- آیتالله جوادی آملی: اگر مردم گرفتار فقر بشوند، دین از بین خواهد رفت/ آبروریزی پیش زن و بچه قابل تحمل نیست
- مقام سپاه: ۵ ساعت قبل از شروع عملیات علیه اسرائیل از خاک ایران، به کشورها خبر دادیم
- واکنش ایران به خبر آسیب دیدن سامانه های پدافندی در اصفهان
- امیرعبداللهیان: سلاح های مورد استفاده در اصفهان، بیشتر اسباب بازی بچه ها بود
- بمباران سنگین مقر الحشد الشعبی در عراق توسط اسرائیل
- روایت عجیب سیدحسن خمینی از درگذشت پدر و عمویش
- بایدن در حال بررسی گزینه احیای برجام است
- روایت CNN از نتیجه حمله ریزپرنده ها به پایگاه شکاری اصفهان (تصویر)
- حضور خاتمی، سیدحسن خمینی، جهانگیری و علی دایی در مراسم ترحیم همسر مهرعلیزاده (تصاویر)
جعفر محمدی در عصر ایران نوشت: ضرغامی را از بسیاری کاندیداهای مطرح اصولگرا و اصلاح طلب معقول تر می دانم، با این حال اگر از آقای ضرغامی بپرسم که قبل از این چقدر به فکر نَفسِ مردم بودند، پرسش بدی مطرح کرده ام؟ ایشان که همین دیروز از مرز بازرگان وارد ایران نشده است! جناب ضرغامی که سال ها رئیس بزرگ ترین و فراگیرترین رسانه ایران بودند، همان زمان در سطح سازمان تحت ریاست خود، چقدر پا را از گلوی مردم برنداشت تا نفسی بکشند و به قول خودشان کمی زندگی کنند؟!
کارنامه ایشان در صدا و سیما پیش روی ماست و حق داریم بپرسیم که چقدر در آن سال ها، رواداری، چندصدایی و مردم محوری در رادیو و تلویزیون ایران "ارزش" بود؟! چند نفر از مخالفان سیاسیِ جریان فکریِ ضرغامی توانستند در صدا و سیمایی که متعلق به همه مردم ایران است، تریبون داشته باشند؟
آیا آن زمان که نیازی به رأی مردم نبود، سیاست های صدا و سیمای ضرغامی در راستای زندگی و نَفس مردم بود یا جایی بود برای تقویت جناح حاکم و تضعیف رقبا و این وسط، مردم هم هیچ ما هیچ نگاه؟!
چقدر در صدا و سیمای ضرغامی، مردم خود را دیدند و صدای خود را شنیدند و احساس کردند که یک رسانه واقعاً "ملی" دارند؟!
قضاوتی نمی کنم و به مردم می سپارم.