- پاسخ مهم رهبر انقلاب به وزیر دفاع سعودی
- صداوسیما فیلم شهید ستاری را هم سانسور کرد! / این سکانس فیلتر شد
- پزشکیان: ایران و عربستان میتوانند الگویی برای همکاریهای منطقهای باشند
- رهبر انقلاب پس از دریافت پیام پادشاه عربستان: دو کشور میتوانند تکمیلکننده یکدیگر باشند
- نیویورکتایمز: اسرائیل قصد داشت در ماه آینده به تأسیسات هستهای ایران حمله کند اما ترامپ برای مذاکره این حمله را متوقف کرد
- خبرهای مثبت غریب آبادی، معاون وزیر خارجه از احتمال توافق ایران - آمریکا
- واکنش سیدحسن خمینی به وضعیت استقلال
- خبر پزشکیان درباره ادامه مذاکرات ایران - آمریکا
- ترامپ به رهبر ایران ضرب الاجل داده است؟
- خبر جدید سخنگوی قوه قضاییه درباره حکم اعدام تتلو
شنیدن این "فایل صوتی" جرم است!
نواندیش- رضا امیری: نمی دانم چرا با شنیدن اظهارات ظریف ناغافل یاد فیلم سینمایی "دیدن این فیلم جرم است!" افتادم جایی که اختلافات عجیب باعث رو در رویی نهادهای مختلف نظام می شود، این فیلم واقعا زنگ خطری بزرگ است که بارها و بارها در عالم واقع هم به صدا در آمده اما ما به آن بی توجه بوده یا اصلا نسبت به آن سر شده ایم اظهارات ظریف هم هشداری از همین جنس بود تا بلکه این بار پیام اصلی آن را بشنویم.
(صحنه ای از فیلم سینمایی "دیدن این فیلم جرم است!")
فارغ از اینکه این فایل صوتی چگونه به دست شبکه ایران اینترنشنال رسیده و اینکه چه کسانی و با چه اهدافی سعی در انتشار آن در این مقطع زمانی داشتند باید آن را به چشم استخوانی لای زخم دید، اینکه متاسفانه طی تمام این سال ها ما نتوانستیم وحدت رویه و نظری در سیاست خارجی کشور ایجاد کنیم به شکلی که اصلی ترین متولی این حوزه یعنی وزیر امور خارجه این چنین لب به گلایه می گشاید!
نباید از صحبت های ظریف به سادگی گذشت این ماجرا زخمی کهنه است که هر از گاهی سر باز می کند، چرا جمهوری اسلامی ایران با گذشت 42 سال از تاسیس خود همچنان نتوانسته به وحدت نظر و اجماعی در این حوزه برسید، واقعا چرا وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی را به سطح یک کارگزار ساده تقلیل دادیم و فشار را روی او به قدری زیاد کردیم که وی این چنین بدون توجه به مسائل چنین سخنانی به زبان بیاورد.
ظریف پیش تر در ماجرای سفر بشار اسد به تهران که بدون اطلاع وی انجام شده بود نیز مراتب اعتراض خود را به وضوح نشان داد، او این کار را در چندین مقطع دیگر نیز به نمایش گذاشته بود اما متاسفانه هیچ کس به این اعتراضات به چشم زنگ خطری جدی نگاه نکرد.
حالا بار دیگر زنگ خطر پر صدا تر از همیشه به صدا درآمده است اگر علاجی برای این اختلاف این دمل چرکی این استخوان لای زخم پیدا نکنیم دو دستگی میان دیپلماسی و آنچه به قول ظریف میدان خوانده می شود نتیجه ای جز تضعیف هر چه بیشتر کشور و نظام نخواهد داشت، باید هر چه سریع تر فکری به حال این انشقاق کنیم.
