آماده‌باش کاسبان تحریم

آرمان ملي- محمدهادي عليمرداني: از اولين روز پس از انقلاب، سياست‌هاي ايران و آمريکا در نقطه مقابل يکديگر قرار داشته است. تنش در عرصه بين‌الملل به سود هيچ کشور و حکومتي نخواهد بود. بر همين اساس اولويت همه کشورها تغيير وضعيت مخاطره‌آميز به تعامل است تا به دور از احتمال هرگونه تنش، به عمران و آباداني کشور بپردازند. با اين وجود، عده‌اي در ايران سايه جنگ را بر صلح ترجيح مي‌دهند.

مذاکره‌کنندگان بچه‌هاي انقلاب هستند
عده‌اي تصور مي‌کنند که مذاکره با آمريکا خواست دولت بود اما شواهد حاکي از اين است که مذاکره با حمايت مسئولان رده‌اول کشور انجام شده است. سال 92 رهبر معظم انقلاب در ديدار با دانش‌آموزان و دانشجويان فرمودند:«هيچ‌کس نبايد اين مجموعه‌ مذاکره‌کنندگان ما را با مجموعه‌ شامل آمريکا - همان شش دولت، به‌اصطلاح پنج به‌علاوه‌ يک - سازش‌کار بداند؛ اين غلط است؛ اينها ماموران دولت جمهوري اسلامي ايران هستند، اينها بچه‌هاي خودمان هستند، بچه‌هاي انقلابند؛ يک ماموريتي را دارند انجام مي‌دهند. کار سختي هم هست [که‌] بر عهده‌ اينهاست؛ دارند با تلاش فراوان آن کاري را که برعهده‌ آنهاست انجام مي‌دهند. بنابراين نبايد ماموري را که مشغول يک کاري است و مسئول يک فرايندي است مورد تضعيف يا توهين يا بعضي از تعبيراتي که گاهي شنيده مي‌شود - که اينها سازش‌کارند و مانند اينها - قرار داد؛ نه، اين حرف‌ها نيست.» همچنين سال 94 بود که رهبري با قيد 9 شرط، موافقت خود با مذاکرات ايران و آمريکا را اعلام کردند و در پايان همان سال نيز در پاسخ نامه رئيس‌جمهوري نوشتند: «خرسندي خود را از اينکه مقاومت ملت بزرگ ايران در برابر تحريم‌هاي ظالمانه و تلاش دانشمندان هسته‌اي در پيشبرد اين صنعت مهم و کوشش خستگي‌ناپذير مذاکره‌کنندگان، سرانجام طرف‌هاي مقابل را که برخي از آنان به دشمني با ملت ايران شهره‌اند، وادار به عقب‌نشيني و رفع بخشي از آن تحريم‌هاي زورگويانه کرد، ابراز مي‌دارم.» ايشان در ادامه نيز با اظهارات ديگري حمايت خود را از مذاکره و گروه مذاکره‌کنندگان ابراز کردند. با اين حساب تنها دولت نبود که خواهان مذاکره با دنيا براي رفع مشکلات شده بود و حاکميت به تمامي از قوه‌مجريه حمايت کرد. لازم به ذکر است که پس از بدعهدي دولت ترامپ، دولت به يکي از قيود رهبر انقلاب براي مذاکره عمل کرده و تعهدات خود را کاهش داد.

اميدها را نااميد نکنيد
چندي پيش پروانه سلحشوري نماينده مجلس دهم، در گفت‌وگو با «آرمان ملي» گفته بود: «تصميم‌گيري درباره مذاکرات ايران و آمريکا در اختيار مقام معظم رهبري است و رئيس‌جمهور درباره انجام مذاکرات شخصا اقدام نخواهد کرد اما اصل مذاکره در برجام فراتر از نهادهاي حاکميتي است و بايد نظام به يک نتيجه منطقي درباره مذاکره برسد.» با اين حال برخي اصولگرايان تندرو که بعضا آنها را به کاسبان تحريم نيز مي‌شناسيم، با وجود تمامي اظهارات انقلابي خود، سخناني ضد و نقيض را بيان مي‌کنند. محمود احمدي بيغش، عضو کميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس که در دوره نهم مجلس شوراي اسلامي رد صلاحيت شده بود، در گفت‌وگو با ايسنا با متهم کردن دولت به اميد داشتن به دولت جديد آمريکا گفت: «انشاءا... اين اميدتان نااميد خواهد شد.» با وجود اين موضوع که مذاکره مشخصا تصميم حاکميت بوده است، علت حملات متعدد به دولت در خصوص مذاکره مشخص نيست.

اتهام به دولت، اين داستان: فرار از کشور
احمدي بيغش در اين گفت‌وگو از دستگاه قضا خواست که مراقب مسئولان دولتي باشد و اظهار داشت: «با توجه به اينکه اواخر عمر دولت هستيم و عده‌اي در اين هفت سال چه خود و چه بستگانشان که مستقيم يا رانت‌هاي غيرمستقيم در حق مردم و بيت‌المال خيانت کردند لازم است دستگاه قضائي به‌شدت و با هوشياري کامل آنها را رصد و نسبت به ممنوع‌الخروج کردن آنها اقدام و از فرارشان جلوگيري کند. چند ماه ديگر که دولت تمام شد نياييد تذکر و اخطار دهيد که فلان‌کس دزدي کرد و فرار کرد. از امروز بايد راه فرار را بر روي آنها بست و آنها را به پاي ميز محاکمه کشاند.» خطاب قرار دادن دولت با چنين لحن توهين‌آميزي از سوي نمايندگان مجلس، ديگر امري عادي تلقي مي‌شود. اين توهين‌ها با وجود تذکرات مکرر رهبر انقلاب، همچنان ادامه دارد. به‌نظر مي‌رسد تا زماني که دستگاه قضا با اين رويکرد مقابله نکند، تضعيف دولت با توهين و اتهام ادامه خواهد داشت. کساني که در مجلس از حفظ منافع کشور صحبت مي‌کنند، چگونه حاضر به توهين مکرر به بازوي اجرائي کشور مي‌شوند؟ چنانچه اين روند ادامه داشته باشد، بايد در نيت اين افراد شک کرد.