چرا شکست ترامپ آسان نیست؟

اکبر مختاری، مدرس دانشگاه و تحلیلگر روابط بین‌الملل، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

 در رقابت‌های سخت و فرسایشی معمولا فرد یا گروهی که منفی‌هایش را به سمت مثبت سوق دهد، انگیزه و شوق بیشتری برای پیروزی پیدا می‌کند.

 رقابت سخت انتخابات ریاست‌جمهوری در ایالات متحده نیز وارد مرحله خاصی می‌شود.

رقابتی که تا پیش از کرونا، دونالد ترامپ دست بالا را در آن داشت و در دوران اوج پیامدهای اقتصادی و جانی کرونا، جو بایدن توانست در نظرسنجی‌ها برتری نسبتا قاطعی از خود نشان دهد و پس از برقراری دو کانونشن خوب حزب دموکرات و جمهوریخواه، تعادل بیشتری در نظرسنجی‌ها دیده می‌شود.

 اگر کانونشن خوب دموکرات‌ها بقول فرید زکریا توانست فرانژادی و حتی فراجناحی عمل کند و از برنی سندرز سوسیال دموکرات تا کالین پاول جمهوریخواه را کنار هم قرار دهد؛ در برابر، کانونشن جمهوریخواهان نیز در جهت انسجام بخشیدن به پایگاه ثابت رای دونالد ترامپ موفق عمل کرد.

 پایگاه رایی که با وجود خطاهای دونالد ترامپ، چندان ریزش زیادی نداشته و تنها حامیان سابق را دودل و مردد کرده است.

 نظرسنجی‌های پس از دو کانونشن حزب دموکرات و جمهوریخواه نشان می‌دهد که تعداد افرادی که می‌خواهند به بایدن به‌خاطر خودش رای دهند، کمی افزایش یافته؛ این درحالی است که دونالد ترامپ در برخی ایالت‌ها توانسته کمی فاصله‌اش را با رقیب کم کند.

 فاصله‌ ترامپ و بایدن

 در برخی نظرسنجی‌ها، از رقم هشت نه درصد به حدود پنج درصد کاهش یافته است. این کاهش فاصله، خطری است که حتی صدای منتقدان اصلی ترامپ و حامیان جدی حزب دموکرات چون مایکل مور را نیز درآورده است.

 واقعیت این است که شخصیت دونالد ترامپ از قابلیت‌های تهاجمی و جاه‌طلبانه و میل به پیروزی بیشتری برخوردار است و جو بایدن از آرامش و ثبات بیشتری برخوردار است.

 جو بایدن باید هرچه بیشتر خود را باشور جوانان و نخبگان سیاسی درون حزب دموکرات برای پیروزی در سوم نوامبر همراه سازد؛ وگرنه، نتیجه جور ریگری رقم خواهد خورد.

 نگاهی کوتاه به یک‌ماه پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری سال۲۰۱۶ نشان می‌دهد که بیش از هشتاد درصد بنگاه‌های شرط‌بندی روی پیروزی هیلاری کلینتون شرط بسته بودند؛ درحالیکه درنهایت نتیجه‌ای متفاوت رقم خورد.

 در واقع، علت اصلی شکست هیلاری کلینتون باختن در همه شش ایالت سرنوشت‌ساز انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بود. باخت در پنسیلوانیا، ویسکانسین، میشیگان، کارولینای شمالی، فلوریدا و آریزونا کار را برای هیلاری تمام کرد.

 حالا نظرسنجی‌ها از موفقیت نسبتا قطعی بایدن در پنسسلوانیا و حتی کارولینای شمالی خبر می‌دهند؛ اما افزایش خشونت‌های نژادی در ویسکانسین سبب فعال‌سازی دوقطبی نزدیک، میان هواداران حزب دموکرات و ترامپ شده است.

 در میشیگان فاصله ترامپ با بایدن که پیش از کانونشن حزب جمهوریخواه بیش از پنج درصد بود؛ به کمتر از پنج درصد تقلیل یافته است. در فلوریدا و آریزونا هم اگرچه آمارها هنوز برای بایدن بد نیست؛ اما از پیروزی قطعی هم خبری نیست.

 جوبایدن با حفظ وضعیت الکترال هیلاری در سال۲۰۱۶ که ۲۲۸رای الکترال بود؛ باید حتما برای پیروزی نهایی سه ایالت از شش ایالت سرنوشت‌ساز را از آن خود کند، درصورتی که فلوریدا را نبرده باشد!

 این درحالی است که ترامپ برای رسیدن به ۲۷۰ الکترال با فرض پیروزی در ایالت‌های قرمز دوره گذشته، باید حتما دو ایالت از این شش ایالت را برای پیروزی نهایی از آن خود کند.

 فضای پساکرونا بیشتر به نفع جو بایدن نسبت به دونالد ترامپ عمل کرده؛ لیکن این فضا نیازمند رهبری است که بتواند از این وضعیت بیشترین استفاده را کند و خود را بعنوان رهبری برتر از دونالد ترامپ به مردم آمریکا بقبولاند. چیزی که اگر بایدن نتواند از خود نشان دهد، بهترین زمان برای پیروزی حزب دموکرات و شکست ترامپ را تقدیم او کرده است.