صدا و تصويرتان هست، با بدگويى از برجام فقط آبروى خودتان را مى بريد!

روزنامه جمهورى اسلامى در سرمقاله امروز خود نوشت:

با شکست کامل «دونالد ترامپ» در انتخابات رياست جمهوري آمريکا و به قدرت رسيدن «جو بايدن» بار ديگر بازار مبحث «برجام» داغ شده است.

اين روزها درباره برجام، قضاوت‌هاي متفاوت صورت مي‌گيرد. عده‌اي آن را علت مشکلات اقتصادي کشور مي‌دانند و عده‌اي درست در نقطه مقابل قرار دارند و برجام را فتح‌الفتوح مي‌نامند. از همان ابتداي پا گرفتن برجام گفتيم و نوشتيم و افراد ديگري نيز گفتند و نوشتند که برجام، نه فتح‌الفتوح است و نه ترکمانچاي، بلکه حداکثر چيزي بود که در سال 1394 مي‌توانستيم در يک مصاف سياسي بين‌المللي به دست بياوريم.

روشن‌ترين دليل بر اينکه برجام در شرايط 1394 حداکثر چيزي بود که مي‌توانستيم به دست بياوريم و به همين دليل بايد آن را پديده‌اي مثبت تلقي کرد، اينست که با امضاء شدن اين معاهده بين‌المللي، ايران توانست مقادير زيادي از دارائي‌هاي بلوکه شده خود در آمريکا را آزاد کند و آنها را در قالب ده‌ها ميليارد دلار به کشور برگرداند. توانستيم توليد نفت را به سه ميليون بشکه در روز برسانيم. دولت توانست ارزش پول ملي را در سال‌هاي 94 تا 97 که سال خيانت ترامپ به برجام است، حفظ کند.

در سال‌هاي 92 تا 97 يعني تمام چهار سال دولت اول رئيس‌جمهور روحاني و يکسال از دومين دولت وي، اقتصاد کشور از ثبات قابل قبولي برخوردار بود و مبادلات تجاري ميان ايران و ساير کشورها بطور عادي جريان داشت. همين موفقيت‌ها بودند که موجب شدند آقاي روحاني در انتخابات دشوار 1396 بار ديگر با استقبال مردم مواجه شود و با بيش از 24 ميليون رأي به پيروزي برسد.

اين واقعيت‌ها نشان مي‌دهند برجام نه‌تنها عامل مشکلات اقتصادي نيست بلکه باعث ايجاد گشايش اقتصادي شد. پذيرش برجام توسط رهبري، مجلس و دولت، به معناي اين بود که اين اقدام براساس تصميم نظام صورت گرفت کمااينکه تمام فعالان سياسي در آن زمان با ارسال پيام به رهبري و دولت و با اعلام موضع صريح در مصاحبه‌ها و سخنراني‌ها حمايت خود از برجام را نشان دادند که در روزنامه‌ها و فيلم‌ها و نوارها ثبت و ضبط است. اينها اسنادي هستند که قابل انکار نيستند و کساني که امروز به اقتضاي منافع سياسي خود، درصدد بدگوئي از برجام برمي‌آيند، با توجه به اسنادي که از آنها موجودند و صدا و چهره آنها را به رخ مي‌کشند، فقط آبروي خود را مي‌برند. با اين منفي‌بافي‌ها البته واقعيت تغيير نمي‌کند و کسي نمي‌تواند آثار مثبت برجام را انکار کند.

با توجه به اين واقعيت‌هاي غيرقابل انکار، آنچه موجب پيدايش مشکلات اقتصادي کشور شد، برجام نيست بلکه کساني هستند که به برجام لگد زدند و تلاش کردند آن را از کار بيندازند. در رأس اين افراد، ترامپ رئيس‌جمهور آمريکا قرار دارد و اهرم‌هاي تقويت‌کننده او، رژيم صهيونيستي و ارتجاع عرب در خارج از ايران و عناصر ضدبرجام در داخل ايران هستند. صهيونيست‌ها و ارتجاع عرب با فشارهاي سياسي و خرج کردن پول‌هاي هنگفت، ترامپ را به خارج ساختن آمريکا از برجام تشويق کردند و مخالفان داخلي برجام که به حق عنوان «کاسبان تحريم» زيبنده آنانست، با تبليغات و اقدامات و بهانه‌تراشي‌ها به ترامپ در انجام اين کار خلاف کمک کردند. پيامد خروج آمريکا از برجام، تحريم‌هاي حداکثري بود که دو هدف داشت، يکي ايجاد مشکلات اقتصادي براي مردم ايران و ديگري تسليم شدن ايران در برابر ترامپ. هدف دوم، توهمي بيش نبود و مي‌بينيم که ترامپ به جاي اينکه ايران را به شکست بکشاند، خود دچار شکست شد. ولي هدف اول که ايجاد مشکلات اقتصادي براي مردم ايران بود با تحريم‌ها تحقق يافت که نتيجه آن، عدم امکان فروش نفت و تبادل تجاري و مشکلات بانکي و ساير مضايق است. ماجراي عدم پذيرش FATF هم مزيد بر علت شد و مشکلات را تشديد کرد.

درباره بايدن، نه بايد خوشبينانه قضاوت کنيم و نه بدبينانه. بايد تا استقرار او در کاخ سفيد صبر کنيم و ببينيم او به وعده‌هايش مبني بر بازگرداندن آمريکا به برجام و رفع تحريم‌ها عمل مي‌کند يا نه. اگر عمل کرد، طبعاً هرکس که دلسوز مردم است، از اينکه گشايشي در زندگي مردم به خاطر رفع تحريم‌ها ايجاد مي‌شود بايد استقبال کند. و اگر به وعده‌هايش عمل نکرد، همه متحد و منسجم در برابر او مي‌ايستيم همانطور که در برابر ترامپ ايستاديم. ما ملتي هستيم که در برابر زورگوئي‌ و قلدري مي‌ايستيم و در مسير احقاق حقمان هرگز کوتاه نمي‌آئيم.