بدهى مردم ايران به اصولگرايان پرداخت شد!

مسيح مهاجرى در روزنامه جمهورى اسلامى نوشت؛

ما مردم ايران، به جناح اصولگرا يک حاکميت يکدست بدهکار بوديم که حالا با انتخابات 28 خرداد 1400 تحقق پيدا کرده است. هر سه قوه باضافه شوراي نگهبان، نيروهاي نظامي و ساير اندام‌هاي حاکميتي از يک جناح هستند و مردم بدهي خود را پرداخت کرده‌اند، باقي مي‌ماند وعده‌هاي بسيار شيرين و رويائي که اين جناح داده است.

دولت نهم که شکل گرفت، تصور اين بود که حاکميت يکدست شده ولي وقتي محمود احمدي‌نژاد بر مرکب قدرت سوار شد نشان داد که به حاميان اصولگراي خود وفادار نيست. اين واقعيت را او در دولت دهم بيشتر بروز داد و تمام کساني که خود را بابصيرت و مخالفين احمدي‌نژاد را بي‌بصيرت مي‌ناميدند دريافتند که ماجرا برعکس است و آنها خودشان از بصيرت بهره‌اي نبرده‌اند بطوري که در عرصه سياسي به يک فرد ناشناخته از راه رسيده باختند. بنابراين، مي‌توان پذيرفت که مردم ايران بدهي خود به جناح اصولگرا بابت يکدست شدن حاکميت را در دولت‌هاي نهم و دهم نپرداخته بود ولي حالا در دولت سيزدهم، اين بدهي تمام و کمال پرداخت شده و حجت بر حاکميت تمام است، اين گوي و اين ميدان.

اگر بپذيريم که بحران اقتصادي کنوني نتيجه بي‌برنامگي و عدم مديريت دولت روحاني است و مخالفان او، يعني همان‌‌ها که اکنون قدرت يکپارچه را به اختيار خود درآورده‌اند، در کار او کارشکني نکرده‌اند، حالا بايد منتظر باشيم آنها بر بحران اقتصادي کشور غلبه کنند و معيشت مردم را از وضعيت دشوار کنوني نجات بدهند و رفاه را براي همگان فراهم کنند.

رسيدن به اين هدف، مستلزم اينست که جناح‌ حاکم با برجام کنار بيايد، FATF را بپذيرد، روابط ايران با کشورهاي مختلف را بهبود ببخشد، مذاکره را تابو نداند، سياست همزيستي مسالمت‌آميز با دولت‌‌ها را جايگزين سياست تنش‌زائي کند، براي اجراي سياست‌هاي داخلي روش‌هاي فرهنگي را برگزيند و با روش‌هاي قهري خداحافظي کند.

چنين سياستي اگر خط‌مشي دولت سيزدهم باشد، حتماً موفق خواهد شد و تمام قلم‌‌ها و زبان‌‌ها نيز به ياري آن خواهند شتافت. با شناختي که از عقبه دولت سيزدهم داريم، ترديدي نداريم که اجراي چنين سياستي کار بسيار دشواري براي رئيس اين دولت است. متقاعد ساختن جريان‌هائي که اصولاً فرهنگي برخورد کردن با مسائل را تمرين نکرده‌اند و براي پيشبرد اهدافشان فقط برخورد از موضع بالا را در دستور کار دارند، کار آساني نيست. اگر رئيس دولت سيزدهم به ضرورت متقاعد کردن اين جريان‌ها که عقبه‌هاي اين دولت محسوب مي‌شوند معتقد باشد و بتواند آن را عملي کند، دولت موفقي خواهد بود. و اگر خود داراي چنين اعتقادي نباشد و يا نتواند اين سياست را عملي سازد، نمي‌توان افق مثبتي را براي 4 سال آينده پيش‌بيني کرد.

در زمينه سياست خارجي هم همان جريان‌‌هاي تصميم‌ساز، تمام‌قد در برابر هر اقدامي که بتواند بن‌بست‌ها را بشکند و راه‌هاي تنفس روابط بين‌المللی را باز کند خواهند ايستاد. بدون کنار زدن اين جريان‌ها و يا قانع ساختن آنها به تغيير روش‌هايشان، دولت سيزدهم نمي‌تواند در عرصه سياست خارجي توفيقي به دست بياورد.

گمانه‌زني‌هائي وجود دارند که مي‌گويند ابزارهاي حاکميتي براي موفق ساختن دولت سيزدهم و روا جلوه دادن حاکميت يکدست، تلاش‌هاي زيادي براي کوتاه آمدن در زمينه‌هاي مختلف سياست داخلي و خارجي به عمل خواهد آورد. پول‌پاشي به مدد امکانات مالي گسترده‌اي که اين مجموعه در اختيار دارد با هدف تسکين موقت دردهاي معيشتي مردم نيز يکي ديگر از گمانه‌هاست. برداشتن موانع راه و جلوگيري از کارشکني‌ها در عرصه سياست خارجي و مديريت داخلي که تاکنون وجود داشته است نيز ازجمله ابزارهائي هستند که براي تحقق موفقيت دولت سيزدهم مورد استفاده قرار خواهند گرفت. اينها قطعاً در حل مشکلات موجود مؤثر خواهند بود و التهاب‌هاي کنوني را کاهش خواهند داد. شرط رسيدن به چنين موفقيتي اينست که توسل به اين ابزارها موجب اختلاف در اردوگاه اصولگرايان و آغاز منازعات ميان آنها و تقسيم شدنشان به شاخه‌هاي جديدي که هرکدام سازي را کوک کنند نشود.

اين تغييرات اگر اتفاق بيفتند، در کاستن منازعات ميان جناح‌ها مؤثر خواهند بود. بسياري از نيروهاي صاحبنظر، صاحب قلم و صاحب نفوذ نيز با چنين سياستي همراهي خواهند کرد. اينها همه به موفقيت حاکميت يکدست کمک خواهند کرد البته به اين شرط که دولت برخاسته از اين حاکميت، به آزادي‌هاي مشروع و مذکور در قانون اساسي نظام جمهوري اسلامي از قبيل آزادي بيان، آزادي قلم و حقوق شهروندي پاي‌بندي عملي نشان دهد.