اعتراض به اصرار نهادهاى تبليغاتى براى برگزارى مراسم هاى مذهبى و انقلابى در دوره كرونا

روزنامه جمهورى اسلامى در سرمقاله خود نوشت:

برگزاري جشن در يکي از مراکز تجمع مشهد همزمان با اوج شيوع ويروس کرونا در اين شهر با محوریت سازمان تبلیغات اسلامی، اعتراض‌هاي شديدي را برانگيخته است. اخيراً نيز موضوع برگزاري راه‌پيمائي 13 آبان با اصرار شوراي هماهنگي تبليغات اسلامي مشکل‌ساز شده بود که با هشدار مقامات بالا ظاهراً تا حدودي برطرف شده است.

در مورد مراسم جشن مشهد، تمام ارگان‌ها و نهادها معترضند و مي‌گويند بدون مجوز بوده و سازمان تبليغات مي‌گويد مجوز شفاهي داشتيم! سخنگوي وزارت بهداشت مي‌گويد اين کار، خلاف بوده و يک جنايت است، چون موجب ازدياد سرايت کرونا مي‌شود.

در مورد راه‌پيمائي 13 آبان هم شوراي هماهنگي تبليغات اسلامي اصرار بر برگزاري آن در سراسر کشور داشت ولي مسئولين وزارت بهداشت و ستاد ملي مقابله با کرونا بشدت با آن مخالفت کردند و برگزاري آن را خلاف ضوابط اعلام شده براي مقابله با کرونا دانستند.

در تهران و مشهد و چند شهر ديگر در ماه‌هاي اخير، تجمعاتي به بهانه‌هاي مختلف عزا و شادي برگزار شدند که صاحبنظران بهداشتي آنها را نوعي قتل‌عام مي‌دانستند و هشدار دادند که اين تجمعات براي سلامت عمومي جامعه همانند سم مهلک است و حالا که مدتي از آن وقايع گذشته، با مرگ 415 نفر در يک روز، درستي آن هشدار به اثبات رسيده است. بسيار عجيب است که مسئولان اصلي حفاظت از سلامت عمومي جامعه با صراحت اعلام مي‌کنند برگزاري اين قبيل تجمعات در حکم قتل‌عام مردم است ولي عده‌اي بدون اعتنا به اين هشدارها هر کاري دلشان بخواهد انجام مي‌دهند! از افراد عادي انتظار زيادي نمي‌توان داشت ولي سازمان‌هائي همچون سازمان تبليغات اسلامي و شوراي هماهنگي تبليغات اسلامي که فلسفه وجودیشان تقويت جبنه‌هاي معنوي جامعه است و هدايت فکري مردم را برعهده دارند، چرا نسبت به مصالح عمومي بي‌توجهي مي‌کنند؟

ترديدي وجود ندارد که تعظيم شعائر ديني اعم از برگزاري جشن‌ها و ساير تجمعات لازم است، کمااينکه نشان دادن مخالفت با جرثومه فسادي مثل آمريکا از واجبات است، ولي ترديدناپذيرتر از اينها وظيفه‌ايست که همگان به‌ويژه مسئولين در زمينه حفاظت از سلامت مردم برعهده دارند. اگر مردم نباشند، فلسفه وجودي اين سازمان و آن شورا و آن وزارت‌خانه و آن نهاد و ارگان چه خواهد بود؟ اين سازمان‌ها با بودجه‌هاي کلاني که هزينه مي‌کنند، به جاي آنکه درصدد نماياندن خود به عنوان اينکه فلان جشن يا مراسم را برگزار کرده‌ايم باشند، بايد به عوارض منفي اين اقدامات خود بيانديشند. وقتي کرونا بدون آنکه با کسي تعارف کند، مشغول قتل‌عام مردم است و بالاترين مقام نظام، مسئولين ستاد ملي مقابله با کرونا را براي تأکيد به آنها جهت تقويت مقابله با اين خطر جدي فرا مي‌خواند، آيا منطقي است که اين سازمان‌ها و نهادها با پول بيت‌المال اقدام به کارهائي کنند که خلاف مصوبات ستاد است؟!

لحظه‌اي به استيصال مسئولين سلامت مردم در مراکز پزشکي فکر کنيد. آنان هر روز با فرياد بلند اعلام مي‌کنند بيمارستان‌ها ظرفيت افزايش بيماران کرونائي را ندارند و پزشکان و پرستاران و ساير عوامل درماني طاقت تحمل رسيدگي به بيماران بيشتر را از دست داده‌اند. مشکلات دارو، اکسيژن و تجهيزات لازم براي درمان بيماران کرونائي يک واقعيت جدي است. در اين شرايط سخت و بحراني، چرا اين سازمان‌ها به جاي تلاش براي رعايت دستورالعمل‌هاي ستاد ملي مقابله با کرونا، درست در جهت عکس آن عمل مي‌کنند؟

اگر بخواهيم به اين ماجرا به صورت يکطرفه نگاه نکنیم، بايد از وزارت بهداشت و ستاد ملي مقابله با کرونا نيز بخواهيم در نظارت بر اجراي مصوبات ستاد و دستورالعمل‌هاي بهداشتي مرتبط با کرونا جدي باشند. واقعيت اينست که اين تخلفات، نتيجه عدم نظارت است و مسئولين مربوطه بايد پاسخگو باشند. تشکيل قرارگاه عملياتي نيز فقط در صورتي کارساز است که مسئولين آن با جديت به وظايف خود عمل کنند. اگر اين قرارگاه هم به تذکر و نصيحت اکتفا کند، هيچ مشکلي حل نخواهد شد و بايد منتظر شديدتر شدن بحران کرونا باشيم.