لغو تجمع حاميان دولت

غلامرضا ظريفيان

غلامرضا ظریفیان *

برگزاري تجمع از سوي حاميان دولت از چند زاويه قابل بررسي است؛ از يك سو دولت بايد فضا را به شكلي فراهم كند كه دست احزاب در نقد يا حمايت از دولت باز باشد و گروه‌هاي فكري موافق و مخالف دولت در طراحي بخشي از سياست‌هاي كلان و ارائه ايده‌ها و نظريه‌ها فعال‌تر شوند.

از سوی دیگر بخشي از فعاليت احزاب هم نگاه مثبت يا نقادانه به سياست‌هاي كلي است. اينكه فضا در كشور به گونه‌اي باشد كه بررسي سياست‌ها و ارائه نقد و راهكار و حمايت و... بويژه در سياست خارجي امكان‌پذیر شود، با توجه به شرایط سال‌هاي گذشته بسيار ارزشمند است و بايد اميدوار بود كه اين حركت‌ها مقدمه‌اي باشد تا احزاب ديگر هم در اين عرصه‌ها حضور پيدا كنند.

مطالعه تاريخ سياسي ايران نشان مي‌دهد با اينكه در ايران نزديك به يك صد سال است نهادهاي مدني شكل گرفته و از بعد از مشروطه در كشور احزاب مختلف حضور و فعاليت داشته‌اند اما هنوز فرهنگ حزبی در كشور ما فرهنگ نحيفي است و اين مناسبات فرصتي براي احزاب سياسي است تا نقش خود را در تاثيرگذاري سياسي تقويت كنند.

احزاب در ايران بايد به شكلي باشند كه به مرور در نقش «دولت در سايه» با كار مطالعاتي و كارشناسي و بهره‌گيري از خرد جمعي به نقد علمي و بررسي دقيق فعاليت‌هاي دولت در حال خدمت بپردازند و سياست‌هاي مختلف آن را نقد و بررسي كنند. از سويي ديگر بايد به اين مساله اشاره شود اتفاقي كه در 24خرداد رخ داد اتفاق بزرگي در تاريخ سياسی ايران بود.

حضور جدي مردم در پاي صندوق‌هاي راي و انتخاب دكتر روحاني در واقع نقد نرم مردم به سياست دولت گذشته بود و اين انتخابي بسيار ارزشمند بود. چارچوب‌هايي كه دولت اميد در آغاز كار مطرح كرد نبايد در طول مسير مورد غفلت قرار گيرد. اين دولت با همه ضعف‌هايي كه ممكن است داشته باشد به ميدان عمل آمده و براي تحقق وعده‌هاي انتخاباتي فعاليت خود را شروع كرده و گام‌هاي رو به جلو و اميدوار‌كننده و مثبتي چه در سياست خارجي و چه در سياست داخلي و چه در عرصه فرهنگ برداشته است.

بديهي است اگر در دولت، اميد به تداوم و سرعت بخشيدن به اين رفتارها وجود داشته باشد و مردم بخواهند این تدبير مستمر باشد دولت نياز به حمايت و پيشتگرمي مردم دارد و برای این کار باید افكار عمومي و احزاب و فرهيختگان از آنچه درست است حمايت كنند و نگذارند در كوچه پس‌كوچه‌هاي راهي كه رقبا با جمعيت اقليت محض خود به كمك رسانه‌هاي قدرتمند و خاص ساخته‌اند، بتوانند به دولت آسيب بزنند يا حركت دولت را كند كنند.

دولت بايد آنچه را به مجلس قول داده و به افكار عمومي تعهد داده با قدرت پيگيري كند و از رفتارهاي عده‌اي كه خود را اين روزها دلواپس مي‌نامند يأس به دل راه ندهد. البته بايد به اين اشاره شود كه دلواپسي به خودي خود بد نيست و در ميان دلواپسان نيز افراد دلسوز وجود دارند. دلواپسي وقتي مذموم است كه عده‌اي به دنبال آن باشند كه شيوه‌هاي مديريتي گذشته و استفاده از منابع عمومي به شكل ناكارشناسي و بي‌رويه ادامه پيدا ‌كند.

* فعال سیاسی اصلاح طلب

منبع: روزنامه آرمان

گزارش خطا