اعداد و ارقامی که هشدار یک فاجعه را می‌دهد!

بر حسب گزارش های مسئولان افزون بر ۵۰۰ هزار دانش آموز استان سیستان و بلوچستان از نعمت برخورداری از گوشی هوشمند، تبلت، اینترنت و ارتباطات محرومند.این اعداد و ارقام که حدود نیمی از دانش آموزان استان را شامل می‌شود، هشدار یک فاجعه را می دهد، سیستان و بلوچستان گرچه از نظر کرونا در وضعیت بهتری نسبت به دیگر استان‌ها قرار دارد اما از نظر آموزش و پرورش وضعیت فراتر از قرمز است.

به گزارش ایسنا در اوایل سال تحصیلی جاری مسئولان آموزش و پرورش گزارش دادند که حدود ۴۰۰ هزار دانش آموز سیستان و بلوچستان به تلفن هوشمند و تبلت دسترسی ندارند و اخیرا نیز وزیر ارتباطات عنوان کرد که افزون بر ۱۰۰ هزار دانش آموز در این استان از دسترسی به اینترنت و آموزش های مجازی محروم هستند.

بیماری ویروسی کرونا که از سال قبل در کشور و منطقه سیستان و بلوچستان جولان می دهد، بسیاری از ضعف‌ها و کمبودهای آموزشی در این منطقه را نمایان ساخته است.

سابق بر این گفته می شد که مدارس کپری و غیراستاندارد در کیفیت پایین آموزشی دخیلند، اما بیماری کرونا از سال قبل تاکنون نشان داده که علاوه بر کمبود فضاهای آموزشی و معلم، در آموزش های مجازی در این استان باید شاهد رخداد فاجعه باشیم.

حقیقتا فاجعه خاموش آموزشی برای سیستان و بلوچستان مظلوم و محروم در راه است. فاجعه دانش آموزانی که به دلیل نبود امکانات هیچ بهره‌ای از آموزش مجازی نبرده‌اند.

امسال نیز آموزش‌ها با همان بی کیفیتی و ضعف ها آغاز و همچنان متزلزل تر از قبل تداوم دارد و تاسف بار است که برخی مسئولان آموزش و پرورش بر این ضعف ها چشم بر بسته اند.

محمدامین میربلوچزهی رئیس شورای روستای شوگه خاش سیستان و بلوچستان گفت: آموزش ها در مدارس روستایی واقعا ضعیف بوده و با تک معلم و آمار بالای دانش آموزی و حضوری کردن آموزش ها در مناطق روستایی به دلیل نداشتن تلفن هوشمند و اینترنت و ارتباطات و به بهانه اینکه تجمع در مدارس روستایی کمتر از شهر بوده، نوعی کم‌لطفی در حق دانش آموزان روستایی است.

وی اظهار کرد: در روستای شوگه و روستاهای همجوار حقیقتا آموزش ها از کیفیت پائینی برخوردار است، زیرا کلاس درس در فضایی بی کیفیت بوده و علاوه بر آن مردم این روستاها به دلیل فقر مالی توانایی خرید تلفن هوشمند و تبلت ندارند و تنها معلم این روستا باید تلاش کند که حدود ۳۰ دانش آموز را در شیفت عصر هر روز آموزش دهد و این در حالیست که در شرایط قرمز و هشدار بیماری کرونا نیز آموزش ها دو هفته و چهار هفته مداوم تعطیل شدند که این موضوع لطمه بزرگی به آموزش دانش آموزان وارد کرده است.

میربلوچزهی ادامه داد: این موضوع برای سایر مدارس روستایی شهرستان خاش نیز صادق است و باید برای جبران این ضعف و کمبودها دولت و وزارت آموزش و پرورش با قاطعیت پای کار بیاید.

وی اظهار کرد: دانش آموزان روستایی خاش چشم انتظار نگاه سرشار از مهر خیران و نهادهای انقلابی مانند سپاه، بنیاد مستضعفان، بنیاد برکت و ستاد اجرایی فرمان امام برای تهیه گوشی هوشمند هستند.

کریم بخش کردی تمندانی از فعالان فرهنگی و اجتماعی شهرستان خاش سیستان و بلوچستان نیز در این راستا به خبرنگار ایسنا گفت: هیچ‌کس نمی‌تواند اهمیت نظام تعلیم و تربیت را در توسعه همه جانبه کشور انکار کند.

وی افزود:کووید ١٩ کشور ما را مانند همه دنیا تحت تاثیر قرار داد، ولی شاید بیشترین تاثیر را بر آموزش و پرورش داشت و در استان ما متاسفانه فاجعه ای خاموش را در حال رقم خوردن است.

وی ادامه داد: بر اساس شاخص ها و آمار و اطلاعات رسمی آموزش و پرورش در استان ما سالهاست که از دیگر استان ها عقب مانده است.

وی افزود: از نظر کیفیت آموزشی در رتبه آخر است و بیشترین بازمانده از تحصیل و ترک تحصیل را دارد. این وضع نامطلوب به دلیل فقر و محرومیت، کمبود معلم، مدرسه و امکانات آموزشی است.

کردی اظهار کرد: وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در سفری که به استان داشت و شاید یکی از دلایل مهم این سفر محروم بودن دانش آموزان این استان از امکانات آموزشی مجازی بود، در سخنانی از قول مدیر کل آموزش و پرورش اطلاعات و ارقامی را بیان کرد که حکایت از یک فاجعه دارد. ۱۰۰ هزار دانش آموز آنلاین نیستند، که احتمالا در روستاهایی زندگی می کنند که اینترنت ندارند، ۳۰۰ هزار هم فاقد تبلت یا گوشی هوشمند هستند، البته در ابتدای سال تحصیلی این عدد ۴۰۰ هزار بود.

این شهروند خاشی افزود: شاید آنچه امروز در آموزش و پرورش استان می گذرد فاجعه ای خاموش باشد که آسیب آن در آینده نه چندان دور جامعه ما را تحت تاثیر قرار دهد.

وی گفت: شاید روزی کرونا برود و سلامتی به جامعه برگردد، ولی آموزش و پرورش نحیف و ضعیف ما را چنان بیمار کرده که به آسانی نمی‌توان درمانش کرد و سر پا نگهش داشت، شاید این دانش آموزان روستایی که نه اینترنت دارند و نه تبلت، کودکان کار آینده جامعه باشند، یا جوانان سوخت کش و یا شاید خدای ناکرده گرفتار در دام اعتیاد که به خیل بزهکاران افزوده خواهند شد و هزاران مشکل امنیتی و یا شاید افسرده از اینکه، کرونا آمد تا درب آموزش و مدرسه را فقط به روی آنها ببندد و دیگران با داشتن اینترنت پرسرعت و گوشی و تبلت هوشمند به تحصیل ادامه دهند.