ازدحام دستفروش‌ها در مترو به وقت 6 عصر!

روزنامه ایران در گزارشی میدانی از نقاط مختلف تهران به چگونگی رعایت محدودیت های کرونایی پرداخت و نوشت:

تقریبا ۱۰ روز از اجرای محدودیت های ویژه از ساعت ۶ بعد از ظهر می گذرد؛ زمان کار ناوگان حمل و نقل عمومی نیز به ساعت ۲۰:۳۰ کاهش یافته است. تا دو روز دیگر هم محدودیت های سختگیرانه دیگری در شهرها اعمال خواهد شد. با وجود این شهرنگاری از یک محدوده تهران در ساعت ۶ بعداز ظهر به بعد نشان می دهد که اغلب مردم همچنان نسبت به کرونا بی تفاوت اند!

ساعت ۶ بعدازظهر خیابان شهید بهشتی

هجوم خودروها برای بازگشت به خانه، ترافیک سنگینی را در این خیابان رقم زده است. ورودی های مترو بشدت شلوغ است و بیشتر خودروهای تک سرنشین، بدون ماسک در حرکتند. یک فاصله تقریبا ۵۰۰ متری بیش از ۴۵ دقیقه طول می کشد. راننده ها می گویند که قبل از اجرای محدودیت ها، این خیابان در این ساعت به این شلوغی نبوده، اما حالا اغلب مردم ساعت بازگشت را ۶ انتخاب کرده اند و تا پایان ساعت کاری مترو، (حدودا ۹ شب) این ترافیک ادامه دارد.

مردم البته هنوز به نظم این ساعت عادت نکرده اند. برخی هم منتظر محدودیت های جدید مانده اند. خبری از اتوبوس های ویژه در این ساعت نیست و جز تعداد انگشت شماری، هیچ کس در ایستگاه اتوبوس نایستاده است. دکه های مطبوعاتی بشدت شلوغ است. تعدادی مشتری بدون ماسک مشغول کشیدن سیگارند. نمایشگاه های ماشین اغلب بازند، می گویند مشتری حضوری نداریم. کارگر یکی از نمایشگاه دارها می گوید: به من گفته اند، برو خانه باز شد دوباره برگرد، شب ها هم تا ۱۲ شب مشغول تمیز کردن نمایشگاهم، این چند روز هم با بدبختی خودم را به کرج رسانده ام. مترو تعطیل می شود، من چه گناهی کرده ام؟

ساعت ۶:۴۵ پل حافظ

ترافیک خودروها همچنان ادامه دارد. خودروها در هم قفل شده اند. راننده ها عصبی و کلافه اند. اغلب شیشه خودروها تا انتها بالاست. مسافربرهای شخصی ۳ مسافر را عقب سوار کرده اند. تاکسی ها اما طبق قانون عمل می کنند.یک نفر بدون ماسک کنار خیابان منتظر تاکسی است. تقریبا هیچ خورویی برایش نمی ایستد نزدیک ۹۰ درصد عابران ماسک زده اند. شهروندی می گوید: «وقتی محدودیت می گذارند، همه باید رعایت کنند، خب این چه وضعی است، این همه خودروی شخصی تک سرنشین، مگر نمی گویند آلودگی هوا کرونا را تشدید می کند؟ مترو شلوغ است، خیابان شلوغ است، انگار همه بیرونند!»

ساعت ۷:۱۵ خیابان انقلاب به سمت چهارراه ولیعصر

ترافیک خودروهای شخصی همچنان ادامه دارد. پیاده روها مملو از جمعیت است. مغازه های کت و شلوار فروشی همچنان بازند. همه رستوران ها و پیتزا فروشی ها هم درهایشان را باز گذاشته اند. عابری می گوید «که تا ۱۲ شب وضعیت همین است. برای جذب همین یکی- دو مشتری هم باز می مانند. برعکس اینجا میدان شهدا تا کلاهدوز را که بروید، جگرکی ها و پیتزافروشی ها تا نیمه های شب هم مشتری دارند!»

ساعت ۷:۳۰ متروی چهارراه ولیعصر

جمعیت فوج فوج از ورودی های مختلف ایستگاه بیرون می آید. پله های برقی کاملا پر شده و مردم در کنار هم ایستاده اند. تا آخرین قطار یک ساعت دیگر باقی مانده، واگن ها اما به سمت جنوب کاملا پر شده اند. قطار که می رسد، مسافران به سمت درها هجوم می برند. هیچ جایی برای ایستادن نیست. صندلی ها کیپ تا کیپ پر است. دستفروش ها اجناسشان را از دست مشتری ها می گیرند و همچنان مشغول تبلیغ اند. چند نفر به هوای واگن خلوت تر می ایستند، اما چند دقیقه بعد، همان تصویر تکرار می شود، مسافرها قید جانشان را می زنند، چند نفر همدیگر را هل داده و به زور سوار می شوند. یک صندلی که خالی می شود، ۵ نفر به سمتش خیز بر می دارند. مردم اعتنایی به کرونا نمی کنند. می گویند ماسک زده ایم.

دستفروش ها همچنان مشتری دارند. یک نفر به هوای پول خرد از سر واگن تا انتها، ۱۰ هزار تومانی اش را دست به دست می کند تا بالاخره یک دستفروش دیگر می رسد و کارت می کشد. قطار که می ایستد، دستفروش ها با چمدان های بزرگشان بیرون می آیند. در گوشه انتهایی ایستگاه مشغول مرتب کردن اجناسشان هستند که مامور زن مترو از راه می رسد. با لحن ملایمی می گوید که من همجنس تان هستم، زودتر جمع کنید و بروید تا مردها نرسیده اند، اما زن ها سریع گارد می گیرند و شروع می کنند به عجز و ناله کردن! یک نفر می گوید: «کار نکنم بچه هایم از گرسنگی می میرند، حقوق ثابت ات را به من بده تا بروم در خانه استراحت کنم!» مامور زن می گوید: «هفته آینده دولت به حسابتان پول می ریزد، فقط زودتر بروید» در همین یک گوشه تقریبا ۶۰ نفر ایستاده اند.

ساعت ۸:۲۰ شب تئاتر شهر

مسافران مترو با عجله بیرون می آیند. خبری از تاکسی های خطی نیست. جمعیت سرگردان پیدا کردن یک تاکسی اند. آنها هم که ایستاده اند دربست می برند. مسافری با عصبانیت شروع می کند به داد زدن، «این هم وضع ما! چطوری به خانه بروم؟! خودم را به زور اینجا رساندم تا به اتوبوس بعدی برسم. نمی دانم می رسم یا نه» دستفروش ها دورتادور ایستگاه مترو و کنار خیابان بساط پهن کرده اند. از مانتو، پالتو و کراوات گرفته تا تجهیزات موبایل، اما سردی هوا لبوفروشی ها را از همه پررونق تر کرده است! آن سوی خیابان ساندویچی ها هم پر از مشتری اند. یکی از دستفروش ها می گوید: «از صبح ۵-۶ مشتری بیشتر نداشته، مردم حوصله ایستادن هم ندارند. پول به ما بدهند، خانه می مانیم، نباشد، وضع همین است، هفته آینده هم همین جا بساط می کنیم!»

ساعت ۸:۴۵ میدان هفت تیر

سمت راست خیابان در یک فاصله یک کیلومتری، رگال های پالتو و بساطی های لباس و روسری خودنمایی می کند. دستفروشان بی فاصله بساط پهن کرده اند. یک مشتری برای خرید یک گل سر ۱۰ هزار تومانی چانه می زند. «از خانه خواهرم بر می گشتم، هوس خرید کردم. خب اگر نباشند ما هم نمی خریم. کرونا را بهانه کرده اند، جنس مغازه ها گران شده، تازه اگر جنسی پیدا کنی، این دستفروش ها نباشند، از کجا بخریم!» مغازه ها اغلب بسته اند، اما مشتری ها می گویند: «همین جنس ها مال مغازه هاست.»

مدیرعامل اتوبوسرانی تهران می گوید که تعداد مسافران اتوبوس از ۸۰۰ هزار نفر چند ماه گذشته به حدود ۵۰۰ هزار نفر کاهش یافته است، درحالی که تعداد مسافران پیش از آمدن کرونا حدودا یک میلون و ۸۰۰ هزار نفر بوده است.

محمود ترفع به «ایران» می گوید که بجز خطوط تندرو، ما بقی خطوط اتوبوسرانی در اختیار بخش خصوصی است و این بخش هم به علت کاهش مسافر، بسیاری از اتوبوس ها را از خط خارج کرده. به گفته او، ساعت کار اتوبوسرانی براساس دستورات ستاد از روز شنبه به ساعت ۲۲ شب افزایش می یابد. علاوه بر این از ظرفیت نیروهای نظامی هم از هفته آینده برای رعایت فاصله گذاری استفاده می شود. البته در مترو هم با تقلیل ساعات کاری تعداد مسافران از ۸۵۰ هزار نفر به ۷۵۰ هزار نفر کاهش یافته با این همه، اما از ساعت ۶ بعدازظهر به بعد بازهم ترافیک مسافران دیده می شود.