- واکنش عضو دفتر رهبری به نقل قول معاون پزشکیان درمورد نظر رهبری درباره قانون تابعیت
- قطعنامه شورای حکام علیه برنامه هستهای ایران تصویب شد / کدام کشورها موافق، مخالف و ممتنع رای دادند؟ + اسامی
- همنشینی پزشکیان و مولوی عبدالحمید وایرال شد (تصاویر)
- تکذیب اقدام کیهان از سوی عضو دفتر رهبری
- دیدار صمیمانه پزشکیان و مولوی عبدالحمید (عکس)
- ظفرقندی: اوایل انقلاب تند و تیز بودیم، فکر میکردیم اگر یک نفر ۹ تا صفت خوب دارد یک صفت بد باید از قطار انقلاب پیاده بشود؛ الان این طور فکر نمیکنم
- بازی هوشمندانه پزشکیان با سعید جلیلی
- این زن وزیر آموزش ترامپ میشود: لیندا مک من در رینگ کشتی کج! (فیلم)
- اعلام تعداد موشک های شلیک شده موفق اسرائیل به ایران
- تصاویر تجمع پرشمار معلمان و فرهنگیان بازنشسته مقابل مجلس
پاشنه آشيل پيروزى رييسى در ١٤٠٠
اعتماد نوشت: «جمعي از نمايندگان مجلس براي دعوت از حجتالاسلام ابراهيم رييسي با هدف شركت در انتخابات رياستجمهوري ۱۴۰۰ از ديگر نمايندگان امضا جمع كردند. آنطور كه گفته ميشود، باني اين دعوتنامه و جمعآوري اين امضاها، حسين جلالي نماينده رفسنجان و انار در مجلس است و تاكنون تعدادي از نمايندگان كه عمدتا از اعضاي جبهه پايداري هستند آن را امضا كردهاند. البته اين عمل با انتقادات برخي نمايندگان هم مواجه شد؛ به نحوي كه آنها باور دارند ورود مجلس به اين صورت در انتخابات آينده باعث انشقاق بين نمايندگان و طيفهاي مختلف اصولگرا ميشود و فضاي سياسي كشور را دچار آشفتگي ميكند.
نكته جالب در اين بين آن است كه بيشتر كساني كه اين روزها از آمدن رييسي حمايت ميكنند در زمره نيروهاي نزديك به جبهه پايداري شناسايي ميشوند؛ براي مثال علاوه بر جلالي از ديگر كساني كه در جمعآوري امضا نقش مهمي داشتهاند افرادي چون مرتضي آقاتهراني، نصرالله پژمانفر و سيدنظامالدين موسوي بودهاند كه جملگي به نيروهاي پايداري شناخته ميشوند.
حمايت نيروهاي پايداري در مجلس از يك نامزد بالقوه انتخابات از يكسو ميتواند باعث تنزيل شأن نمايندگي شود و از سوي ديگر براساس مناسبات سياسي به نظر ميرسد كه براي خود ابراهيم رييسي هم آوردهاي محسوب نميشود زيرا طيف پايداري در ميان اصولگرايان همواره به عنوان يك گروه مورد انتقاد مطرح بوده است و هيچگاه نتوانسته با ديگر اصولگرايان به وحدت بيحرف و حديثي دست يابد...
حال با چنين شرايطي به نظر ميرسد كه حمايت آنها از رييسي ميتواند به پاشنه آشيل اين شخصيت سياسي تبديل شود، زيرا از يك طرف باعث ميشود جامعه رييسي را نيروي پايداري بداند كه باتوجه به نگاه نه چندان مساعد جامعه نسبت به اين گروه سياسي جايگاه سياسي رييسي را تضعيف ميكند و از سوي ديگر با عنايت به نزديكي نسبي رييسي به همه جناحهاي سياسي اعم از اصولگرا و اصلاحطلب انتساب او به پايداريها وجه اعتدالي سياستورزي او را مخدوش ميكند.»