باکتری‌هایی که می‌توانند عامل بروز آلزایمر و پارکینسون باشند

به گزارش ایسنا و به نقل از نوروساینس‌نیوز، پژوهش جدیدی که در "دانشگاه فلوریدا"(University of Florida) انجام شده است، ارتباط میان گونه‌های ویژه‌ای از باکتری روده را با بروز بیماری‌های عصبی نشان می‌دهد.

بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و "اسکلروز جانبی آمیوتروفیک"(ALS)، میلیون‌ها بزرگسال را تحت تاثیر قرار می‌دهند اما دانشمندان هنوز نمی‌دانند که چه عواملی باعث بروز این بیماری‌ها می‌شوند و مانع بزرگی برای ارائه درمان یا اقدامات پیشگیرانه به شمار می‌روند.

پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که افراد مبتلا به این بیماری‌ها، تغییراتی را در ترکیب باکتریایی دستگاه گوارش خود نشان می‌دهند. در هر حال، با توجه به تنوع گسترده میکروب‌ها در بدن انسان، شناسایی باکتری‌هایی که ممکن است با بیماری‌های عصبی در ارتباط باشند، مانند یافتن سوزن در انبار کاه است. پژوهشگران دانشگاه فلوریدا برای یافتن این سوزن، به مکانی غیرمنتظره مراجعه کردند. آنها دستگاه گوارش یک کرم کوچک و نیمه شفاف موسوم به "کرم الگانس"(Caenorhabditis elegans) را مورد بررسی قرار دادند.

این پژوهش جدید برای نخستین بار، ارتباط میان گونه‌های خاصی از باکتری‌ها و نشانه‌های فیزیکی بیماری‌های عصبی را نشان می‌دهد.

"دانیل چز"(Daniel Czyz)، از پژوهشگران این پروژه گفت: بررسی‌ میکروبیوم، روش جدیدی برای ارزیابی علت بیماری‌های عصبی است. ما در این پژوهش توانستیم نشان دهیم که گونه‌های ویژه‌ای از باکتری، در ایجاد این شرایط نقش دارند.

وی افزود: همچنین ما نشان دادیم که برخی دیگر از باکتری‌ها، ترکیباتی تولید می‌کنند که به مقابله با باکتری‌های بد می‌پردازند. پژوهش‌های اخیر نشان داده‌اند که افراد مبتلا به پارکینسون و آلزایمر، تعداد کمی از این باکتری‌های خوب را در بدن خود دارند؛ بنابراین شاید یافته‌های ما بتوانند این ارتباط را توضیح دهند و زمینه‌ای برای پژوهش‌های آینده فراهم کنند.

همه بیماری‌های عصبی را می‌توان با بررسی مشکلات مربوط به کنترل پروتئین‌ها در بدن ردیابی کرد. تجمع پروتئین‌ها در بافت‌های بدن، به تداخل در عملکرد سلول منجر می‌شود و اختلالات عصبی را به همراه دارد.

چز و همکارانش می‌خواستند بدانند که آیا ورود باکتری‌های ویژه به کرم‌های الگانس، با تجمع پروتئین در بافت‌های بدن آنها همراه است.

چز گفت: ما دیدیم کرم‌هایی که گونه‌های ویژه‌ای از باکتری به بدن آنها وارد می‌شوند، تجمع پروتئینی بیشتری دارند که برای بافت‌ها سمی هستند اما کرم‌هایی که باکتری‌های کنترل شده به بدن آنها وارد شده‌اند، چنین سرنوشتی ندارند.

وی افزود: این اتفاق نه تنها در بافت‌های روده که باکتری در آنها وجود دارد، بلکه در کل بدن کرم‌ها از جمله عضلات، اعصاب و حتی اندام‌های تولید مثل آنها رخ می‌دهد.

چز ادامه داد: تقریبا همه باکتری‌هایی که ما در ارتباط با جمع شدن نادرست پروتئین یافتیم، با عفونت‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک‌ نیز مرتبط هستند. با وجود این، باید سال‌ها پژوهش‌ انجام شود تا بفهمیم که چه ارتباطی میان مقاومت آنتی‌بیوتیکی و بیماری‌های عصبی وجود دارد.

این پژوهش، در مجله "PLOS Pathogens" به چاپ رسید.