- آیات شفاء ؛ دعاها و آیه های قرآن برای شفای بیماران
- قرص اورژانسی چیست؟ نحوه مصرف، زمان مناسب و عوارض جانبی
- هپاتیت ب (B) چیست و چقدر می تواند خطرناک باشد؟ + علائم و تشخیص و درمان
- قرص کلسیتریول چیست؟ / داروی تنظیم کلسیم و غدد پاراتیروئید و سلامت استخوان
- اعلام زمان توزیع واکسن آنفلوانزا ؛ گروههای اولویتدار و کسانی که رایگان دریافت میکنند + لینک سامانه
- شیوه درخواست کارت سوخت جدید + جزئیات، مدارک مورد نیاز و لینک
- چرا زیر چشم سیاه میشود؟ / علت گودی زیر چشم و درمان آن
- برای سرفه چی خوبه !؟ / ۲۵ درمان ساده
- دعای آمرزش و شادی روح اموات: اللّهُمَّ اغفِر لِلمُومِنینَ وَ المُومِنَاتِ وَ المُسلِمینَ وَ المُسلِمَاتِ + ترجمه
دانشمندان پدران بد را به پدران خوب تبدیل کردند!
تبدیلکردن والدین بد به والدین خوب اغلب کار مددکاران اجتماعی و معلمان است اما پژوهشگران دانشگاه هاروارد مدعیاند میتوان راه آسانتری را برای این موضوع در پیش گرفت.
به گزارش ایسنا، این دانشمندان مدعیاند کلیدی را در مغز موشهای نر کشف کردهاند که میتواند پدران نامطلوب را به پدرهای خوب تبدیل کند. این تحقیق بر گروهی از عصبها در مغز موشهایی متمرکز بود که با مراقبت پدرانه مرتبط بودند. با تاباندن نور برای تحریک این گروه از سلولهای مغزی، دانشمندان توانستند رویکرد موشهای نر را تغییر دهند.
تفاوتهای آشکاری بین انسان و موشها و در انسانها پیچیدگیهایی شامل تجارب اجتماعی و فرهنگی وجود دارد. با این حال، در سطح اساسی، محققان مدعیاند این مطالعه دیدگاههای کلیدی را در خصوص چگونگی عملکرد مغز با در نظرگرفتن فرآیند والدینبودن ارائه میدهد. همچنین این واقعیت که انسانها نیز پستاندار هستند، بدین معناست که آنها نیز مطمئنا دارای چنین عصبهایی هستند.
در حالی که این مطالعه فقط روی موشهای نر تمرکز کرده است اما میتوان نتایج آن را به آسانی بر مادهها نیز اعمال کرد و این واقعیت که نر و مادهها دارای این مدار مغزی کلیدی هستند، نشان میدهد پدرها نیز میتوانند به خوبی مادران باشند.
در این تحقیق روی گونههایی از موشها تمرکز شد که در آنها، نرها به کودکان دیگر موشها حمله میکردند اما سه هفته پس از جفتگیری با نوع ماده و متولدشدن کودکان خودشان، رفتار خشونتآمیزشان را کاهش دادند.
محققان به دنبال یافتن عصبهای مغزی بودند که شاید مسئول این تغییر رفتار بودند؛ آنها بر ناحیهای موسوم به «فرمونهای حسکننده» متمرکز شدند. این بوها بر رفتار دیگر حیوانات اثرگذار است و به نظر میرسد در جفتگیری نیز نقش مهمی ایفا میکنند.
با نابودکردن سلولهای مغز در این ناحیه، ماهیت خشونتآمیز موشهای نر مجرد به صورت قابلتوجهی کاهش یافت و به جای حمله به موشهای جوان، از آنها مراقبت کردند و حتی لانههایشان را ساختند. برعکس، زمانی که محققان این سلولهای عصبی را در میانه مغز موشهای ماده نابود کردند، مادران به صورت خشنتری رفتار کردند.