نگویید شوفر، بگویید کاپیتان!

علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه می گوید رئیس جمهور پیشنهاد کرده تا درباره تغییر نام برخی مشاغل و شیک سازی اسم‌ها مطالعه ای صورت گیرد. این کار باعث افزایش گرایش کارجویان به برخی رشته ها و در نتیجه بهبود وضعیت بازار کار می شود.

به گزارش مهر، علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی می گوید رئیس جمهور پیشنهاد داده تا مطالعه درباره شیک سازی اسامی مشاغل با هدف تمایل به انجام مشاغل مختلف در جامعه بیشتر شود و ما در این زمینه در حال مطالعه هستیم.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی معتقد است امروز فرهنگ کار در کشور شرایط نامناسبی دارد و در این زمینه باید کار کرد. ربیعی تاکید دارد که شاغلان نگرش نادرستی به کار دارند و بیشتر افراد فکر می کنند تنها حقوق 2 ساعت کار خود در روز را دریافت می کنند.

چرا من؟

کارشناسان بازار کار ایده رئیس جمهور درباره مشاغل موجود در جامعه و نظر افراد درباره شغل را درست می دانند چرا که در یکی دو دهه گذشته گرایش شدیدی به بالا رفتن سطح سواد در بین افراد با هدف تصدی مشاغل بهتر، با پرستیژتر و به اصطلاح "دهان پر کن تر" ایجاد شده و می توان گفت اکثریت قریب به اتفاق کارجویان از پذیرش مشاغل ساده که اتفاقا مورد نیاز کشور نیز است، هراس دارند و در ذهن بیشتر آنان این سئوال شکل می گیرد که چرا من باید چنین شغلی را داشته باشم؟

با وجود میلیون‌ها بیکار در کشور و شرایط نامناسب بازار کار، امروز برخی مشاغل ساده مانند داستان آن کارگر ساده خیاطی محله آقای وزیر کار که یکسال است به دنبال یک کارگر ساده است، خالی از متقاضی شده و بیشتر افراد به دنبال پشت میزنشینی و پذیرفته شدن در مشاغل مدیریتی هستند.

در واقع نگاه رئیس جمهور به موضوع فرهنگ کار و نوع تلقی منفی جامعه از برخی مشاغل درست است چرا که ممکن است تنها با تغییر نام برخی شغل ها و به اصطلاح شیک شدن اسم حِرَف گوناگون؛ توجه بیکاران به آن مشاغل بیشتر شود و در نتیجه بخشی از نیروی متقاضی کار نیز از این طریق وارد بازار کار کشور شوند.

باید گفت نگاه به اسم و ظاهر شغل از کودکی در نهاد افراد شکل می گیرد به نحوی که امروزه بسیاری از فرزندان خانواده ها تمایلی به اعلام نوع شغل پدر و یا مادر خود ندارند و سعی می کنند حرفه والدین خود را مخفی نگاه دارند. این نگاه نامناسب به مشاغل گوناگون حتی در بزرگسالی نیز در فرد باقی می ماند و مسئله ای می شود تا ما از قبول مشاغل به زعم خودمان سطح پایین خودداری کنیم؛ بنابراین این همان ضعفی است که دکتر روحانی به آن اشاره کرده است.

هراس بیکاران از اسم شغل!

البته اینکه افراد جامعه به دنبال دستیابی به شغلی بهتر باشند اساسا هیچ اشکالی ندارد و افراد طبیعتا به دنبال دستیابی به فرصت های بهتری در بازار کار هستند و نه تنها در ایران بلکه در کشورهای دیگر نیز این نوع نگاه به بازار کار وجود دارد چون افراد تمایل دارند در جایگاه های بهتری قرار داشته باشند؛ اما واقعیت این است که درصد قابل توجهی از متقاضیان کار در جامعه توجه چندانی به برخی مشاغل موجود ندارند و اسم برخی شغل ها جذابیت لازم را برای آنها ندارد.

این مسئله باعث شده تا در بازار کار، ظرفیت های مختلفی برای پذیرش کارجویان به وجود آید. به عبارتی در برخی حرفه ها پذیرش مناسبی از متقاضیان کار صورت می گیرد و کارفرمایان به دنبال متقاضی هستند و در مشاغل دیگری که تقاضا برای ورود به آنها مانند پشت میزنشینی و کارمندی بالا است؛ تقاضاهای فراوانی بی جواب می ماند و در واقع بحران بیکاری شکل می گیرد.

بنابراین توجه صرف کارجویان به چند رشته شغل خاص مانند کارمندی، پشت میزنشینی و مانند آن باعث تمرکز فراوان تقاضا در این بخش ها می شود و از آنطرف برخی رشته ها با تقاضای پایینی از افراد مواجه می شوند و از آنسو دچار بحران کارجو هستند که نام بردن برخی از آنها به دلیل احتمال ایجاد شبهه بی احترامی به شاغلان آن حرفه ها، امکانپذیر نیست.

با اینکه ورود به برخی رشته ها و مشاغل و یا کسب برخی عناوین مانند دکتری، مهندسی، وکیل، قاضی، متخصص، دبیر، مدیر، معاون، مدیرکل، دبیرکل، مدیرعامل، رئیس و عناوینی از این دست حس خوشایندی را در افراد بر می انگیزد؛ اما از آنسو برخی مشاغل نیز هستند که در عین فعالیت انسان های شرافتمند در آن حرفه ها و نیاز کشور به آنها دارای متقاضی کمتری است.

تنها شیک کردن اسم شغل کافی نیست

غلامرضا خادمی زاده در گفتگو با مهر درباره ایده رئیس جمهور برای تغییر نام برخی مشاغل و شیک سازی اسامی برخی حرفه ها گفت: ماهیت کار مهم است و اینکه افراد بتوانند زمینه های گوناگونی را برای ورود به عرصه بازار کار داشته باشند.

رئیس هیئت مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران اظهار داشت: اگر امروز بخواهیم نام شغلی مانند رانندگی را که در گذشته "شوفری" نامیده می شد به کاپیتانی تغییر دهیم، تاثیر چندانی در ایجاد انگیزه برای افراد ندارد.

خادمی زاده خاطر نشان کرد: اینکه ما تنها اسامی برخی شغل ها را تغییر دهیم در نفس عمل چه تغییری ایجاد می شود؟ به نظر من اینگونه کارها برای بازار کار کشور فایده ای ندارد چون باید بستر واقعی ایجاد مشاغل پایدار فراهم شود.

این مقام مسئول کارگری کشور با انتقاد از اینکه وزیر کار پیش تر اعلام کرده بود امور را به تشکل ها واگذار خواهد کرد، اما این کار انجام نشد گفت: ما به عنوان نمایندگان کارگران هنوز موفق به دیدار با وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت تدبیر و امید نشده ایم.

هنوز موفق به دیدار وزیر نشده ایم

وی ادامه داد: وزارت کار در سال های اخیر وارد مسائل سیاسی شده و این روند باید متوقف شود. تا زمانی که در این وزارتخانه امور تخصصی و عملیاتی انجام نشود، نمی توان امید چندانی به تغییر شرایط بازار کار کشور داشته باشیم.

به گفته خادمی زاده، با وجود اینکه در بسیاری از وزارتخانه ها تغییرات انجام شده و افراد جدید مشغول به کار شده اند اما در وزارت کار جز یکی دو مورد هنوز سایر جا به جایی ها انجام نشده است و این موضوع به بلاتکلیفی امور دامن می زند. حتی اگر وزیر برنامه ای برای تغییر افراد ندارد باید آن را به صورت شفاف مانند وزیر کشور اعلام کند تا کارها در دوران جا به جایی دچار مشکل و وقفه نشود.

رئیس هیئت مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران با تاکید بر اینکه ما می خواهیم در دیدار با وزیر کار مسائل گوناگونی را مطرح کنیم افزود: متاسفانه نقش کارگران و کارفرمایان در شورای عالی کار نمایشی است و هر تصمیمی که پس از ماه ها تلاش و رایزنی در این شورا گرفته شود، در نهایت باید به تایید وزیر دولت برسد و بدون آن جنبه اجرایی پیدا نمی کند.

وی با بیان اینکه ما هنوز در شناسایی بیکاران و تعداد آنها ضعف داریم بیان داشت: یک سوال اساسی این است که آیا واقعا نمی توان برای شناسایی بیکاران واقعی و همچنین آگاهی از توانمندی ها و تخصص آنها در کشور کسب اطلاع کرد. در صورت ادامه روند فعلی، چگونه دولت می تواند برنامه ریزی دقیقی برای حل مشکل کارجویان داشته باشد، زمانی که حتی تعداد آنها را نیز به درستی نمی داند؟

گزارش خطا