ترکان: دولتِ خودشان بود، با آمریکا مشکلی نبود

آرمان ملى -اکبر ترکان: برخي جريانات مي‌خواهند اينگونه به جامعه القا کنند که تمام نارسايي‌هاي کشور مربوط به قوه مجريه است که رياست آن با آقاي حسن روحاني است.

البته اين حرف را با بررسي کارشناسي بيان نمي‌کنند بلکه اين مساله در ادامه رقابت‌هاي انتخاباتي سال 96 است. اين رقابت‌ها آن زمان جنبه رقابت سياسي داشت و اکنون جنبه تسويه‌حساب پيدا کرده است.

لذا به‌طور طبيعي رقابت‌هاي آن دوره تبديل به برخي تسويه‌حساب‌هايي شده که بر آن مبنا اين حرف‌ها را مي‌زنند. منتها کسي نمي‌تواند منکر اين مساله شود که فشارهاي بين‌المللي از جانب ايالات‌متحده آمريکاست.

اينکه ما نمي‌توانيم نفت بفروشيم، کالاهايمان را به‌آساني در بازارها صادر کنيم، مجبور به فروش کالاهايمان به قيمتي ارزان‌تر هستيم، بالاجبار کالاهاي موردنظر را به قيمت‌هاي گران‌تر بخريم و براي جابه‌جايي پول در نقاط مختلف دنيا بعضي اوقات تا 15 درصد هزينه بدهيم کشور را فقير مي‌کند.

ارزان فروختن کالاهاي ايراني و گران خريدن نيازها و 15درصد جابه‌جايي پول موجب مي‌شود که بخشي از منابع از دستمان برود که همين امر باعث صدمه وارد شدن به اقتصاد کشور مي‌شود.

در مورد بودجه کشور نيز بايد اذعان داشت هزينه‌هايي که در بودجه پيش‌بيني مي‌کنيم بيش از درآمدهايي مالياتي کشور است. در نتيجه کسري آورده و به استقراض روي مي‌آوريم.

استقراض يعني خلق پول؛ حال مي‌خواهد اين استقراض توسط شرکت‌هاي دولتي يا دولت باشد. اين خلق پول موجب تورم و افزايش سطح عمومي قيمت‌ها مي‌شود و فشارها را مضاعف مي‌کند.

لذا تاثير تحريم‌هاي بين‌المللي بسيار بيشتر از عملکردها و تصميمات داخلي بوده است. اثرات تصميمات دولت، وزرا و کابينه چندان بزرگ نيست که فکر کنيم مي‌تواند آثار تحريم‌ها، عدم صادرات نفت، پتروشيمي، فولاد و فلزات را خنثي کند.

از طرفي عدم تصويب FATF نيز باعث اين شده که فشارها به عمليات بانکي کشور تشديد شود. علاوه بر فشارهايي که از تحريم‌ها وارد مي‌شده فشارهاي عدم پيوستن به FATF نيز به آن اضافه شده است. لذا اين تصور که فکر کنيم اينها هيچ تاثيري ندارد و اگر وزيري در دولت بنشيند و تصميمات خوب اتخاذ کند همه اين مسائل را خنثي مي‌کند يا خام است يا از جانب کساني مطرح مي‌شود که مي‌خواهند عوام را از مساله اصلي منحرف کنند.

دولت بايد کوشش کند تا آنجا که ممکن است روابط خود با ساير قوا را درست کند تا برخي اختلافات احتمالي جاي خود را به همکاري دهد. گرچه اين تلاش بايد از سوي ساير قوا نيز صورت بگيرد.

وقتي آقاي قاليباف رئيس مجلس شد و روساي کميسيون‌ها مشخص شدند؛ همه کميسيون‌ها با هم به رئيس‌جمهور نامه نوشته و تقصيرها را متوجه دولت کردند. اين نشان داد که اينها هنوز بررسي نکرده و ناآشنا به صورت مساله کشور همه تقصيرات را به گردن دولت انداخته‌اند.

اينها فکر مي‌کنند با تخريب مي‌توانند کاري از پيش ببرند. خب «گر تو بهتر مي‌زني بستان بزن» آقاي علي مطهري اخيرا حرف خوبي زده که تا زماني که همه کشور صد‌درصد به‌طور کامل دست اين طيف نيفتد، نمي‌گذارند کار کشور جلو برود. اما اگر همه چيز را دست خودشان بدهيم، مي‌روند و به اسم حرکت عزتمدارانه همه روابط بين‌المللي و موافقت‌ها را گرفته و حل مي‌کنند. اما اگر از جناح رقيب کسي وارد شود اجازه کار به او نمي‌دهند. پس بايد همه چيز را در اختيار آنها قرار دهيم تا درست کنند.