مذاکرات هسته ای ؛ از شک و بدبینی تا امیدواری محتاطانه

نواندیش: شک و بدبینی نسبت به رسیدن به یک توافق هسته ای جامع در مذاکرات هسته ای جای خود را به امیدواری محتاطانه داده است.

به گزارش نواندیش روزنامه گاردین بریتانیا با اشاره به این مطلب ، می نویسد: خوشبینی فزاینده ای نسبت به دستیابی به  توافق و مصالحه پرمعنایی که در زمانی نه چندان دور غیر قابل تصور می نمود، به وجود آمده است.

چیزی که در مذاکرات هسته ای تا کنون حاصل شده این است که شرایط مذاکره و موضع اولیه مشخص شده است. بخش اصلی و بسیار مشکل در تاریخ 12 مه در وین شروع می شود که مذاکره کنندگان به طور مشترک طرح پیش نویس توافق نهایی را تدوین خواهند کرد.

اگر طرفین نهایتا به توافقی دست یافتند، می توان گفت که به بزرگترین دستاورد دیپلماتیکی قرن بیست و یک دست یافته و توانستند یک تهدید طویل المدت و بالقوه که به مدت چندین سال خطر بروز جنگ خونین دیگری در منطقه خاورمیانه را در بر داشت، از میان بردارند.

دلیل این خوشبینی این است که هر دو طرف مذاکره کننده تا کنون به طرح"اقدام مشترک" ماه نوامبر متعهد باقی مانده اند. ایران تولید اورانیوم با غنای بیست درصد  را متوقف و نیمی از ذخایر اورانیوم غنی شده بیست درصد خود را نیز رقیق کرده و نیمه دیگر را نیز در سه ماه آینده  اکسیده خواهد کرد.

از طرف دیگر تهران تائید کرده که بخشی از پولهای ایران بر طبق شرایط طرح اقدام مشترک از بانکهای خارجی آزاد شده است. آقای روحانی منافع سیاسی حاصل از این موفقیت را در فرایند مذاکرات سرمایه گذاری کرده است.


 وی منتقدین تند رو را متهم نموده که به خاطر منافع شخصی خود با مذاکرات هسته ای مخالفت  می کنند .

یکی دیگر از دلایل خوشبینی حل مسئله ای است که تا همین چند ماه پیش یک عامل مهم در شکست مذاکرات محسوب می شد و آن راکتور آب سنگین اراک بود .

دولت ایران چراغ سبزی از خود نشان داده مبنی بر اینکه حاضر است طرح راکتور اتمی آب سنگین اراک را باز طراحی کند.

اما خیلی از عوامل و مسائل دیگر  می تواند این  مذاکرات را مخدوش کند. بطور مثال  ایران در حال حاضر 19 هزار سانتریفیوژ در اختیار دارد.  از دید کشورهای غربی برای اینکه ایران توانایی ساخت بمب اتمی در کمتر از شش ما را نداشته باشد باید  شمار دستگاههای سانتریفیوژ خود را به 6 هزار دستگاه کاهش دهد . تقلیل شمار دستگاههای  سانتریفیوژ به 6 هزار دستگاه بدون اینکه  در افکار عمومی داخل ایران حرکت  تحقیر آمیزی جلوه کند، کار بسیار دشواری است.

قوه درک این مسائل کلید حل مناقشه هسته ای است. روحانی وظریف برای رسیدن به یک توافق نهایی جامع، از یک طرف باید این مسئله را  تضمین نمایند که برنامه هسته ای  ایران دینامیک خود را حفظ کرده و به پیشرفت خود ادامه می دهد و سمبل دستاورد ملی و مدرنیزه شدن ایران است . و از طرف دیگر باید نگرانی غرب را نسبت به اشاعه هسته ای برطرف کنند.