید دولت یازدهم کلون در جامعه رسانه‌ای اصلاح‌طلب را به صدا درآورد و دست استمداد به سوی یاران روزهای سخت خود دراز کند.

دولت یازدهم بی‌تردید به هوای تازه‌ای از جنس اطلاع‌رسانی دقیق، درست، به‌هنگام و صادقانه نیاز مبرم دارد و این مهم برنمی‌آید مگر از رسانه‌ای‌هایی که به اصلاح‌طلبی اعتدال‌گرایانه اعتقاد و باور جدی و عمیق دارند و "اعتدال" را نه به عنوان یک تاکتیک بلکه به عنوان یک "راهبرد" و حتی بالاتر از آن می‌شناسند.

دولت دکتر روحانی، طی هفته‌های اخیر با مسائل مختلفی روبه‌رو بوده و تصمیمات مهمی را اخذ کرده که هرکدام در صورت وجود یک اطلاع‌رسانی دقیق و درست، می‌توانست بهترین نتیجه را برای جریان اعتدال به دنبال داشته باشد؛ اما دولت نشان داده که حوزه اطلاع‌رسانی یکی از پاشنه‌ آشیل‌های آن بوده و همچنان نیز هست.

بر هیچ‌یک از مردم ایران پوشیده نیست که انتخابات 24 خرداد، با همه تشتت‌هایی که در جریان اصولگرایی وجود داشت، رقابتی بود بین دکتر حسن روحانی به نمایندگی از جریان اصلاحات و محمدباقر قالیباف به نمایندگی از جریان اصولگرا.

و بر هیچ‌یک از اهالی رسانه پوشیده نیست که پرویز اسماعیلی با همه مزیت‌هایی که نسبت به بسیاری از چهره‌های رسانه‌ای جریان اصولگرا دارد و با همه محاسنی که در کارنامه خود به ثبت رسانده، باز منتسب به جریان اصلاحات نیست و به جریان مقابل اصلاحات تعلق دارد.

اگر پیش از این، شاهد اعمال نفوذ برخی افراد غیرهمسو با دیدگاه‌های رئیس‌جمهور در حوزه اطلاع‌رسانی دولت بودیم و برخی چهره‌های نه‌چندان خوشنام در حوزه رسانه، بر این کرسی تکیه زده بودند؛ اما انتصاب پرویز اسماعیلی در این جایگاه می‌تواند امیدهایی را زنده کند؛ آن هم حضور یک چهره آشنا به رسانه و آشنا با جامعه مطبوعاتی و رسانه‌ای و ضمنا یک چهره خوشنام در میان خبرنگاران و روزنامه‌نگاران به صورت عام است.

اما با این حال، این سؤال همچنان پابرجاست که «چرا دکتر روحانی، به سوی یاران روزهای سخت خود دست استمداد دراز نمی‌کند؟»

دکتر پرویز اسماعیلی، در یادداشتی ضمن تقدیر از نگرش رئیس جمهور در این زمینه نوشت: «کدام رئیس جمهور را سراغ دارید که «قلبِ نظام ارتباطی» دولت را به سخنگویِ جدی ترین رقیب انتخاباتی خود بدهد؟

این حد از تعامل با رقیب، کم نظیر و فی نفسه ارزشمند است. و اینکه مهمترین رقبای انتخاباتی هم نیروهایِ توانمند را به یاری دولت تشویق می کنند، پاسخی نیکو به همین نگرش است.»

و سؤال اینجاست که «چرا دولت حاضر است "قلب نظام ارتباطی" خود را به افراد منتسب به جریان رقیب بسپرد؛ اما حاضر نیست این جایگاه مهم پمپاژ خون به رگ‌های دولت و جامعه و تصفیه آن را، به خودی‌های فعال و توانا در عرصه رسانه واگذار کند؟»