چند "رئیس جمهوری آمریکا" در دور دوم بازنده شدند؟

نواندیش: منصب ریاست جمهوری ایالات متحده در سال ۱۷۸۹ تاسیس شد و طی گذشت ۲۳۱ سال از اولین نفری که بر عالی‌ترین منصب کشور تکیه زد، ۴۵ نفر به عنوان رئیس جمهور دست یافته‌اند.

به گزارش آریا سعادتمند از سرویس بین الملل نواندیش، تنها 33 روز تا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده و ما بر آن شدیم تا در این روزهای باقی مانده آخرین روند تحولات را تا روز انتخابات در بخش ویژه ای بررسی کنیم، در گزارش اول به بررسی ایندیپندنت در مورد روسای جمهوری می پردازیم که دوران ریاست جمهوری شان تک دوره ای بوده است: روسای جمهور ایالات متحده تنها اجازه خدمت را برای حداکثر دو دوره چهارساله دارد و اگرچه انتصاب در این منصب شرط جنسیتی ندارد، اما تاکنون تمام روسای جمهور مرد بوده‌اند.

در میان ۴۵ رئیس جمهور گذشته کشور تنها ده رئیس جمهور در تلاش دوباره موفق به انتخاب مجدد در دور دوم نشدند.

جان اف کندی، یکی از روسای جمهور ایالات متحده، پیش آن که بتواند برای انتخاب مجدد اقدام کند ترور شد.

طولانی‌ترین برهه تاریخ ایالات متحده که طی آن تمام روسای جمهور دو دوره خود را تکمیل کردند در فاصله سال‌های ۱۹۳۲ تا ۱۹۷۶ بود.

آخرین رئیس جمهوری که نتوانست برنده انتخابات برای دور دوم باشد، جورج اچ دبلیو بوش است که در سال ۱۹۹۲ به بیل کلینتون باخت.

اکنون ۲۸ سال است که روسای جمهور ایالات متحده برنده انتخابات هر دو دوره خود بوده‌اند. در ماه نوامبر رئیس جمهور دونالد ترامپ به مصاف جو بایدن در انتخابات سراسری رئیس جمهوری خواهد رفت و می‌خواهد برنده دور دوم انتخابات خود باشد.

در ادامه روسای جمهوری که دور دوم انتخابات را از دست دادند، از نظر می‌گذرانیم.

جان آدامز

اولین رئیس جمهور ایالات متحده که نتوانست برنده دور دوم انتخابات شود، جان آدامز بود که همچنین اولین معاون اول رئیس جمهور کشور نیز بود.

وقتی این منصب در سال ۱۷۸۹ خلق شد، جورج واشنگتن افتخار تکیه بر این کرسی را به عنوان اولین رئیس جمهور کشور پیدا کرد، و آقای آدامز به عنوان معاون اول او مشغول شد.

بعد از تکمیل دو دوره آقای واشنگتن، آقای آدامز از جانب حزب فدرالیست در انتخابات شرکت کرد و برنده منصب ریاست جمهوری شد.

طی ریاست جمهوری خود، آقای آدامز وارد جنگ‌های کذایی با فرانسه شد چون آن کشور یک کشتی تجاری را در بندری در نیویورک ضبط کرد.

او در انتخابات بعدی، بعد از دو کاندیدای حزب جمهوری‌خواه، در مقام سوم ایستاد و آن سال توماس جفرسون رئیس جمهور جدید کشور شد.

جان کوئینسی آدامز

شخص دیگری از خاندان آدامز که نتوانست در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری خود پیروز شود، جان کوئینسی آدامز بود.

آقای آدامز بزرگ‌ترین پسر دومین رئیس جمهور ایالات متحده و ششمین نفری بود که این منصب را عهده‌دار شد.

طی ریاست جمهوری او شکاف‌های عظیمی در حزب جمهوری‌خواه دموکراتیک که حزب او بود بروز داد و جلوی انجام هر کار چشمگیری را به دست او گرفت.

این حزب بعد از شکست آقای آدامز در انتخابات دور دوم انشعاب یافت و دو حزب دموکرات و حزب ویگ تشکیل شدند.

آقای آدامز دومین رئیس جمهور ایالات متحده بود که نتوانست در انتخابات دور دوم پیروز شود که یعنی در آن زمان دو رئیس جمهور آدامز تنها افرادی بودند که نتوانستند برای دور دوم اداره کشور را بر عهده بگیرند.

گرور کلیولند و بنجامین هریسون

مارتین فن بیورن رئیس جمهور بعدی بود که نتوانست در سال ۱۸۴۰ برای بار دوم انتخاب شود، اما گرور کلیولند ثابت کرد باخت در انتخابات جلوی تکیه زدن به منصب ریاست جمهوری برای دور دوم را نمی‌گیرد.

آقای کلیولند از حزب دموکرات بعد از پیروزی در انتخابات‌های ۱۸۸۴ و ۱۸۹۲، ۲۲مین و ۲۴مین رئیس جمهور ایالات متحده شد.

او در سال ۱۸۸۸ نیز برنده آرای عمومی شد اما آرای الکترال را به بنجامین هریسون باخت که برای چهار سال بعد رئیس جمهور شد.

انتخابات ۱۸۸۸ خیلی نزدیک بود و در ۱۸۹۲ آقای کلیولند آقای هریسون را شکست داد تا دوباره بر منصب ریاست جمهوری تکیه زند و موجب شود آقای هریسون پنجمین رئیس جمهوری باشد که نتواند در دور دوم انتخابات پیروز شود.

ویلیام هاوارد تفت

ویلیام هاوارد تفت رئیس جمهور بعدی ایالات متحده بود که ۲۰ سال بعدتر در ۱۹۱۲ نتوانست برنده دور دوم انتخابات خود باشد.

آقای تفت از حزب جمهوری‌خواه تنها فرد در تاریخ ایالات متحده است که هم‌زمان هم منصب ریاست جمهوری کشور و هم منصب قاضی ارشد و ریاست دیوان عالی ایالات متحده را عهده‌دار بود.

آقای تفت به عنوان رئیس جمهور گفت هیچ فرد آفریقایی-امریکایی را به شغل‌های فدرال منصوب نخواهد کرد و اکثر مقامات سیاه‌پوست را در جنوب کشور از کارشان عزل کرد.

او در دید اکثر مورخان به عنوان رئیس جمهوری معمولی شناخته می‌شود چرا که در چهار سال حکومت او هیچ اتفاق قابل ملاحظه‌ای رخ نداد.

او از ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۳ به عنوان رئیس جمهور خدمت کرد تا در انتخابات ۱۹۱۲ ریاست جمهوری را به وودرو ویلسون باخت.

هربرت هوور

هربرت هوور در سال ۱۹۲۸ به ریاست جمهوری برگزیده شد و با احیای اقتصاد کشور بعد از فروپاشی بازار سهام در سال ۱۹۲۹ مواجه شد.

آقای هوور به عنوان رئیس جمهور علی‌رغم فشار برای ممنوعیت نوشیدنی‌های الکلی در ایالات متحده، شاهد رای نمایندگان مجلس به ابطال قانون ممنوعیت الکل بود.

ریاست جمهوری او تحت سایه رکود اقتصادی ۱۹۲۹ قرار گرفت و اکثر وقت خود را صرف بهبود وضعیت اقتصادی کشور کرد.

اقتصاد کشور تا انتخابات سال ۱۹۳۲ احیا نشد که موجب باخت او به فرانکلین دی روزولت گشت.

جرالد فورد و جیمی کارتر

جرالد فورد نه تنها نتوانست برنده دور دوم انتخابات ریاست جمهوری باشد بلکه در واقع هیچ وقت برنده آرای عموم مردم در یک انتخابات نشد.

آقای فورد از حزب جمهوری‌خواه بعد از استعفای ریچارد نیکسون به خاطر رسوایی واترگیت، رئیس جمهور ایالات متحده شد.

او از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۷ بر این منصب تکیه زد اما انتخابات ۱۹۷۶ را به جیمی کارتر باخت.

آقای کارتر از حزب دموکرات از ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ رئیس جمهور ایالات متحده بود ولی در انتخابات ۱۹۸۰ به رونالد ریگان باخت.

علی‌رغم آن که جرالد فورد هیچ وقت برنده انتخابات ریاست جمهوری نبود، اما باخت آقای کارتر بدین معنی بود که برای اولین بار، دو رئیس جمهور ایالات متحده پشت سر هم از پیروزی در دور دوم انتخابات باز ماندند.

جورج اچ دبلیو بوش

جورج اچ دبلیو بوش آخرین رئیس جمهوری است که از پیروزی مجدد در انتخابات بازماند. او در انتخابات ۱۹۹۲ به بیل کلینتون از حزب دموکرات باخت.

آقای بوش ۴۱مین رئیس جمهور ایالات متحده و دبیر سیا در فاصله سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۰ بود.

او از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۹، در دوران ریاست جمهوری آقای ریگان نیز معاون اول او بود.

آقای بوش به عنوان رئیس جمهور در جنگ خلیج شرکت کرده و قانون حفاظت از آمریکاییان با معلولیت را در سال ۱۹۹۰ امضا کرد.

در سال ۲۰۰۰، پسر او جوج دبلیو بوش به ریاست جمهوری انتخاب شد و دو دوره خود را تکمیل کرد و بعد از او باراک اوباما ریاست جمهوری ایالات متحده را عهده‌دار شد.