ضرغامی با شلوار جين و عينك آفتابى در 1400

شرق: تا سه روز پیش احساس مسئولیت نمی‌کرد اما دیروز احساس کرد. گفته است که سرباز نظام است و اگر احساس مسئولیت کند یا به او تکلیف شود، برای انتخابات ریاست‌جمهوری می‌آید. مشابه این حرف را اطرافیان قالیباف هم درباره او و 1400 زده‌اند. کنش این سال‌های اخیر عزت‌الله ضرغامی، مدیرعامل اسبق سازمان صداوسیما، همواره شائبه انتخاباتی داشته است. حتی شائبه آمدنش برای انتخابات 96 هم مطرح بود که خودش همان وقت تکذیب می‌کرد اما برخی اظهار‌نظرهای متفاوتش که به‌دنبال القای چهره‌ای منصف و در‌میانه‌ایستاده و گاه حتی منتقد از خودش دارد یا نقش میانجی‌ای که با میهمانی‌های معروف صبحانه برای خودش تعریف کرده و از چهره‌های چپ و راست، هنری و سینمایی دعوت می‌کند، همه تا این لحظه شائبه‌ساز بوده است؛ چهره‌ای که به‌هیچ‌عنوان با عملکردش بر صداوسیما همسو و همخوان نیست. تعبیر «رسانه میلی» از همان زمان درباره صداوسیما باب شد. ماجرای اختصاص زمان اضافه به احمدی‌نژاد در مناظرات سال 88 و پخش اعترافات محکومان سیاسی رخدادهای آن سال یا اجازه‌ندادن به هاشمی و ناطق‌نوری برای حضور در صداوسیما در دفاع از خود در برابر اتهامات وارد‌شده از‌سوی احمدی‌نژاد درست در زمان ریاست او رخ داد.

ضرغامی بعدا گفت که در زمینه پخش اعترافات رابطه تنگاتنگی با شورای‌عالی امنیت ملی داشته است. با‌این‌حال، او حتی در تصویر چهره متفاوت از خودش هم موفق نبوده است؛ چراکه در بزنگاهی کاملا از این موضع وسط‌ایستادن خارج می‌شود و نگاه خطی جناحی‌اش را با عصبانیت بروز می‌دهد؛ به‌ویژه وقتی پای حسن روحانی در میان باشد، به‌شدت تند‌وتیز می‌شود. خودش همواره وقتی در مظان این اتهام قرار می‌گیرد که به‌دنبال زمینه‌سازی انتخاباتی برای خودش است، تکذیب می‌کند و می‌گوید مأموریتی به او محول شده که میهمانی‌های صبحانه‌هایش هم در راستای همین مأموریت است؛ اگرچه هیچ‌وقت توضیح نداده که این مأموریت دقیقا چیست و با چه هدفی صورت می‌گیرد. میهمان‌های او طیف‌های مختلفی‌اند؛ از رابعه اسکویی تا پسر مهدی کروبی و علی‌اکبر رائفی‌پور! چند روز پیش که فیلم هم‌خوانی کویتی‌پور و پریچهر منتشر شد و کاربران ارزشی شبکه‌های اجتماعی شروع به حمله به کویتی‌پور کردند و او را خارج‌شده از خط و خطوط خواندند، ضرغامی وارد میدان شد و به ارزشی‌ها که مدعی شده بودند کویتی‌پور از قطار انقلاب پیاده شده، هشدار داد که کویتی‌پور اصل قطار انقلاب است. یا مثلا دیروز به بخشی از اشتباهات خودش در معاونت امور سینمایی اشاره کرده و گفته است: «اتفاقا یکی از اشتباهات من در آن زمان درباره فیلم «آدم‌برفی» بود که اگرچه اصلاحات اعلام‌شده به آن در‌نهایت انجام نشد، اما من بر این باورم اگر درباره آن فیلم کوتاه می‌آمدم و جلوی آن را نمی‌گرفتم، قطعا این فیلم می‌توانست همان زمان پیام‌های ارزشمندی داشته باشد».

یا مثلا در ماجرای دادگاه طبری به ‌کنایه به رئیس سابق قوه قوضائیه توییت می‌زند که «بعد از فرار خاوری مقرر کرده بودم تیزر تبلیغاتی «هر جا سخن از اعتماد است نام بانک ملی ایران می‌درخشد»، تا مدتی پخش نشود! موضوع «ارتقای سلامت اداری و مقابله با فساد» در جلسه اخیر مجمع تشخیص مصلحت نظام به ریاست آملی‌لاریجانی مورد بررسی قرار گرفت. حالا چه عجله‌ای بود؟».
همین فرد اما در ماجرای انتقاد حسن روحانی به فیلترینگ به‌یک‌باره مواضعش تغییر می‌کند و مدافع فیلترینگ می‌شود، درحالی‌که خودش از فعالان فضای مجازی، به‌ویژه توییتر است. سخنان روحانی در حمایت از آزادی رسانه به بگومگوی این ‌دو در شورای عالی فضای مجازی منجر شد. تا مدتی هم از ضرغامی و پورازغدی برای شرکت در جلسات شورای‌عالی فضای مجازی و شورای‌عالی انقلاب فرهنگی دعوت نمی‌شد. اخیرا ضرغامی اما از آشتی تحمیلی خودش و روحانی خبر داده است. یا مثلا به مجلس قبلی کنایه می‌زد که چرا جلساتش را در کرونا تعطیل کرده است.

سخنگوی هیئت‌رئیسه مجلس دهم اما با اشاره به بی‌اطلاعی ضرغامی از برگزارشدن جلسه مجلس در واکنش گفته بود که این‌گونه اظهارنظرها مربوط به قبل از برگزاری انتخابات بود که برخی جریان‌های سیاسی تلاش داشتند از این طریق مجلس را تضعیف کنند تا کرسی‌های صحن را در اختیار بگیرند! او از ضرغامی خواسته بود که به‌عنوان چهره‌ای رسانه‌ای و سیاسی بعد از این بر‌اساس مستندات درباره عملکرد نهادهای مختلف اظهارنظر کند.

برخی کنش‌های ضرغامی هم از نگاه مخاطب بیرونی قابل فهم نیست و احتمالا به یک دعوای درون‌جناحی و ماجراهایی بازمی‌گردد که ما جزئیات روشنی از آن در دست نداریم؛ مثلا بر سر انتخاب عاملی، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با وحید حقانیان درگیر و با انتشار سلسله‌توییت‌هایی مدعی شد که او در حال اعمال فشار به اعضا برای انتخاب فردی خاص است که از‌قضا مورد حمایت روحانی هم هست. مشخص نیست که انتشار این توییت‌ها به اختلافاتش با روحانی باز‌می‌گشت یا دبیر‌نشدن خودش. ضرغامی نوشته بود: «پس از بررسی بیشتر در این خصوص یقین پیدا کردم دخالت آقای وحید حقانیان در مسئله انتخاب آقای دکتر عاملی بدون مجوز معظم‌له و خودسرانه بوده است». اما علی جنتی، وزیر سابق ارشاد و فرزند احمد جنتی و محمد مهاجری اصولگرا، مخالفت‌های صریح و ضمنی با آمدن عاملی را از زاویه دیگری تحلیل کرده‌اند. جنتی در صفحه اینستاگرام خود نوشته بود: «سؤال این است که شخصیتی با این ویژگی‌های برجسته چرا از‌سوی برخی عناصر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و همفکران آنان در برخی رسانه‌ها مورد مخالفت قرار گرفته است. پاسخ این سؤال را باید صرفا در گرایش‌های سیاسی و وابستگی‌های جناحی آنان دریافت، زیرا احساس می‌کنند دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی که سالیان طولانی در دست همفکران سیاسی آنان بوده ممکن است دچار تغییراتی شود بدون آنکه به منافع ملی کشور و رشد و تقویت این نهاد مهم فرهنگی بیندیشند...».

محمد مهاجری، فعال رسانه‌ای اصولگرا، در واکنش به انتقادهای عزت‌الله ضرغامی به انتصاب سیدسعیدرضا عاملی به‌عنوان دبیر شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در توییترش نوشته بود: «دبیر جدید شورای انقلاب فرهنگی را نمی‌شناسم. اما این‌طور که برادر ضرغامی علیه او خیز برداشته، آدم یاد جمله پشت‌کامیونی «الحسود لایسود» می‌افتد. لابد او برای کرسی دبیری شورای انقلاب فرهنگی کت‌و‌شلوار دوخته و ناگهان دیده به درد نمی‌خورد. کت‌و‌شلوار را نگه‌دار سردار؛ انتخابات ۱۴۰۰ نزدیک است». ضرغامی اگر عزم جدی برای انتخابات 1400 داشته باشد، بعید نیست به‌جای کت‌و‌شلوار با جین و عینک آفتابی هم ظاهر شود.