- روایت تازه بهمن فرزانه از قتل الهه حسیننژاد
- آیا تهران برای فردا سه شنبه ۱۷ تیر ماه تعطیل شد!؟
- تصمیم آموزش و پرورش درباره فرهنگیان آسیبدیده از جنگ
- اعلام شاخص آلودگی؛ هوای تهران همچنان بسیار ناسالم و در وضعیت بنفش است
- شب و روز نهم ماه محرم متعلق به کیست و چرا؟
- احتمال فعال شدن گسلهای تهران در اثر بمباران رژیم اسرائیل صحت دارد؟
- نتایج امتحانات نهایی پایه دوازدهم منتشر شد + لینک
- اعلام ساعات کاری جدید ادارات از شنبه
- مهلت ثبت نام نقل و انتقالات فرهنگیان / جزئیات بارگذاری مدارک و آزمون داوطلبان دانشگاه فرهنگیان و شهید رجایی
ابراهیم امین زاده بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت
ابراهیم امینزاده، روزنامهنگار قدیمی، بعد از تحمل دورهای بیماری کرونا، روز دوشنبه گذشته (سومشهریورماه) در سکوت خبری درگذشت.
رضا قویفکر، روزنامهنگار پیشکسوت و نایب رئیس انجمن پیشکسوتان مطبوعات در گفتوگو با ایسنا این خبر را تایید کرد.
همچنین، رضا خاکینژاد عضو انجمن پیشکسوتان مطبوعات و از دوستان و همکاران قدیمی امین زاده در روزنامه اطلاعات پیرامون زندگی و مرگ این روزنامهنگار فقید گفته است:
«ابراهیم امین زاده، زاده تبریز ، فرزند امین بندری شیشوان بود. سال ۱۳۴۳هنوز به دبیرستان میرفت که به عشق نوشتن و روزنامهنگاری از طریق یکی از دبیرانش به نام کاظم خوشخبر (شاعر و مترجم)، به اسماعیل پیمان (صاحب امتیاز و مدیر روزنامه مهد آزادی) معرفی شد تا زیر نظر او به کارآموزی بپردازد. پیمان وقتی ذوق سرشار امینزاده را میبیند او را به صمد بهرنگی معرفی میکند تا ضمیمه ادبی روزنامه مهد آزادی را هفتهای یک بار منتشر کند. گفتنی است که امینزاده در آن زمان با کتاب جمیله بوپاسا نوشته منصور تاراجی آشنا شد و همینکتاب شوق او را برای نوشتن و روزنامهنگاری قوت بخشید.
امین زاده پس از دریافت دیپلم و پذیرش در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته روزنامهنگاری، با نشریات گوناگون به همکاری پرداخت. او سپس در سال ۱۳۵۰همکاریاش را با روزنامه اطلاعات آغاز کرد که ۲۵ سال به درازا کشید. ۱۰ سال کار در روزنامه ایران و نیز همکاری با بخش استانهای روزنامه جام جم از جمله سوابق روزنامهنگاری او به شمار میرود.
امینزاده علاوه بر تدریس خبرنگاری و روزنامهنگاری، تالیفاتی از جمله در زمینه دستور زبان فارسی و تاریخ تئاتر آذربایجان داشت. او پس از بازنشستگی به زادگاهش تبریز بازگشت و در سالهای اخیر با محافل فرهنگی و ادبی تبریز از جمله بنیاد پژوهشی شهریار همکاری میکرد. از او یک فرزند پسر به نام ساوالان باقی است.»
انجمن پیشکسوتان مطبوعات، فقدان این روزنامهنگار پیشکسوت را به جامعه مطبوعات و خانواده وی تسلیت گفت.