- علت شکایت از حسام الدین آشنا این توئیت است
- بمبافکن «بی ۲» در یک قاب عجیب (عکس)
- افشای پشت پرده مذاکره ایران و آمریکا از سوی کیهان
- رویت شی نورانی ناشناس در آسمان قم + عکس
- پیام های مهم انتخاب استیو ویتکاف برای مذاکره با ایران
- حمایت جهانگیری از تیم مذاکره کننده / از هر اقدام جناحی و غیر ملی باید پرهیز شود
- استقبال رئيس جبهه اصلاحات ايران از مذاكره ايران و آمريكا
- پزشکیان: هیچ مخالفتی با سرمایه گذاری آمریکایی در کشور وجود ندارد
- حسن روحانی: مذاکرات مستقیم و در سطح بالا معمولاً مفیدتر است / برخلاف تصور آمریکا، ایران ۴ کارت مهم روی میز دارد
- ادعای رویترز در مورد شرط جدید حزب الله لبنان برای خلع سلاح!
احمدی نژاد، مقصر دیروز منتقد امروز
نواندیش- رضا امیری: انتقاد کردن حق هر شخصی است، اما گاهی باور برخی اظهارات به دلایلی سخت و تا حدی غیر ممکن است، اظهارات انتقادی این روزهای احمدی نژاد در حوزه های مختلف هم دقیقا از همین جنس است. امروز صدای رئیس جمهور سابق از همیشه بلند تر است و او چنان ژست اپوزوسیون دولت را به خود گرفته که انگار نه انگار 8 سال خودش در راس آن قرار داشته و با اقدامات نادرست سنگ بنای بسیاری از مشکلات امروز را نهاده است.
از سال ۸۴ که آقای احمدی نژاد سکان امور اجرایی کشور را در اختیار گرفتند و برنامه هایشان در دو دوره را اجرا کردند مسیر اقتصاد کشور تغییر کرد. سال ۸۴ وضعیت اقتصادی کشور در بهترین شرایط خود بود. رشد و ضریب اقتصادی، بیکاری و همچنین تورم در سطح قابل قبولی قرار داشت. در نتیجه شرایط کشور بسیار مطلوب بود. در آن زمان شرایط روابط بین الملل نیز همین گونه بود. اما زمانی که آقای احمدی نژاد دولت را تحویل دادند، رشد اقتصادی منفی ۵/۵ درصد شده بود. ضریب بیکاری بسیار بالا بود و همین طور تورم. در عین حال حجم نقدینگی بالایی در جامعه وجود داشت و قیمت دلار بسیار بالا رفته بود. دلار ۷۰۰ تومانی به ۳۶۰۰ تومان افزایش یافته بود. در زمان آقای احمدی نژاد برنامه ای برای اشتغال و تولید وجود نداشت و شرایط تولیدکنندگان داخلی در بدترین وضعیت ممکن قرار داشت. حجم واردات بسیار بالا بود و نزدیک به ۸۰ میلیارد دلار واردات داشتیم که عمدتا هم کالاهای مصرفی بودند.
اخیرا طهماسب مظاهری، رئیس سابق بانک مرکزی ایران در دولت محمود احمدینژاد، در برنامهای تلویزیونی، احمدینژاد را متهم کرد که به او دستور داده بود که پول بدون پشتوانه چاپ کند یا به اشخاص خاص ارز دولتی بدهد!
مظاهری بیان داشت که حدود یکسال در پست ریاست بانک مرکزی ایران در دوره احمدی نژاد خدمت کرده بود و در این یکسال تقریبا هر روز اختلاف نظرهایی وجود داشت که منجر شد که در این یکسال باید کارهایی بر اساس دستور انجام می دادیم که مصالح مردم نبود و ترجیح دادم که از این کار اجتناب کنم و از پست خود کناره گیری کنم.
البته که جناب احمدی نژاد ابایی از این مسائل ندارد، اما طرح ادعای دستور برای اعطای ارز به افراد خاص چیزی است که احتمالا جای ورود و حتی بررسی های قضایی را دارد.



1-دستور داد تمام سفرهای کارکنان دولت به خارج از کشور قطع شود. وی که مخالف شدید ماموریت خارجی کارمندان دولت بدلیل هزینه بالای آن برای دولت بود که باید از جیب بیت المال هزینه شود. این عالی است! ولی خود ایشان یکی از روسای جمهور سفر خارجی دوست بود که هشت بار به آمریکا رفت (مجموعا 119 سفر خارجی) و در سال آخر با هزینه بیت المال، یک هواپیمای اختصاصی برای خانواده خودش و اعضای خانواده تیم همراهش و اقامت در یکی از بهترین هتل های نیویورک اختصاص داد که هزینه سفر آنها در ان موقع بالغ بر 17 میلیارد تومان رسید. در حالیکه فقر در جامعه بیداد می کرد.
2- نتوانست علیرغم شعارهای بسیار انتخاباتی اش اشتغال ایجاد کند و در سال آخر ریاست جمهوریش در ادارات دولتی را برای جوانان باز کرد و بدنه دولت چاق بود فربه تر هم شد و سرمایه ای که برای آبادانی کشور باید صرف می شد برای حقوق کارمندان روانه ادارات دولتی شد.
3-روابط بین المللی ما به بدترین دوران خود رسید چراکه شعارهای نمایشی ایشان در همه جا منجمله مجامع بین المللی "هولوکاست وجود ندارد" نه تنها هزینه زیادی در دراز مدت برروی دست مردم گذاشت بلکه رژیم صهیونییستی بهترین استفاده را جهت مظلوم نمایی از این شعارها کرد. چند نمونه را خود بنده در کامنت خارجی ها در سایتهای مطرح بین المللی مشاهده کردم که بسیاری از نظرات دال بر مظلوم بودن این رژیم و مثبت شدن نظر خارجی ها نسبت به اسرائیل بود.(در پی اظهارات وی). بطوریکه یکی از مقامات اسبق اسرائیل با استقبال از صحبت های وی بیان نمود که اگر این کشور یک میلیارد دلار صرف تبلیغات برای مظلومیت این کشور می کرد نمی توانست به اندازه صحبت های احمدی نژاد کارساز باشد.
4-در خصوص آقای احمدی نژاد و ظلمی که در حق مردم ایران روا داشت و هزینه ای که عقاید و سوء مدیریت ایشان روی دست مردم گذاشت نوشتن یک کتاب چند صد صفحه ای هم هم کافی نمی باشد. شاید آیندگان بتوانند بهتر در مورد وی قضاوت کنند.
